«Η Κοιλάδα του Κόκκινου και του Πράσινου», ο τίτλος δηλαδή της έκθεσης ζωγραφικής του Σωτήρη Λιούκρα, στην γκαλερί «Ειρμός», δεν είναι άλλη από τη Φλώρινα, τη γενέθλια γη του. Η πόλη ως σύνολο ανθρώπων και κτιρίων. Ψυχές και τοπία που χάσκουν, που λειτουργούν ως δείκτες χρονικού προσδιορισμού, καθώς αλλάζουν, χτίζονται, ερειπώνουν, επανασχεδιάζονται και αποτυπώνουν τις αλλαγές στη ζωή της. Έμβυοι τύποι και άψυχοι όγκοι, αλλαγές και παράμετροι δημόσιας ζωής, κατά τη ροή των αιώνων. Και μοιάζει σχεδόν σαν μεταφυσικό το φως που λούζει τα έργα του, είναι έντονο, χωρίς όμως μια αναγνωρίσιμη κεντρική πηγή, πρωταγωνιστεί και μερικές φορές αναδύεται σε κυρίαρχο, υπερκεράζοντας τις ανθρώπινες παρουσίες ή ακόμα και την πόλη την ίδια...
Σωτήρης Λιούκρας - Chronos Magazine
Σωτήρης Λιούκρας - Το πρώτο χιόνι
Οι εικόνες-πίνακες της Φλώρινας, αν και περιέχουν τοπογραφικές αναφορές, χάνουν τη χωροταξική τους διάσταση με την αντιρεαλιστική χρήση των χρωμάτων, ενώ το ίδιο μοιάζει να συμβαίνει και με τους ανθρώπους: η αίσθηση της συλλογικής κοινωνικής εμπειρίας στους δημόσιους χώρους συνάθροισης ακυρώνει τις μονάδες-μοναχικούς παρατηρητές. Η πράσινη βλάστηση και οι κόκκινες στέγες είναι ο κοινός συνειρμός-σημεία όπου εξελίσσονται τα επεισόδια και η ζωή των κατοίκων, ντόπιων ή προσφύγων, γηγενών ή μεταναστών. Όλοι μαζί στέκονται και βαδίζουν σε μια πόλη που γίνεται αόρατη, καθώς τους χειμώνες, τυλιγμένη και χαμένη στην ομίχλη, μοιάζει σχεδόν σαν να μην υπάρχει. Έτσι αυτό που απομένει είναι η μνήμη, που ταξινομεί, τακτοποιεί, αναμνήσεις, συγχωνεύει παρελθόν με παρόν και συμπληρώνει τα χάσματα.
Σωτήρης Λιούκρας - Νυχτερινή Σχολή
Σωτήρης Λιούκρας - El Dorado II
Τριγυρίζω ανάμεσα στα έργα και αναγνωρίζω τη Φλώρινα, όχι εξαιτίας κάποιας αποτύπωσης ιδιαίτερων στιγμάτων-landmarks σε γειτονιές, όσο σαν αίσθηση περισσότερο. Ειδικά όταν το βλέμμα μου νιώθει γενικά και απροσδιόριστα πως ναι, είμαι όντως εκεί, έχει την οικεία αίσθηση. Ενώ όμως ταυτόχρονα παλεύω να προσδιορίσω το ακριβές σημείο, αδυνατώ να το καταφέρω. Γιατί ο Λιούκρας καταγράφει σχεδόν φιλοσοφικά και στοχαστικά τη Φλώρινα, στους πίνακές του η αστική, πολεοδομική και χωροταξική ανασυγκρότηση, συνεχώς παρούσα είτε με τη μορφή παραγκουπόλεων που καλλωπίζονται είτε παραμένουν χαλάσματα, μοιάζει με το φόντο, τον καμβά, όπου επάνω του τα συλλογικά βιώματα των ανθρώπων κυριαρχούν. Συναθροίσεις, συναντήσεις, συζητήσεις, στα πλαίσια μιας διαρκούς καθημερινής επαφής όπως η πόλη διασχίζει το χρόνο.
Σωτήρης Λιούκρας - Ιστορίες από το Κλοντάικ ΙΙ
Σωτήρης Λιούκρας - Παραμονή Χριστουγέννων
Με δίπλωμα ζωγραφικής από την Α.Σ.Κ.Τ. (εργαστήριο Γιάννη Μόραλη) και καθηγητής στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, ο Λιούκρας, που γεννήθηκε και συνεχίζει να ζει εκεί, κατέχει έναν μοναδικό τρόπο προσωπικής θέασης και καταγραφής των συμβάντων: η Φλώρινά του είναι περισσότερο ένα state of mind, παρά μόνον σκέτοι δρόμοι, γειτονιές και απεικονίσεις του περιβάλλοντος τόπου. Holding back the years, όπως τραγουδούν σε παρόμοιο ύφος οι Simply Red στο ομώνυμο τραγούδι τους.
Γκαλερί Ειρμός, Λεωφόρος Νίκης 17 και Καρόλου Ντηλ 1, Θεσσαλονίκη
17°
