Είναι το επετειακό φεστιβάλ της διοργάνωσης και οι διοργανωτές έχουν ετοιμαστεί ήδη για να βάλουν τα καλά τους ετοιμάζοντας ένα σούπερ πρόγραμμα με πολλές ταινίες, χάπενινγκ, εκλεκτούς επισκέπτες και αμέτρητες εκπλήξεις. Οι ειδήσεις και οι λεπτομέρειες που μας έχουν ανοίξει την όρεξη είναι ήδη γνωστά (το νέο διαγωνιστικό τμήμα με ντοκιμαντέρ VR / Virtual Reality, το αφιερωμένο στον Μπασκιά φιλμ «Boom For Real, The Late Teenage Years of Jean-Michel Basquiat», η carte blanche στη Σάρα Ντράιβερ, ο μαραθώνιος των μουσικών ντοκιμαντέρ, το συνταρακτικό ντοκιμαντέρ «The Cleaners» που ξεσήκωσε το Φεστιβάλ του Σάντανς, οι δύο ταινίες της οσκαρικής Μπάρμπαρα Κοπλ κ.α.) αλλά υπάρχουν και μερικά ακόμη φιλμ για τα οποία δεν έχουν γραφτεί αρκετά αλλά είναι σχεδόν βέβαιο ότι μετά από τις προβολές τους θα προκαλέσουν ζωηρές κουβέντες. Αυτά είναι:
1. Το χτες του αύριο (Living in the Future’s Past) Σκηνοθεσία: Σούζαν Κουσίρα (ΗΠΑ 2017, 85’)
Ένα στιβαρό ντοκιμαντέρ που διαπλέκει την εξέλιξη, την ενέργεια, τη σκοτεινή οικολογία και αυτό που κάποιοι αποκαλούν «τέλος της φύσης», σε μια ιστορία που εξηγεί τη θέση και κυρίως το ρόλο του ανθρώπου ανάμεσα στα υπόλοιπα είδη του πλανήτη. Εκλεκτός πρωταγωνιστής ο Τζεφ Μπρίτζες (καταπληκτική η σύνθεση του τοπίου και του γοητευτικού ηθοποιού), μάς κατευθύνει σ’ αυτό τον χείμαρρο πρωτότυπων σκέψεων και θαυμάσιων εικόνων, ενώ καταγράφει τις περιβαλλοντικές προκλήσεις που καλούμαστε ν’
αντιμετωπίσουμε.
Τρεις Βραζιλιάνοι σεφ ταξιδεύουν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης αναζητώντας συνταγές που χάνονται και υλικά προς εξαφάνιση. Στην επιστροφή στη χώρα τους έχουν πλέον μια ιερή αποστολή: να βάλουν σε κάθε νέα συνταγή τους ίσες δόσεις κουλτούρας, ιστορίας και παράδοσης, αναδεικνύοντας τα μεγάλα προβλήματα της μετανάστευσης στη Βραζιλία. Ένα υπέροχο και πρωτότυπο road movie φτιαγμένο από gourmet υλικά που φανερώνει πόσο σύνθετη και πλούσια είναι η fusion κουζίνα στην εποχή της παγκοσμιοποίησης.
3. Το μακρινό γάβγισμα των σκυλιών (The Distant Barking of Dogs) Σκηνοθεσία: Σίμον Λέρεν Βίλμοντ (Δανία, Φινλανδία, Σουηδία 2017, 90’)
Σ’ ένα χωριό στα σύνορα Ρωσίας και Ουκρανίας, ένα δεκάχρονο ορφανό αγόρι μεγαλώνει μαθαίνοντας να συνηθίζει τον ήχο από τις εκρήξεις, να αναγνωρίζει τις διάφορες σειρήνες συναγερμού, να παίζει με όπλα, να κολυμπά σε σκοτεινά νερά και να απολαμβάνει τη φροντίδα της γιαγιάς του. Μια ποιητική ματιά σ’ έναν πόλεμο που συνεχίζεται και στον αντίκτυπό του στην καρδιά ενός παιδιού, η οποία χτυπά πιο δυνατά από τις βόμβες.
4. Μικαέλ Ζαν: Μια αφοσιωμένη γυναίκα (Michaëlle Jean: A Woman of Purpose) Σκηνοθεσία: Ζαν Ντανιέλ Λαφόντ (Καναδάς 2015, 52’)
Στις 27 Σεπτεμβρίου του 2005, η Μικαέλ Ζαν έγραψε ιστορία καθώς έγινε η πρώτη γυναίκα και η μαύρη πολίτις που ανέλαβε χρέη Γενικής Κυβερνήτριας του Καναδά. Ένα εμπεριστατωμένο πολιτικό πορτρέτο μιας αφοσιωμένης δημοσιογράφου που αφιέρωσε τη θητεία της στους νέους, στις γυναίκες, στους αυτόχθονες πληθυσμούς και στον πολιτισμό, προωθώντας την κοινωνική αλλαγή και τη διεθνή διπλωματία.
Σ’ ένα υπόγειο της επαρχίας της Άιοβα, ένας εκκεντρικός συλλέκτης κάνει μια ασύλληπτη ανακάλυψη: βρίσκει κάποιες κόπιες προβολής του ανθρώπου που έφερε τον κινηματογράφο στην Αμερική, ονόματι Ουίλιαμ Φράνκλιν Μπρίντον. Ανάμεσα σ’ αυτούς τους θησαυρούς από εύφλεκτο φιλμ βρήκε σπάνιο υλικό από τη ζωή του Προέδρου Ρούζβελτ, τις πρώτες κινούμενες εικόνες από την Μπούρμα, ένα χαμένο κειμήλιο του πρώτου μάγου των ειδικών εφέ Ζορζ Μελιές. Η σινεφιλική περιπέτεια ενός αφανούς λαϊκού ήρωα γίνεται ωδή στο να ζεις με απλότητα και να ονειρεύεσαι απεριόριστα.
6. Η πιο μεγάλη ώρα (These Are My Hours) Σκηνοθεσία: Σκοτ Κίρσενμπαουμ (ΗΠΑ 2018, 53’)
Λέγεται πως «όταν γεννιέται ένα παιδί, γεννιέται και μια μητέρα». Μια γυναίκα που πέρασε μια δεκαετία δουλεύοντας ως μαία, αποφασίζει να γεννήσει χωρίς ιατρική βοήθεια, κι έτσι ο φυσικός τοκετός οδηγεί την ίδια αλλά και τον θεατή σε μια ανεπανάληπτη βιολογική, πνευματική και συναισθηματική εμπειρία. Μια τρυφερή, συγκινητική ταινία για την αγάπη και τη βία που συνοδεύει την ανθρώπινη ύπαρξη από τις πρώτες κιόλας στιγμές της.
13°
