Ένα πρωτοποριακό φεστιβάλ νέων τεχνολογιών, με παραστάσεις εντός και εκτός Στέγης και έξι παραστάσεις που έχουν θριαμβεύσει στις σκηνές του εξωτερικού έρχονται στη Στέγη, σε ένα φεστιβάλ που «μιλάει» σε όλες τις αισθήσεις.
Νέες τεχνολογίες, νέα μέσα, νέες φόρμες: το Fast Forward Festival μας συστήνει το θέατρο του μέλλοντος μέσω των πολυμορφικών και υβριδικών παραστάσεων που φιλοξενεί, από διεθνώς καταξιωμένες ομάδες.
Η Στέγη βγαίνει και «εκτός των τειχών» με site-specific περφόρμανς σε απρόσμενους χώρους και στήνει μια αποκαλυπτική περιπατητική παράσταση στους δρόμους της Αθήνας. Ψηφιακές κάμερες, iPod, κινητά τηλέφωνα, Ίντερνετ,live-cinema, τεχνικές του ντοκυμανταίρ και του μοντάζ επιστρατεύονται στα διαδραστικά, πολύτεχνα και site specific θεάματα που φέρνει η Στέγη στο 1ο Fast Forward Festival (FFF).
Γιατί το θέατρο της νέας εποχής είναι ανήσυχο και υβριδικό, ένα κολλάζ τεχνών, τεχνικών και μέσων, μια ολική, πρωτόγνωρη και συναρπαστική εμπειρία σε άμεση συνάφεια με τις τεχνολογικές κατακτήσεις, την πολιτικοκοινωνική εγρήγορση και τις παγκόσμιες αγωνίες.Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά η Κάτια Αρφαρά, που έχει την καλλιτεχνική διεύθυνση του FFF, «θα έχουμε την ευκαιρία να ανακαλύψουμε νέες τάσεις και κατεξοχήν υβριδικές παραστάσεις που υπερβαίνουν και, την ίδια στιγμή, διευρύνουν τα όρια των τεχνών. Δεν έχουμε ωστόσο να κάνουμε μόνο με νέες φόρμες, αλλά και με ουσιαστικές ανατροπές στον τρόπο με τον οποίο έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε θέατρο. Οι καλλιτέχνες και οι ομάδες του FFF χρησιμοποιούν τις νέες τεχνολογίες ως ένα διαλεκτικό μέσο για να επαναπροσδιορίσουν το ρόλο του θεατή, τη θέση της τέχνης στο δημόσιο χώρο, τα όρια του ακτιβισμού και της καλλιτεχνικής δράσης. Δεν είναι τυχαίο ότι στο πλαίσιο του πρώτου FFF το θέατρο μεταφέρεται για πρώτη φορά από τη Στέγη στο κέντρο της Αθήνας επιχειρώντας έναν άμεσο διάλογο με την τρέχουσα κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα».
Η παράσταση πραγματοποιείται στο Κέντρο Πολιτισµού «Ελληνικός Κόσµος», Πειραιώς 254, Ταύρος (Κτίριο 56, Είσοδος Γ’).
Ώρες παραστάσεων: 14:00 | 16:00 | 18:00 | 22:00 (προσέλευση αυστηρά τουλάχιστον 15 λεπτά πριν την έναρξη)
H κορυφαία ευρωπαϊκή πρωτοποριακή ομάδα Rimini Protokoll, που διεύρυνε όσο κανείς άλλος την έννοια του θεάτρου-ντοκουμέντου, στήνει στο κέντρο της Αθήνας ένα αντισυμβατικό και άκρως πολιτικοποιημένο ζωντανό βιντεοπαιχνίδι.
Το Situation Rooms συγκεντρώνει 20 ανθρώπους από διάφορες ηπείρους, οι ζωές των οποίων έχουν διαμορφωθεί από τη χρήση όπλων, σε ένα κινηματογραφικό σκηνικό που αναδημιουργεί τον παγκοσμιοποιημένο κόσμο των πιστολιών και των εκτοξευόμενων χειροβομβίδων, των εξουσιαστών και των προσφύγων μέσα από απροσδόκητες διαδρομές και αναπάντεχες συναντήσεις.
