Tο ΚΠΙΣΝ εγκαινιάζει την εορταστική περίοδο με το Φεστιβάλ Φωτιστικών Εγκαταστάσεων
Χριστούγεννα στην Αθήνα σημαίνει βόλτα στο ΚΠΙΣΝ. Πέρα από τα δέντρα κατά μήκος του καναλιού που στολίζονται με άπειρα στολίδια, το παγοδρόμιο και τις μουσικές εκδηλώσεις, το σήμα-κατατεθέν του ΚΠΙΣΝ είναι το Φεστιβάλ Φωτιστικών Εγκαταστάσεων. Κάθε χρόνο το πάρκο γεμίζει φως, με έργα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών που δουλεύουν πάνω σε μια διαφορετική θεματική. Φέτος οι καλλιτέχνες εργάστηκαν πάνω στον όρο «Βιο-Φωταύγεια» (Bio-lumina).
ΚΠΙΣΝ: Το Φεστιβάλ Φωτιστικών Εγκαταστάσεων για την εορταστική περίοδο 2025-2026
Τι είναι η Βιο-Φωταύγεια; Όπως μας εξήγησε η Γαβριέλλα Τριανταφύλλη, η Διευθύντρια Καλλιτεχνικού Προγραμματισμού & Παραγωγής του ΚΠΙΣΝ, η οποία μας ξενάγησε στο καθιερωμένο press preview, «το φετινό φεστιβάλ έχει να κάνει με την ικανότητα κάποιων οργανισμών να παράγουν φως. Με αφορμή τη συγκεκριμένη θεματική, ζώα και φυτά έχουν έρθει να κατοικήσουν το πάρκο. Αυτά παράγουν φως και δημιουργούν ένα δικό τους πολύ όμορφο και ιδιότυπο οικοσύστημα».
Στα έργα που θα δούμε φέτος υπάρχουν και κάποιες συμμετοχές από χώρες που συμμετέχουν για πρώτη φορά, όπως η Μαλαισία, το Ισραήλ, η Γερμανία και η Ιταλία. Ο πυρήνας είναι όπως πάντα το «Ξέφωτο» με το έργο «Bird passing by» από το γαλλικό σχήμα Luminariste. Εδώ θα δούμε ένα πουλί πολύ μεγάλων διαστάσεων, που αντλεί από τη μελέτη της κίνησης. Το έργο παρουσιάζει 64 φάσεις της κίνησης ενός πουλιού. Η εγκατάσταση έχει και το δικό της ηχοτοπίο που τη συνοδεύει και τη συμπληρώνει. Αξίζει να περιηγηθείτε γύρω ή κάτω από το συγκεκριμένο έργο γιατί η αίσθηση που δίνει είναι εντελώς διαφορετική από κάθε οπτική γωνία. Όπως λένε οι καλλιτέχνες, «αυτό το έργο μάς ωθεί να κοιτάξουμε προς τα πάνω, προς τα έξω, μακριά από τον προσωπικό μας μικρόκοσμο, γιατί η καθημερινότητα συχνά μας κάνει να χάνουμε στιγμές ή να μη βλέπουμε πράγματα που συμβαίνουν έξω από το δικό μας σύμπαν».
Στους πίδακες νερού έχουμε το Polaris του Γιονγκ Ουνγκ, ενός Μαλαισιανού καλλιτέχνη που εκθέτει για πρώτη φορά στο ΚΠΙΣΝ και μάλιστα θα έρθει να δει το έργο του μέσα στον Δεκέμβριο. Εδώ είναι ένα αστέρι που έχει πέσει μέσα στο νερό, συνδέοντας το ουράνιο με το υδάτινο στοιχείο. Είναι το Αστέρι του Βορρά που έχει καρφωθεί μέσα στους πίδακες νερού. Μάλιστα κοιτά προς τον Βορρά. Είναι ένα μεγάλο εντυπωσιακό led αστέρι και συνομιλεί με τα προηγούμενα έργα που έχουν φιλοξενηθεί εκεί, που ήταν στοιχεία του ουρανού. Πέρυσι ήταν εκεί το φεγγάρι, πρόπερσι το «Halo», το φωτοστέφανο. Είναι όλα τους ουράνια στοιχεία που δεν έρχονται ποτέ σε επαφή με το υδάτινο. Και εδώ έχουμε την ανατροπή και το μαγικό στοιχείο αυτού του αστεριού. Και είναι και το έργο που παραπέμπει όσο κανένα άλλο από τα υπόλοιπα, άλλωστε, στα Χριστούγεννα.
