10 τεχνολογίες που θα μπορούσαν να συμβάλουν στην τόνωση της παραγωγής τροφίμων διατηρώντας το στόχο για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.
Σήμερα, εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο εξακολουθούν να πεινούν και η γεωργία ήδη χρησιμοποιεί σχεδόν το μισό της καλλιεργήσιμης γης παγκοσμίως και παράγει το 25% των ετήσιων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου. Τα νούμερα λένε ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός θα αυξηθεί από 7 δισεκατομμύρια το 2010 σε 10 δισεκατομμύρια το 2050. Επίσης, το εισόδημα και το βιοτικό επίπεδο αυξάνεται διαρκώς (και ευτυχώς) στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Το αποτέλεσμα είναι ότι η συνολική ζήτηση τροφίμων θα αυξηθεί περισσότερο από 50% ενώ η ζήτηση για τρόφιμα ζωικής προέλευσης θα αυξηθεί κατά 70%. Η παραγωγή αυτών των 7.400 τρισεκατομμυρίων επιπλέον θερμίδων χωρίς να επιτευχθεί αύξηση των γεωργικών αποδόσεων με πολύ ταχύτερο ρυθμό από το παρελθόν θα απαιτούσε την αφιέρωση 6 δισεκατομμυρίων επιπλέον στρεμμάτων γης στη γεωργική χρήση.
Αν δεν βρούμε σύντομα λοιπόν νέους τρόπους για να καλλιεργήσουμε πολύ περισσότερα τρόφιμα σε λιγότερες εκτάσεις, θα χρειαστεί να μετατρέψουμε τα δάση, τα λιβάδια και άλλα οικοσυστήματα σχεδόν διπλάσιας έκτασης από την Ινδία σε αγροτικά εδάφη. Αυτό λέει η νέα μελέτη των ερευνητών του World Resources Institute και εκδόθηκε από την Παγκόσμια Τράπεζα και τα Ηνωμένα Έθνη. Αν συμβεί αυτό θα αυξήσει τις ετήσιες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου κατά 15 δισεκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα, πολύ περισσότερο από τα 4 δισεκατομμύρια τόνους που μας επιτρέπουν να διατηρήσουμε την αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη κάτω από το κρίσιμο όριο των 2 βαθμών Κελσίου. Οι ερευνητές προτείνουν ένα κατάλογο 22 στόχων και 10 ειδικών τεχνολογιών που θα μπορούσαν να συμβάλουν στην τόνωση της παραγωγής τροφίμων διατηρώντας παράλληλα το στόχο για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.
Μερικοί από τους στόχους είναι η μείωση των απωλειών τροφίμων και των σχετικών αποβλήτων, η συχνότερη καλλιέργεια σε υπάρχουσες εκτάσεις, ο περιορισμός της αποξήρανσης ελών και βάλτων για γεωργική χρήση, η μείωση των εκπομπών μεθανίου από τα ζώα οι οποίες οφείλονται κυρίως στα κόπρανα των αγελάδων και η μείωση της ρύπανσης από λιπάσματα, τα οποία αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 20% των γεωργικών εκπομπών αερίων θερμοκηπίου. Οι τεχνολογίες που θα μπορούσαν να συμβάλουν στην επίτευξη αυτών των στόχων περιλαμβάνουν:
Χρήση εργαλείων επεξεργασίας γονιδιώματος όπως το CRISPR για να ξεκλειδώσουμε γονιδιακά χαρακτηριστικά που ενισχύουν τις αποδόσεις των καλλιεργειών
Μετατόπιση της διατροφής σε υποκατάστατα του κρέατος με βάση τα φυτά που παράγονται από καινοτόμες εταιρείες όπως η Impossible Foods και η Beyond Meat
Χρήση μη τοξικών προϊόντων (όπως αυτά που φτιάχνει η Apeel Sciences) και άλλων τεχνολογιών που μπορούν να επεκτείνουν τη διάρκεια ζωής των τροφίμων για να μην καταλήγουν στις χωματερές πριν καταναλωθούν
Μετάβαση σε είδη ρυζιού που μειώνουν το επίπεδα παραγωγής μεθανίου
Χρήση χημικών ενώσεων που εμποδίζουν τα λιπάσματα να μετατρέπουν τα μικρόβια του εδάφους σε οξείδιο του αζώτου, ένα εξαιρετικά ισχυρό αέριο θερμοκηπίου
Συμπληρώματα διατροφής για τα ζώα που μπορούν να μειώσουν τις εκπομπές μεθανίου, όπως το προϊόν που αναπτύχθηκε από τον ολλανδικό όμιλο DSM
Ανάπτυξη ποικιλιών καλλιεργειών που να απορροφούν περισσότερο άζωτο
Χρήση ιχθυοτροφών με βάση τα φύκια για να μειωθεί η χρήση άγριων ψαριών ως τροφής για τα εκτρεφόμενα ψάρια
Χρήση ηλιακής ενέργειας για την παραγωγή του υδρογόνου στα λιπάσματα με βάση το άζωτο
Χρήση φοινικόδεντρων με υψηλές αποδόσεις σε φοινικέλαιο για να περιοριστεί η αποψίλωση των δασών
15°