Το σκηνικό αποτελείται από έναν τεράστιο χώρο με αυτόνομα δωμάτια. Με τις προσωπικές αφηγήσεις των «κατοίκων» τους, οι εικόνες αρχίζουν να κινούνται και οι θεατές παρακολουθούν τις μεμονωμένες πορείες τους μέσα από τις ατομικές τους κάμερες και τα ακουστικά τους. Αρχίζουν να κατοικούν οι ίδιοι στο κτίριο και να ζουν για 90 λεπτά τις… ζωές των άλλων, ακολουθώντας την προσωπική οπτική των πρωταγωνιστών. Το κοινό εισχωρεί όλο και πιο βαθιά μέσα στο λαβύρινθο του κινηματογραφικού σκηνικού και ο καθένας γίνεται τμήμα της αναπαράστασης ενός περίτεχνου κινηματογραφικού γυρίσματος με πολλαπλές ταυτόχρονες οπτικές γωνίες.
Το Situation Rooms είναι ένα συναρπαστικό πολύ-σινεμά, μια επαυξημένη πραγματικότητα, τρισδιάστατη στο βαθμό που μόνο το θέατρο μπορεί να είναι!
Με τους: Abu Abdu Al Homssi (Συρία), Antonio Aguirre (Μεξικό), Shahzad Akbar (Πακιστάν), Jan van Aken (Γερμανία), Narendra Divekar (Ινδία), Nathan Fain (ΗΠΑ), Reto Hürlimann (Ελβετία), Maurizio Gambarini (Γερμανία), Andreas Geikowski (Γερμανία), Marcel Gloor (Ελβετία), Barbara Happe (Γερμανία), Volker Herzog (Γερμανία), Richard Khamis (Σουδάν), Wolfgang Ohlert (Γερμανία), Irina Panibratowa (Ρωσία), Ulrich Pfaff (Γερμανία), Emmanuel Thaunay (Γαλλία), Amir Yagel (Ισραήλ), Yaoundé Mulamba Nkita (Κογκό), Familie R (Λιβύη).
Από τους: Helgard Haug, Stefan Kaegi, Daniel Wetzel
Μια συμπαραγωγή του Rimini Apparat με: Ruhrtriennale, Schauspielhaus (Ζυρίχη), SPIELART festival & Münchner Kammerspiele (Μόναχο), Perth Internationl Arts Festival (Περθ, Αυστραλία), Grande Halle et Parc de la Villette (Παρίσι), HAU – Hebbel am Ufer, Künstlerhaus Mousonturm Frankfurt am Main (Φρανκφούρτη), Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών.
Πρώτη προβολή του φιλμ Ο Προμηθέας στην Αθήνα των Rimini Protokoll και διάλεξη του Daniel Wetzel. Το φίλμ θα προβληθεί στα ελληνικά με γερμανικούς υπότιτλους. Η διάλεξη θα πραγματοποιηθεί στα γερμανικά με ταυτόχρονη μετάφραση στα Ελληνικά. Είσοδος ελεύθερη.
Δευτέρα 28/4, 12:00-17:00, Κέντρο Πολιτισµού «Ελληνικός Κόσµος», Πειραιώς 254
Workshop με τον Daniel Wetzel από τους Rimini Protokoll
Απευθύνεται σε: Κινηματογραφιστές, δραματουργούς, σκηνοθέτες, επαγγελματίες των παραστατικών τεχνών και σπουδαστές δραματικών σχολών
Κόστος συμμετοχής: 15 €, φοιτητικό 10 €
Προϋποθέσεις: Απαραίτητη η κράτηση θέσης μέσω email στο education@sgt.gr, αναφέροντας τους λόγους εκδήλωσης ενδιαφέροντος και την ιδιότητα σας. Αν εγκριθεί η συμμετοχή σας στο εργαστήριο θα πρέπει να προπληρώσετε το κόστος συμμετοχής. Τρόποι πληρωμής: ηλεκτρονικά, τηλεφωνικά ή από τα εκδοτήρια εισιτηρίων της Στέγης.