Στον Θόλο έχουμε το «Light a wish» από το O.G. Group. Εδώ έχουμε ένα στοιχείο του φυτικού κόσμου, που όλοι το γνωρίζουμε και έχουμε «παίξει» ως ενήλικες. Είναι οι πικραλίδες μεταμορφωμένες σε έργο τέχνης. Πολλοί μπορεί να γνωρίζετε αυτό το φυτό ως «κλέφτες», άλλοι πάλι ενδέχεται να αναρωτιόσασταν για χρόνια ποια είναι η ονομασία του. Οι πικραλίδες αιωρούνται στον θόλο και, όπως και όταν βρίσκονται στη φύση, κινούνται με τον αέρα. Το έργο το έχει δημιουργήσει ένα ντουέτο καλλιτεχνών, η Ισραηλινή καλλιτέχνιδα Merav Eitan και ο Γερμανός καλλιτέχνης Gaston Zahr. Οι 10 πικραλίδες που ίπτανται στον Θόλο αποτελούν θύμιση της παιδικής μας ηλικίας που περιμέναμε να εκπληρωθεί η ευχή μας όταν πετούσαν...
Στον διάδρομο προς τον Φάρο, στα Φυτεμένα Δώματα, έχουμε τις «Πεταλούδες», το έργο «On the wings of freedom» από το στούντιο Aether & Hemera (Ιταλία). Είναι 180 αιωρούμενες πεταλούδες, εν κινήσει, που αλλάζουν χρώματα και μας καλούν σε μια διαδικασία ανόδου και μεταμόρφωσης. Οι πεταλούδες αυτές είναι κανονικά σε μια διαδρομή αλλά όπως τοποθετήθηκε στον χώρο, έχει διακοπή από τη διαδρομή του Φάρου. Η καλλιτέχνης σχολιάζει σχετικά: «Αν μια πεταλούδα μπορεί να αλλάξει το περιβάλλον, φανταστείτε τι μπορεί να κάνουν 180». Οπότε εδώ επανερχόμαστε στο στοιχείο της ελπίδας.
Η ελληνική συμμετοχή στο Φεστιβάλ είναι το έργο «Whale galaxy» στον Μεσογειακό Κήπο. Δημιουργός του είναι ο Βαγγέλης Ξενοδοχίδης, αρχιτέκτονας που ασχολείται και με το φως. Το έργο αυτό αναπαριστά μια φωτεινή φάλαινα που κινείται ανάμεσα στο διάστημα και τη γη, ενώ ουσιαστικά όλοι γνωρίζουμε ότι αποτελεί ένα υδάτινο ον. Η ιπτάμενη αυτή φάλαινα συνδυάζει το υδάτινο στοιχείο της θάλασσας με εκείνο του ουρανού, προσκαλώντας μας σε μια μοναδική ονειρική περιήγηση. Η κατασκευή αυτή έχει σχεδιαστεί με τέτοιον τρόπο ώστε να πάλλεται με τον αέρα, καθώς στηρίζεται σε πολλά μικρά βαρίδια, που παράγουν ήχο, ειδικά όσο φυσά περισσότερο ο αέρας.
Από την αναδρομική του Κυριάκου Μορταράκου και τη μεγάλη έκθεση του Δημήτρη Σεβαστάκη στις επιζωγραφισμένες φωτογραφίες του Κώστα Λάκη και τους καλλιτεχνικούς αλγόριθμους του Τσαρλς Σάντισον
14°
