Intimidad: Το Netflix φέρνει το αγκάθι του revenge porn στη μικρή οθόνη

Τον Μάιο του 2019 η Ισπανία συγκλονίστηκε από ένα μικρό -αλλά τελικά- τόσο μεγάλο προσωπικό -αλλά τελικά όχι και τόσο προσωπικό δράμα, με την 32χρονη και μητέρα δύο παιδιών Veronica Rubio να αυτοκτονεί διά απαγχονισμού, όταν βίντεο με ιδιωτικές σεξουαλικές στιγμές της διέρρευσε σε περίπου 2.500 συναδέλφους της στο εργοστάσιο όπου εργαζόταν, στα περίχωρα της Μαδρίτης. Ένα βίντεο που -σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του ισπανικού Τύπου για την υπόθεση- φέρεται να διέρρευσε συνάδελφος και πρώην σύντροφός της, μετά την άρνηση της να επανασυνδεθούν. Λίγα χρόνια πριν, στις αρχές της δεκαετίας, μια άλλη υπόθεση revenge porn είχε απασχολήσει έντονα την ισπανική κοινή γνώμη, όταν η δημοτική σύμβουλος στο Los Yebenes του Τολέδο, Olvido Hormigos είδε κι εκείνη βίντεο με προσωπικές στιγμές της να διαδίδεται σαν αστραπή μέσω της εφαρμογής What’s App σε όλη την κοινότητά της – ένα γεγονός που την έφερε πολύ κοντά στην παραίτηση από το αξίωμά της ενώ -σύμφωνα μα δηλώσεις της ίδιας- δημιούργησε πολλά προβλήματα στην οικογένειά της και την οδήγησε στο μάτι του κυκλώνα της τοπικής κοινωνίας. 

© Netflix

Αντλώντας έμπνευση από τις δυο αυτές ιστορίες -και από δεκάδες άλλες που ίσως να μην έχουν φτάσει στο φως της δημοσιότητας χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι έκαναν μικρότερο κακό στους πρωταγωνιστές τους- η νέα ισπανική σειρά του Netflix “Intimidad” (“Intimacy” ή «Παραβίαση Ιδιωτικότητας» κατά την ελληνική μετάφραση) των Verónica Fernández και Laura Sarmiento ζουμάρει πάνω σε αυτό το «αγκάθι» παραβίασης ιδιωτικότητας που λέγεται revenge porn, το τόσο ικανό να οδηγήσει με συνοπτικές διαδικασίες στην καταστροφή των θυμάτων του, αποδεικνύοντας το εύρος της εγκληματικής του απαξίας. Με βασικό άξονα τις δύο -πότε παράλληλες και πότε τεμνόμενες- ιστορίες της πολιτικού και αντιδημάρχου Malen Zubiri (την οποία ενσαρκώνει η γνωστή από το “Casa de Papel”, πρώην τηλεοπτική επιθεωρήτρια και αγαπημένη του El Professor, Itziar Ituño), η οποία παραμονές των εκλογών που θα πρόκειται να την αναδείξουν σε νέα δήμαρχο του Μπιλμπάο βλέπει τη διαρροή ενός sex tape να απειλεί με καταστροφή τόσο την καριέρα της όσο και την οικογένειά της και αυτήν της εργάτριας Ane Uribe (Veronica Echegui) που αυτοκτονεί, δια πνιγμού, μετά τη διαρροή ενός πορνογραφικού βίντεο, με πρωταγωνίστρια την ίδια, σε όλους τους συναδέλφους της στο εργοστάσιο και το σχετικό bullyingπου υφίσταται προκειμένου να αποσιωπήσει, κατά το δυνατόν, το θέμα. Τις δύο αυτές κεντρικές υποθέσεις αναλαμβάνει να διερευνήσει η επιθεωρήτρια του τομέα δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος Alicia Vásquez (Ana Wagener), η οποία έχει κι αυτή τους προσωπικούς της δαίμονες να διαλύσει, παλεύοντας με την αποδοχή της σεξουαλικής της ταυτότητας μέσα στο αστυνομικό περιβάλλον, με τη βοήθεια της αεικίνητης αδελφής της Ane, Begoña Uribe (Patricia Lopez Arnaiz), αποφασισμένης να μη σταματήσει πουθενά αν δεν βρει τον υπαίτιο για τη διαρροή του βίντεο που οδήγησε στο θάνατο της αδελφής της.