(Photos by Pigi Psimenou)
2 – 3 Μαϊου 2014
ΘΕΑΤΡΟ | ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
Berlin theatre company: Jerusalem
Βέλγιο
Μικρή Σκηνή
Ώρα έναρξης: 19:00
Παράσταση-ταινία και, ταυτόχρονα, εικαστική εγκατάσταση είναι το Jerusalem (2013) της σημαντικής φλαμανδικής θεατρικής ομάδας Berlin. Το έργο, που οι δημιουργοί του το προσδιορίζουν ως «πορτραίτο μιας πόλης», βασίζεται σε μια ιδιαίτερη σύνθεση από βίντεο τραβηγμένα στην Ιερουσαλήμ –από το Τείχος των Δακρύων μέχρι τους παλαιστινιακούς καταυλισμούς– και από συνεντεύξεις των κατοίκων της: Ιουδαίων, Μουσουλμάνων και Χριστιανών.
Το Jerusalem είναι το πρώτο μέρος του κύκλου Holocene, μιας σειράς έργων αφιερωμένων σε «πορτραίτα πόλεων». Για τη δημιουργία του, η ομάδα Berlin επισκέφτηκε την Ιερουσαλήμ το 2003 –όταν δημιούργησε την πρώτη εκδοχή του πρότζεκτ– και επέστρεψε πέρυσι, αντλώντας νέο υλικό και παίρνοντας νέες δηλώσεις από τους πρώτους συνεντευξιαζόμενους, προκειμένου να διερευνήσει τι άλλαξε σε πολιτικοκοινωνικό επίπεδο μέσα σε μια δεκαετία.
Με τις φωνές των: Rabbi Mike Swirsky, Maia Sigal Lesiau, Meir Shalev, Rabbi Daniël Epstein, Mahmoud Salamat, Wajeeh Nusseibeh, Father Angelo Ison, Omar al-Nady, Sheik Muhamad Husain, Munir Nusseibeh, Ziad Alaraj, Micha Kurz, Greg Myre, Laith Youssef, Sari Nusseibeh, Suzanne & Max Singer. Μουσική επένδυση: Peter Van Laerhoven
Ζωντανή μουσική από τους: Eric Thielemans (κρουστά), Katelijn Van Kerckhoven (τσέλο), Tristan Driessens (ούτι), Peter Van Laerhoven (κιθάρα, σάζι)
Συμπαραγωγή: Temps d’images / Centquatre (Παρίσι), PACT Zollverein (Έσσεν, Γερμανία), La Comédie de Valence - CDN Drôme Ardèche (Γαλλία), Le Lux - Scène nationale de Valence (Γαλλία), SPIELART Festival / Münchner Kammerspiele (Μόναχο)
Με την υποστήριξη της κυβέρνησης της Φλάνδρας
Bart Baele, Thomas Legrève
Παράλληλες δράσεις:
Σάββατο 3 Μαίου, Μικρή Σκηνή
Συζήτηση με τους συντελεστές, μετά την παράσταση.
Συντονισμός: Κάτια Αρφαρά, καλλιτεχνική διευθύντρια θεάτρου και χορού της Στέγης.
Σάββατο 3 Μαίου, Αίθουσα Προβών Στέγης
Workshop για τον κινηματογράφο και το ντοκουμέντο.
