Το ακραίο φαινόμενο της άρνησης της πανδημίας και των πιο ασφαλών και αποτελεσματικών εμβολίων αναδεικνύει το έλλειμμα εκπαίδευσης της κοινωνίας
Στη Μεταπολίτευση τραυματίστηκε βαθιά η πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Τα σχολεία μας παρήγαγαν υπερβολικά πολλούς αμόρφωτους μαθητές σε σχέση με το παρελθόν. Τόσους που να γίνονται λόγω κοινωνικής πίεσης αποδεκτοί ακόμη και στα πανεπιστήμια, με βαθμούς πολύ κάτω της βάσης εισαγωγής.
Ο πολιτικός αναχρονισμός έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο εμφανές πλέον έλλειμμα μόρφωσης, μέσω των εκατοντάδων χιλιάδων οπαδών του δασκάλων και καθηγητών. Η «δημοκρατία» τους, αυτή του ισοτισμού προς τα κάτω, της ήσσονος προσπάθειας, του άκρατου δικαιωματισμού, διέλυσε στην κυριολεξία τη δημόσια εκπαίδευση. Μόνο η λέξη «κατάληψη» φτάνει να υπενθυμίσει την εθιμική, ετήσια διάλυση εκπαιδευτικών ωραρίων και προγραμμάτων σπουδών στα δημόσια σχολεία. Κατάληψη για του ψύλλου πήδημα, ως ύψιστο μαθητικό δικαίωμα, με την κοινωνία, τους γονείς να την παρακολουθούν ως κανονικότητα.
Το έλλειμμα μόρφωσης έχει συμβάλει καθοριστικά στο ότι περίπου 20% των πολιτών σήμερα είναι παραδομένο στη θρησκοληψία, στη συνωμοσιολογια, στον σκοταδισμό. Οι πολίτες αυτοί νιώθουν ιδιαίτεροι αρνούμενοι την επιστήμη, την τεχνολογία που δεν μπορούν να κατανοήσουν, λόγω του εκπαιδευτικού τους ελλείμματος. Αρνούνται αυτό στο οποίο δεν μπορούν να συμμετάσχουν. Ανθρώπινη αντίδραση. Είναι όμως μια εύκολα χειραγωγούμενη μάζα απαίδευτων στο έλεος ακραίων, τυχοδιωκτών, εξουσιομανών, αυτών δηλαδή που αποτελούν κορυφαίο κίνδυνο για τη δημοκρατία.
Η υγειονομική κρίση ανέδειξε τους πολίτες αυτούς ως οιωνεί ρυθμιστές της δημόσιας υγείας και κατ’ επέκταση της λειτουργίας της κοινωνίας. Το ακραίο φαινόμενο της άρνησης της πανδημίας των ήδη 4,5 εκατομμυρίων νεκρών (είναι πολλοί περισσότεροι οι μη καταμετρημένοι), της άρνησης των πιο ασφαλών και αποτελεσματικών εμβολίων που παρήγαγε ποτέ η ιατρική επιστήμη (όντας οι ίδιοι εμβολιασμένοι από παιδιά με πολλαπλά και αρχέγονα σε σύγκριση με τα σημερινά εμβόλια) αυτό καταδεικνύει. Η επιθετική τους στάση να προπηλακίζουν φυσικά και φραστικά, να απειλούν δικαστικά τους επιστήμονες, τους εκπαιδευτικούς που εφαρμόζουν τον νόμο, αυτό καταδεικνύει. Η απάνθρωπη άρνηση της νοσηλείας βαρέων πασχόντων από τον κορωνοϊό, το αίτημα εκταφής θανόντων από τον κορωνοϊό αυτό καταδεικνύει. Έναν νέο σκοτεινό μεσαίωνα απαίδευτων.
Το εκπαιδευτικό, μορφωτικό έλλειμμα της κοινωνίας μας είναι ίσως ο υπ’ αριθμόν ένα κίνδυνος μπροστά μας. Γι’ αυτό και η σημαντικότερη διόρθωση τα επόμενα χρόνια οφείλει να αφορά στο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Αποτελεί όρο επιβίωσης και γι’ αυτό θα πρέπει να είναι κορυφαίο κριτήριο πολιτικής επιλογής των πολιτών.
