Επενδυτές, κατασκευαστές, στελέχη και μηχανικοί, μελετητές και επιστήμονες αλλά και εντελώς άσχετοι με τον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας – πολύ σχετικοί όμως με τα οφέλη του (βλ. ερώτηση: «Τι να εφαρμόσω στο σπίτι μου για να εξοικονομώ χρήματα και ενέργεια;»).
Όλοι αυτοί κι εγώ μαζί περνάμε στις 20/11 τις πύλες του εκθεσιακού κέντρου Mec στην Παιανία για την «3η Διεθνή Έκθεση Ενέργεια 2008 - 1η Διεθνής Έκθεση Photovoltaic 2008» με επίκεντρο τις σύγχρονες τεχνολογίες στον κλάδο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Ξεκινάω την περιήγηση και στο τέταρτο περίπτερο νομίζω ότι έχω επιστρέψει στην τετάρτη δημοτικού· με μάτια ορθάνοιχτα από την έκπληξη διαβάζω «Εμείς και ο Κόσμος».
Η ομάδα εκείνων που εκθέτουν είναι τόσο πολυσύνθετη που αγγίζει τα όρια του καλτ: περισσότεροι από 200 Έλληνες (φορείς και ιδιώτες), το Ισπανικό Ινστιτούτο Εξωτερικού Εμπορίου, περισσότερες από 20 γερμανικές επιχειρήσεις μαζί με τους Έλληνες εταίρους τους, το περιοδικό «Υδραυλικός», εμπορικοί κολοσσοί ηλεκτρικών ειδών (Sharp, Mitsubishi κ.ά.), η «ΔΕΗ Ανανεώσιμες Α.Ε.» και τα Υπουργεία Ανάπτυξης και ΥΠΕΧΩΔΕ, αφού η αλήθεια είναι πως όλοι πλέον πασχίζουν για ένα περιβαλλοντικά ενεργό προφίλ.
Σε κάθε βήμα ξεδιπλώνονται μπροστά μου οι τεράστιες δυνατότητες εξοικονόμησης ενέργειας στα κτίρια, στις συγκοινωνίες και στην καθημερινή ζωή. Μαθαίνω για «διπρόσωπα φωτοβολταϊκά», ανεμογεννήτριες κάθετου άξονα, μονάδες αφαλάτωσης με αιολική και ηλιακή ενέργεια, τεχνολογίες υδρογόνου και άλλες ενδοδαπέδιας θέρμανσης και ψύξης, για ενεργειακούς υαλοπίνακες και για γεωθερμικά συστήματα με εφαρμογές σε κτίρια γραφείων, στη βιομηχανία και στα θερμοκήπια. Βλέπω live μέχρι και ενεργειακά μπάρμπεκιου και σόμπες που λειτουργούν με pellets, δηλαδή με οικολογικό καύσιμο από συμπιεσμένα πριονίδια ξύλου, χωρίς πρόσθετα.
Στο περίπτερο της Greenpeace σημειώνω τα εξής σοβαρά πορίσματα ερευνών: αν δεν αλλάξουμε τον τρόπο που καταναλώνουμε ενέργεια τότε το 2050 θα σπαταλάμε 50.000 τεραβατώρες το χρόνο παγκοσμίως (σ.σ. 1 τεραβατώρα = 1 δισεκατομμύριο κιλοβατώρες), ενώ αν μειώσουμε την κατανάλωση σε σύγκριση με τις προβλέψεις τότε το 2050 το προηγούμενο ποσοστό θα βρίσκεται λίγο πιο πάνω από τις 30.000 τεραβατώρες (σημαντική δηλαδή πτώση).
Το σκουπίδι είναι πολύτιμο υλικό
Εντυπωσιασμένη από τις δυνατότητες της «ενεργειακής επανάστασης» κάνω (μεγάλη) στάση στο επόμενο σημείο. Εδώ βλέπω ένα ζήτημα που αφορά το μεγαλύτερο σπίτι μας – που είναι η πόλη, η οποία με τη σειρά της ανήκει στο μεγάλο ξενοδοχείο όλης της ανθρωπότητας με το όνομα «πλανήτης γη». Στο περίπτερο της ΗΛΕΚΤΩΡ ανακαλύπτω το καλύτερο που γίνεται στην πράξη για την εκμετάλλευση των αποβλήτων. Η Αττική παράγει το 39% των σκουπιδιών όλης της χώρας, δηλαδή πάνω από 6.000 τόνους σκουπιδιών σε ημερήσια διάταξη. Η εταιρεία, λοιπόν, επικεντρώνεται στην παραγωγή ενέργειας από τα απόβλητα. Με αυτό τον τρόπο αντιμετωπίζεται η ρύπανση και ταυτόχρονα παράγεται χρήσιμη ύλη και πράσινη ενέργεια. Στον ΧΥΤΑ της Φυλής, για παράδειγμα, που άρχισε να λειτουργεί το περασμένο καλοκαίρι, τα απορρίμματα περνούν από βιολογικό καθαρισμό (σε ποσοστό που φτάνει και το 90%), ενώ από τα διασταλάζοντα υγρά (κοινώς από τα ζουμιά τους) δημιουργείται στη συνέχεια καθαρό νερό το οποίο ποτίζει και τη… γλάστρα των λουλουδιών που έχουν φυτευτεί στον ΧΥΤΑ. Η συγκεκριμένη τεχνογνωσία σκληρής επεξεργασίας του σκουπιδιού μέχρι τελικής ρανίδας «εξάγεται» και σε 3 εργοστάσια στη Γερμανία (η πιο εξελιγμένη «ευρωπαία» στα περιβαλλοντικά έργα αφού έχει στήριγμα και μια ιδιαίτερα αυστηρή νομοθεσία), στο Βερολίνο, την Τρίερ και το Όζναμπρουκ, αλλά και σε έναν παρόμοια ΧΥΤΑ στην Πάφο της Κύπρου. Το πιο σημαντικό όμως με τον ΧΥΤΑ της Φυλής είναι ότι δίνει το βιοαέριο που παράγεται από τα σκουπίδια στο εργοστάσιο της ΒΕΑΛ, το οποίο με τη σειρά του το μετατρέπει σε ηλεκτρική ενέργεια ισχύος 24 Μεγκαβάτ (αντίστοιχα λειτουργεί και στη Θεσσαλονίκη σταθμός παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας ισχύος 5 ΜW από το βιοαέριο του ΧΥΤΑ Ταγαράδων). Στα υπόλοιπα έργα αυτού του περιπτέρου βλέπω και το μοναδικό αποτεφρωτήρα της χώρας για τα –εξαιρετικά τοξικά– νοσοκομειακά απόβλητα (βρίσκεται στα Άνω Λιόσια) αλλά και αιολικά πάρκα στη Ρόδο και στην Κω μαζί με φωτοβολταϊκούς σταθμούς στον ίδιο χώρο.
Κατευθύνομαι προς την έξοδο του MEC και αρχίζω να σκέφτομαι τις αναρίθμητες «πράσινες» δυνατότητες και το ιδανικό σενάριο για τα αστικά κέντρα του αύριο. Οι φωτοβολταϊκές ηλιακές προσόψεις θα αποτελούν διακοσμητικό στοιχείο σε σπίτια και γραφεία, στα εσωτερικά των οποίων η θέρμανση και ο ηλεκτρισμός θα προέρχονται μόνο από την πλουτοπαραγωγική πηγή των τόσο χρήσιμων σκουπιδιών.
25°