2 – 4 Μαϊου 2014
ΧΟΡΟΣ | ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
Michèle Anne De Mey - Jaco Van Dormael: Κiss & Cry / Νanodanses
Βέλγιο
Κεντρική Σκηνή
Ώρα έναρξης: 20:30
Ζευγάρι στη ζωή και συνεργάτες στη σκηνή, η σπουδαία Βελγίδα χορογράφος και χορεύτρια και ο πολυβραβευμένος στις Κάννες κινηματογραφιστής, παρουσιάζουν το επιτυχημένο έργο Kiss & Cry / Νanodanses (2011), ένα χοροθέαμα σε… μικρογραφία, όπως υποδηλώνει και ο υπότιτλός του, το οποίο διευρύνει τα όρια τόσο του χορού όσο και του σινεμά.
Μόνο τα χέρια και τα δάχτυλα των χορευτών διακρίνονται να χορεύουν πάνω σε ένα σκηνικό σε μικροκλίμακα, σαν να είναι βγαλμένο από την παιδική μας ηλικία, γεμάτο μινιατούρες τρένων, χειροτεχνίες, μικροσκοπικά κουκλόσπιτα και χιονισμένα τοπία. Τα χέρια που χορεύουν ανάγονται σε ιδανικούς ερμηνευτές μιας ιστορίας αγάπης και λήθης: μια γυναίκα αναπολεί το παρελθόν και αναζητά στις ατραπούς της μνήμης τα πρόσωπα που κάποτε την όριζαν, την αγάπησαν κι έπειτα εξαφανίστηκαν από τη ζωή της. Μικροκάμερες κινηματογραφούν και προβάλλουν το μαγικό αυτό χορογραφικό μικρόκοσμο σε μεγάλη οθόνη, οδηγώντας τον θεατή σε μια νέα συνείδηση του βλέμματος και των αισθήσεων.
Αρχική ιδέα: Michèle Anne De Mey & Jaco Van Dormael
Μια συλλογική δημιουργία από τους: Michèle Anne De Mey, Gregory Grosjean, Thomas Gunzig, Julien Lambert, Sylvie Olivé, Nicolas Olivier, Jaco Van Dormael
Χορογραφία: Michèle Anne De Mey & Gregory Grosjean
Σκηνοθεσία: Jaco Van Dormael
Παραγωγή: Charleroi Danses / le manège.mons - Centre Dramatique
Συμπαραγωγή: Les Théâtres de la Ville de Luxembourg
Με τη βοήθεια της Fédération Wallonie Bruxelles
Φωτογραφίες: Maarten VandenAbeele
Παράλληλη δράση:
Παρασκευή 2 Μαίου, Κεντρική Σκηνή
Συζήτηση με τους συντελεστές, μετά την παράσταση.
Συντονισμός: Χριστιάνα Γαλανοπούλου, ιστορικός τέχνης, καλλιτεχνική διευθύντρια του MIRfestival.
2 – 11 Μαϊου 2014
ΘΕΑΤΡΟ
Dries Verhoeven: No Man’s Land
Ολλανδία
Η παράσταση "No Man’s Land" πραγματοποιείται σε εξωτερικό χώρο. Προτείνεται η χρήση άνετων ρούχων και υποδημάτων, καθώς η παράσταση προϋποθέτει περίπατο του κοινού για περίπου 40 λεπτά.