Στο ταξίδι αυτό που ξεκινά από δύο δραματικές παραβιάσεις της ιδιωτικότητας το Intimidad παίρνει διάφορες παρακαμπτήριες και κόβει κύκλους γύρω από πολλά φλέγοντα θέματα της κοινωνικής ατζέντας: τη διαχρονική θέση της γυναίκας και τις δεκάδες, βαριές προκαταλήψεις και στερεότυπα που τη βαραίνουν και την καθηλώνουν ακόμα και σήμερα, τον κάθε λογής σεξισμό και  την ομοφοβία, τον κοινωνικό ρατσισμό και τη ρατσιστική βία, τις δραματικές προεκτάσεις του εκφοβισμού και το victim–blaming, την εφηβεία, την ψυχική υγεία και την εκπαίδευση, την εσωστρεφή αυτοενοχικότητα και τη δυσκολία πολλές φορές να κατανοήσουμε και να αποδεχθούμε τον ίδιο μας τον εαυτό. Η σειρά τολμάει, στη μικρή της διάρκεια, να ανοίξει δεκάδες πόρτες σε καθρέφτες που αξίζει τον κόπο να κοιτάξουμε και να κοιταχτούμε, τραβώντας με δύναμη το αγκάθι του σοκ μιας revenge porn ιστορίας, για να φανούν από κάτω όλες οι ρίζες των παθογενειών που οδηγούν θύτες και θύματα σε παρόμοιες ατραπούς.

© Netflix

Καθώς βέβαια τα μέτωπα που ανοίγει το “Intimidad” είναι πολλά και δύσκολα, τα οχτώ επεισόδια της σειράς, διάρκειας 50 λεπτών έκαστο, αποδεικνύονται περιορισμένης δυναμικής ως προς την πληρότητα και την εμβάθυνση αρκετών χαρακτήρων και ιστοριών, με αρκετά πρόσωπα να εμφανίζονται με αξιώσεις συνεισφοράς στα ψυχογραφήματα ή στην πλοκή χωρίς, ωστόσο, να προλαβαίνουν να τις δικαιώσουν. Παράλληλα η φιλοδοξία του “Intimidad” να παίξει σε περισσότερα γήπεδα από όσα ενδεχομένως αντέχει -τουλάχιστον με όρους τεχνικής επάρκειας- φέρνει τη σειρά αντιμέτωπη με μια επιφανειακή αποτύπωση του νομικού, πολιτικού και κοινωνικού περιβάλλοντος, εμφανή ιδίως στις «ακτιβιστικές» σκηνές που αναπαριστούν διαδηλώσεις της LGBTQ+ κοινότητας ή στην απλοϊκή πραγματεία των νομικών επιλογών και όπλων των θυμάτων σχετικών διαρροών στην Ισπανία.

Παρόλα αυτά οι, ως επί το πλείστον, απέριττες και έντιμες ρεαλιστικές ερμηνείες, η απλότητα με την οποία προσεγγίζει και πραγματεύεται τα τόσο ευαίσθητα, λεπτά και περίπλοκα θέματα το δημιουργικό teamτης σειράς και η αναντίρρητα καλοπροαίρετη πολυμέτωπη ανάδειξη ακανθωδών κοινωνικών και πολιτικών ζητημάτων κερδίζουν το τηλεοπτικό στοίχημα και παίρνουν στην πλάτη τους το Intimidad για να το βγάλουν στον αφρό της βαθιάς θάλασσας στην οποία τολμάει να βουτήξει.

Σε μια εποχή που το ρεαλιστικό δράμα περνάει μια οξύμωρη κρίση έχοντας να αντιμετωπίσει τον αχανή ανταγωνισμό της φαντασίας και της νοσταλγίας που συχνά -και όχι απαραίτητα άδικα- κερδίζουν από τα αποδυτήρια καθώς η αδήριτη ανάγκη του κοινού για πολλαπλή αποσυμπίεση από την όλο και πιο σκοτεινή καθημερινότητα ζητάει όλο και περισσότερο χρώμα και φως, σειρές όπως το Intimidad έχουν δύσκολο έργο να επιτελέσουν και να επικοινωνήσουν. Η τηλεοπτική μεταφορά μιας πολυπρόσωπης ιστορίας revenge porn εσωκλειόμενης  στο περιεκτικό και ξεκάθαρο αντισεξιστικό μήνυμα του Intimidad είναι μια άσκηση που ανοίγει μονοπάτια και δίνει ευπρόσδεκτες υποσχέσεις για τα επόμενα παρόμοια τηλεοπτικά εγχειρήματα που ελπίζουμε να βρουν τον δρόμο τους προς τη μικρή οθόνη.