H παρούσα σειρά 21 έργων της Αρτέμιδος Ποταμιάνου, Η Εξέλιξη της Τέχνης, σε πρώτη ανάγνωση μπορεί να δώσει την εντύπωση ότι πρόκειται για μια Καρτεσιανή γραμμική διαλεκτική προσέγγιση της ιστορίας της τέχνης. Ωστόσο, και παρά τον τίτλο της έκθεσης που βασίζεται στο έργο του Δαρβίνου, Η Καταγωγή των Ειδών, η σειρά έργων της Ποταμιάνου με παρουσία και σημασία πολύπλευρη, αλληλένδετη και πολυεπίπεδη, κάθε άλλο παρά γραμμική είναι.
Συνδέοντας την ιδέα της φυσικής επιλογής του Δαρβίνου, της εξέλιξης και της επικράτησης του «ισχυρού» με την ιστορία της τέχνης, αποδεικνύει ότι ένα έργο τέχνης είναι πολύ περισσότερο από το άθροισμα των επιμέρους επιρροών του, ενώ ταυτόχρονα απομυθοποιεί την ιδέα ενός πρωτεϊκού δημιουργού.
Με αυτό τον τρόπο διαμορφώνεται μέσα στην εγκατάσταση ένας χάρτης-διάγραμμα, ανάλογος με αυτούς που χρησιμοποιούνται στα μουσεία φυσικής ιστορίας για την κατανόηση της φυσικής εξέλιξης των ειδών. Εδώ όμως τη θέση των ειδών παίρνουν έργα τέχνης καλλιτεχνών που υπήρξαν πηγή έμπνευσης για μετέπειτα έργα άλλων γνωστών εικαστικών που με τη σειρά τους δημιουργούν καινούργιες πορείες και ετεροαναφορές.
Ταυτόχρονα, αντί να ξεκινήσει την εγκατάστασή της με μια εικόνα που παραπέμπει σε ιστορικές εμπνεύσεις, η Ποταμιάνου ξεκινά το project της με ένα δικό της -παλαιότερο- έργο που περιέχει όψεις από γνωστά αριστουργήματα, ανατρέποντας με τον τρόπο αυτό την παραδοσιακού τύπου προσέγγιση: αρχή-τέλος. Στο αντίθετο άκρο η εγκατάσταση της Ποταμιάνου ολοκληρώνεται με το έργο του εικαστικού Joseph Kosuth που έχει αποτελέσει έμπνευσή της. Επομένως, η τάξη πραγμάτων όχι μόνο ανατρέπεται αλλά και αντιστρέφεται. Με τη σειρά αυτή έργων, η Ποταμιάνου εξετάζει την επιτυχημένη τέχνη ξεσκεπάζοντας παράλληλα τον μύθο της αντικειμενικής περί ποιότητας κρίσης.
Τα κομμένα και επανασυνδεδεμένα κομμάτια από σελίδες γραπτών του Δαρβίνου τυπωμένα με αλλοιωμένες ημιδιαφανής εικόνες διάσημων έργων τέχνης παραπέμπουν σε τρισδιάστατο εύθραυστο μωσαϊκό και δημιουργούν έργα-πάζλ όπου ο θεατής καλείται να ανακαλύψει τη σχέση του αναγραφόμενου κειμένου με την εικόνα. Οι στρώσεις και τα επίπεδα της εικόνας φαίνονται να υποχωρούν και να προεξέχουν, να διαπλέκονται, να εμφανίζονται και να εξαφανίζονται μόνο για να επανεμφανιστούν ενώ διατηρούν την ακεραιότητα της παραγόμενης εικόνας. Το αποτέλεσμα που προκύπτει είναι εικόνες που θυμίζουν ψηφιοποιημένες εικόνες οι οποίες συνδυάζουν τις ψηφιακές και αναλογικές τεχνικές και φορμάτ.
Η οικειοποίηση των εικόνων και η ανακύκλωση των επαναδιαπραγματευμένων έργων τέχνης του παρελθόντος τοποθετημένων μέσα σε ένα σύγχρονο πλαίσιο αποτελούν μέρος της μεταμοντέρνας τάσης να απομυθοποιήσει την ιδέα του μοντερνισμού περί πρωταρχικής ιδιοφυΐας.
Η Εξέλιξη της Τέχνης, αποτελεί την 17η ατομική έκθεση της Αρτέμιδος Ποταμιάνου. Το εικαστικό της έργο έχει παρουσιαστεί σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα, την Νέα Υόρκη, την Αγγλία, την Μόσχα, το Άμστερνταμ, το Τελ Αβίβ. Έχει εκθέσει σε χώρους όπως: MAC -Midlands Art Center (Μπέρμινγκχαμ, Αγγλία), Borough Museum & Art Gallery (Νιούκαστλ, Αγγλία), Sotheby’s Amsterdam, Sotheby’s Tel Aviv, Sotheby’s Moscow, Change & Partner Contemporary Art Gallery (Ρώμη), Colesman Project Space (Λονδίνο), Real Gallery (Νέα Υόρκη), Hellenic Centre (Λονδίνο), Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης, Ελληνοαμερικανική Ένωση (Αθήνα), 1η Μπιενάλε Θεσσαλονίκης, 3η Μπιενάλε Αθήνας, Open 2012(Βενετία), Tensta Kulturhus (Στοκχόλμη)κ.α.
27/3-3/5, «Η Εξέλιξη της Τέχνης», «έ κ φ ρ α σ η – γιαννα γραμματοπουλου», Βαλαωρίτου 9Α, 210 3607598
Από την αναδρομική του Κυριάκου Μορταράκου και τη μεγάλη έκθεση του Δημήτρη Σεβαστάκη στις επιζωγραφισμένες φωτογραφίες του Κώστα Λάκη και τους καλλιτεχνικούς αλγόριθμους του Τσαρλς Σάντισον
13°
