Το Κουαρτέτο Εγχόρδων Ζόλταν Κοντάυ έχει καταγωγή από την Ουγγαρία– το όνομα «Κοντάι», προς τιμήν του επιφανούς Ούγγρου συνθέτη, εθνομουσικολόγου, παιδαγωγού και φιλοσόφου Ζόλταν Κοντάυ (1882-1967). Και οι τέσσερις μουσικοί του ήταν σπουδαστές της Ακαδημίας Φραντς Λιστ της Βουδαπέστης Αποτελείται από τους: Αττίλα Φάλβαϋ (1o βιολί), Έρικα Τοτ (δεύτερο βιολί), Γιάνος Φέγιερβαρυ (βιόλα) και Γκιέργκυ Έντερ (βιολοντσέλο). Τα μέλη του Κουαρτέτου έχουν θητεύσει δίπλα σε διακεκριμένους σολίστ, μεταξύ των οποίων ο φημισμένος πρώτος βιολονίστας του Ουγγρικού Κουαρτέτου Εγχόρδων, Ζόλταν Σεκέυ, που επηρέασε σημαντικά την πορεία και τον ήχο τους, αλλά στο παρελθόν και με το «δικό» μας Δημήτρη Σγούρο με τον οποίο ανανεώνει και φέτος το ραντεβού του.
Στη συναυλία θα παιχτούν:
Το Κουαρτέτο εγχόρδων αρ. 3 σε μι ύφεση ελάσσονα, έργο 30 (1876) του Πιοτρ ϊλιτς Τσαϊκόσφκι. Είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Τσέχου συνθέτη και βιολονίστα Φέρντιναντ Λάουμπ, σύμφωνα με τη χειρόγραφη ένδειξη του Τσαϊκόφσκυ πάνω στην παρτιτούρα. Ερμηνεύθηκε για πρώτη φορά ιδιωτικά στο διαμέρισμα του Νικολάι Ρουμπινστάιν, στις 2 Μαρτίου 1876. Η πρώτη δημόσια εκτέλεση του έργου έγινε περί τα τέλη του ίδιου μήνα, αλλά ο Τσαϊκόφσκυ δεν έμεινε απολύτως ικανοποιημένος από τη σύνθεσή του. Ευτυχώς, όμως, όταν κάποιοι φίλοι του τον προσκάλεσαν στην οικία τους και του έκαναν έκπληξη καλώντας τέσσερις μουσικούς να ξαναπαίξουν ενώπιόν του το Κουαρτέτο εγχόρδων αρ. 3, ο Τσαϊκόφσκυ αναθεώρησε την αρχική του άποψη: «Στην αρχή, δεν μου πολυάρεσε το φινάλε, αλλά τώρα βλέπω ότι είναι αρκετά καλό». Το Τρίτο Κουαρτέτο αποτελείται από τέσσερα μέρη και έχει διάρκεια 37 λεπτά.
Το Κουιντέτο για πιάνο σε μι ύφεση μείζονα, έργο 44 του Ρόμπερτ Σούμαν. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο περίφημο Γκεβάντχαους της Λειψίας με την Κλάρα Βικ στο πιάνο (τη σολίστ και συνθέτη, σύζυγο του Σούμαν), η οποία στη συνέχεια το συμπεριέλαβε στο ρεπερτόριό της και το ερμήνευε συχνά. Πάντως, τον ενθουσιασμό της δε συμμερίστηκαν ποτέ ούτε ο ίδιος ο Σούμαν, που πίστευε ότι τα πιανιστικά μέρη του κουιντέτου έπρεπε να ερμηνεύονται από άνδρα πιανίστα και όχι από γυναίκα, ούτε και ο Λιστ που αποκήρυξε το έργο ως υπερσυντηρητικά «γερμανίζον». Η πρωτοτυπία της συγκεκριμένης τετραμερούς σύνθεσης έγκειται στο ότι ο Σούμαν, ο οποίος μέχρι το 1842 είχε γράψει μόνο ένα έργο μουσικής δωματίου, υπήρξε ένας από τους πρώτους μουσουργούς που συνδύασαν το πιάνο με το κουαρτέτο εγχόρδων. Έτσι, ανέδειξε στο έπακρο τις εκφραστικές δυνατότητες και των πέντε οργάνων και καθιέρωσε το κουιντέτο για πιάνο ως μία από τις πλέον χαρακτηριστικές μορφές μουσικής δωματίου, βρίσκοντας αργότερα πολλούς μιμητές, όπως τον Μπραμς, τον Ντβόρζακ, τον Φρανκ, τον Έλγκαρ και τον Σοστακόβιτς.
13°