Αφετηρία: Σταθμός Ηλεκτρικού Μοναστηράκι
Ώρες παραστάσεων: Δε - Παρ 17:00 | 20:00 | 22:00, Σαβ & Κυρ 15:00 | 17:00 | 20:00 | 22:00 (προσέλευση αυστηρά τουλάχιστον 15 λεπτά πριν την έναρξη)
Ο διακεκριμένος Ολλανδός σκηνοθέτης και εικαστικός Ντρις Φερχούφεν στήνει στους δρόμους της Αθήνας μια περιπατητική παράσταση / πολιτική πράξη. Είκοσι θεατές συναντιούνται σε έναν κεντρικό σταθμό της πόλης με είκοσι οικονομικούς μετανάστες και πολιτικούς πρόσφυγες. Κάθε θεατής, έχοντας ένα iPod που του δίνει ηχητικές πληροφορίες, ακολουθεί τον «δικό» του μετανάστη-οδηγό σε έναν αποκαλυπτικό περίπατο. Από τα ακουστικά του iPod, ο θεατής ακούει τη βιογραφία ενός μετανάστη, που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι εκείνος που τον οδηγεί στους δρόμους της πόλης. Θεατής και οδηγός αποκτούν μια ιδιότυπη σχέση γειτνίασης, καθώς ο πρώτος εμπιστεύεται τον δεύτερο σε μια περιήγηση στην αθέατη πλευρά της πόλης του. Μετά την Ολλανδία, τη Γερμανία και την Ισπανία, το No Man’s Land αναπροσαρμόζεται ειδικά για την παρουσίασή του στην Αθήνα, όπου, σύμφωνα με τον δημιουργό του, «η συνθήκη είναι τόσο επείγουσα ώστε πρέπει να δοθεί μια συγκινητική, ποιητική όσο και γεμάτη νόημα απάντηση στο τι μπορεί να σημαίνει “διαπολιτισμικό περιβάλλον”».
Σύλληψη: Dries Verhoeven
Συν-σκηνοθεσία: Marjolein Frijling
Φωτογραφίες: Maarten van Haaff
Παράλληλες δράσεις:
Συζητήσεις στο Κτίριο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων
Ο διεθνώς καταξιωμένος Λιβανέζος καλλιτέχνης Ραμπί Μρουέ παρουσιάζει την πολύκροτη, «αντι-ακαδημαϊκή» σύμφωνα με τον ίδιο, διάλεξη-περφόρμανς Pixelated Revolution (2012). «Ο συριακός λαός φιλμάρει τον ίδιο το θάνατό του…» Ξεκινώντας με αυτήν τη διαπίστωση, ο Μρουέ σχολιάζει την καταγραφή –μέσω των κινητών τηλεφώνων αυτόπτων μαρτύρων– της εν ψυχρώ δολοφονίας αμάχων στην πόλη Χομς της Συρίας και της αναπαραγωγής αυτών των βίντεο και των φωτογραφιών στο Ίντερνετ και τα κοινωνικά δίκτυα. Με ανάμικτη πικρία και ειρωνεία και ύφος εκφωνητή δελτίου ειδήσεων, ο Μρουέ προβαίνει σε έναν απροσδόκητο συνειρμό: Συνδέει αυτό το φαινόμενο με το δανέζικο κινηματογραφικό κίνημα «Δόγμα ‘95», το οποίο υπερασπίζεται την αισθητική του εσκεμμένα ερασιτεχνικού. Σταδιακά, το βλέμμα του θεατή ταυτίζεται με εκείνο του ερασιτέχνη κινηματογραφιστή, αλλά και με εκείνο του ελευθέρου σκοπευτή που πυροβολεί, διακόπτοντας για πάντα την κινηματογράφηση. Η πρώτη εκδοχή του Pixelated Revolution παρουσιάστηκε στην πρόσφατη Documenta 13 στο Κάσσελ της Γερμανίας.
Συμπαραγωγή: Berlin Documentary Forum – HKW (Βερολίνο), Documenta 13 (Κάσσελ), The 2010 Spalding Gray Award (Performing Space 122 στη Νέα Υόρκη, Μουσείο Andy Warhol στο Πίττσμπουργκ, On the Boards στο Σηάτλ και Walker Art Center στη Μιννεάπολις)
ΠΕΡΦΟΡΜΑΝΣ
Rabih Mroué: Riding on a cloud
Λίβανος
Μικρή Σκηνή
Ώρα έναρξης: 21:00
Εικόνες. Μία εικόνα εξαφανίζεται και μία άλλη εμφανίζεται. Τις περισσότερες φορές, αυτός δεν αντιλαμβάνεται πώς συνδέεται μια εικόνα με την αμέσως επόμενή της. Χρειάζεται κάποιον που να τον γνωρίζει καλά για να του επισημάνει αυτή τη σύνδεση και να θέσει την εικόνα σε κίνηση, έτσι ώστε αυτή να μην είναι πλέον ακίνητη.
