2009 και είμαστε στις πρώτες συσκέψεις για να βγει το protagon στον αέρα. Δεν γνωρίζω κανέναν από την ομάδα και κάπως έτσι τους παρακολουθώ όλους, σαν ντοκιμαντέρ. Διαφορετικό ντοκιμαντέρ ο καθένας. Κολλάω μαζί του και με έναν δύο ακόμα, αλλά μαζί του ένα παραπάνω. Ο καιρός περνάει, το site έχει γίνει πια καθημερινότητά μου, τα mail με την ύλη πάνε κι έρχονται κι εγώ περιμένω τις εβδομαδιαίες συσκέψεις για να τον ακούσω να μιλάει. Δεν μιλάει πολύ, αλλά μιλάει στο στόχο.
Διαβάζω τα κείμενά του, ξαφνιάζομαι κάθε φορά με το πού το πάει και με την τέχνη στο πώς το πάει. Κρατώ σημειώσεις στο μπλε τετράδιο. Σημειώσεις για τη ζωή μου. Καταλαβαίνετε; 15 Απριλίου 2011, «Οι άνθρωποι που θαυμάζουμε», «Ένα από τα τιμήματα που καταβάλλεις μεγαλώνοντας είναι το ξεθώριασμα των ηρώων σου. Για λόγους υποκειμενικούς ή αντικειμενικούς, είτε δηλαδή γιατί τελειώνουν οι δικές σου αυταπάτες και τα κριτήριά σου γίνονται πιο δύσκολα, είτε γιατί εκείνοι παρακμάζουν ή εξαργυρώνουν φτηνά τα μεγαλειώδη, είτε, το χειρότερο, γιατί πάντα τέτοιοι ήσαν αλλά εσύ τους γνωρίζεις τώρα καλύτερα, το σίγουρο είναι ότι το πάνθεον της προσωπικής σου μυθολογίας συρρικνώνεται και χάνει τη λάμψη του όσο περνούν τα χρόνια.» Με τον καιρό γίνεται η αγαπημένη μου γραφή. Διαβάζω εφημερίδες από 6 χρόνων. Ξέρω τους αρθογράφους στις τελείες τους, την οξυδέρκεια του δεν την βρήκα πουθενά ως τώρα.
Η ομάδα γίνεται παρέα, αρχίζουμε να βρισκόμαστε και έξω. Είναι η χαρά της ζωής. Αυτή είναι η διατύπωση. Ο άνθρωπος που όταν γίνεται το αστείο, την περιμένεις την αντίδρασή του για να είναι πια ολοκληρωμένη η «φάση». Είναι ο τύπος εκείνος που θες τη συμβουλή του και που εικάζω πως για να την πάρεις η λάθος διατύπωση είναι «Συμβούλευσέ με ή πες μου τι να κάνω», δεν έχει το ψώνιο κανενός μέντορα την ίδια ώρα που βοηθά άπαντες με όποιο τρόπο μπορεί. Απ' τους σπουδαίους που ξέρω είναι ο πρώτος.
Μια μέρα του ζήτησα ένα καράβι στο σημειωματάριό μου. Είναι αυτό που βλέπετε στη φωτογραφία. Το καράβι μου!
Ο ενικός μεταξύ μας άργησε να αποκατασταθεί. Μπορώ να λέω ότι ο Ανδρέας Πετρουλάκης είναι φίλος μου; Αυτή είναι μια τιμή που δεν μπορώ να μου αποδώσω και τελικά ας την αποφασίσει ο χρόνος, η συνέχεια των πραγμάτων. Αυτό που όμως μπορώ να λέω σταθερά και με ακρίβεια είναι: Κάτω τα χέρια απ' τον Ανδρέα. Το εννοώ. Μάθετε πρώτα σε ποιον απευθύνεστε.
17°