Όταν οι αναμνήσεις στο κεφάλι είναι σαν ακίνητες εικόνες, χωρίς σκηνές από το παρελθόν, πώς λειτουργεί η μνήμη;
Ο τίτλος αυτής της ιδιοσυγκρασιακής και συγκινητικής «οικογενειακής» περφόρμανς είναι δανεισμένος από μια ποιητική συλλογή του Γιασσέρ Μρουέ, αδερφού του Ραμπί. Σε αυτή την περφόρμανς οι δύο αδερφοί συμπρωταγωνιστούν. Ο Γιασσέρ σχολιάζει με το δικό του τρόπο το συμβάν που επαναπροσδιόρισε την ύπαρξή του και τα όνειρά του, απαγγέλλοντας τα ποιήματά του. Ο Ραμπί, με τη σειρά του, απομυθοποιεί μια σειρά από κατασκευασμένες αφηγήσεις σχετικά με τα γεγονότα του πολέμου, προκειμένου να αμφισβητήσει τις καθιερωμένες αντιλήψεις και τις συλλογικές αυταπάτες.
Συγγραφή & Σκηνοθεσία: Rabih Mroué
Με τη βοήθεια του Sarmad Louis στη σκηνοθεσία
Ερμηνεία: Yasser Mroué
Παράλληλη δράση:
Δευτέρα 5 Μαίου, Μικρή Σκηνή
Συζήτηση με τους συντελεστές, μετά την παράσταση.
Συντονισμός: Κάτια Αρφαρά, καλλιτεχνική διευθύντρια θεάτρου και χορού της Στέγης.
5 – 6 Μαϊου 2014
ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟ
Media, Πολιτική, Περφόρμανς: Ο ρόλος του διαμεσικού θεάτρου (Intermedial Theatre) στο δημόσιο χώρο
Δευτέρα 5 Μαΐου, 14:00-18:00, Κεντρική Σκηνή
Τρίτη 6 Μαΐου, 10:00-16:30, Μικρή Σκηνή
Στο πλαίσιο του 1ου Fast Forward Festival η Στέγη, σε συνεργασία με την Ομάδα Εργασίας «Intermediality in Theatre and Performance» της Διεθνούς Ομοσπονδίας για τη Θεατρική Έρευνα (ΙFTR), διοργανώνει διήμερο διεθνές συνέδριο με θέμα « Μedia, Πολιτική, Περφόρμανς: Ο ρόλος του διαμεσικού θεάτρου (Intermedial Theatre) στο δημόσιο χώρο».
Ειδικότερα, το συνέδριο θα εξετάσει θέματα όπως: Ποιος είναι ο ρόλος του διαμεσικού θεάτρου (Intermedial Theatre) και της περφόρμανς σε ένα δημόσιο χώρο διαμεσολαβημένο από τα media; Πώς απαντούν το διαμεσικό θέατρο και η περφόρμανς στα τρέχοντα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα, όπως είναι η οικονομική κρίση στις Δυτικές κοινωνίες, τα επαναστατικά κινήματα στον Αραβικό κόσμο ή η διόγκωση της εταιρικής κουλτούρας και της κουλτούρας του κυβερνοχώρου; Ποιοι είναι οι ρόλοι που οι πολίτες/θεατές καλούνται να αναλάβουν σε έναν κόσμο διαμεσολαβημένο από τα Μedia; Ποιες είναι οι λειτουργίες της εμβύθισης (immersion) και της ενεργούς συμμετοχής τους στην παρούσα φάση των κρίσιμων μετασχηματισμών του δημόσιου χώρου;
Το συμπόσιο περιλαμβάνει ένα ακαδημαϊκό πρόγραμμα εισηγήσεων, pecha kucha παρουσιάσεις και δραματοποιημένες παρεμβάσεις.
12°
