1) Επειδή το «Indian Chef» άνοιξε στην οδό Σπύρου Λούη στην πλατεία Ναβαρίνου, το δοκιμάσαμε και, ναι, η Θεσσαλονίκη απέκτησε επιτέλους ένα ινδικό εστιατόριο με τα όλα του. Ο Χουσεΐν είναι από το Πακιστάν, αλλά κλείνει δέκα χρόνια στην Ελλάδα. Οι κουζινές Πακιστάν και Ινδίας είναι ολόιδιες, για τους μύστες. Και μετά το τρομερό σουξέ του «Indian Chef» στο Γκάζι της Αθήνας, φόρτωσε μπαχαρικά, κάρι, τίκα μασάλα κόλπα και όλη του τη γευστική προίκα, ανοίγοντας κι εδώ πάνω, το εστιατόριο που συζητά όλη η πόλη. Ευγενής, γλυκός αλλά και δεινός γνώστης της κλίμακας spicy, μας ρώτησε πόσο επιθυμούμε να «καούμε».
Ο ευγενής και γλυκός Χουσεΐν
Είπαμε «λίγο» ως προς το «καούμε» και φέρε όλα τα καμάρια σου ως προς τον κατάλογο. Και δεν μετανιώσαμε. Μέθεξη, συγκίνηση και πάμε μια ινδική γευσιγνωσία, που ξύπνησε μέσα μας τη Βομβάη όλη: οπωσδήποτε για αρχή να δοκιμάσετε την ποικιλία από σαμόζα, τηγανητά πιτάκια με λαχανικά, πακόρα κεφτεδάκια κοτόπουλου, τσίκεν τίκα μεζεδομπουκίτσες, ταντόρι και κρεμμυδοκεφτέδες με την απαραίτητη μαγική σος.
«Indian Chef», στην οδό Σπύρου Λούη, στην πλατεία Ναβαρίνου
Και πριν έρθουν τα κυρίως, δοκιμάστε τη θεϊκή δροσερή γλυκιά σαλάτα με μάνγκο, σταφίδες, φρούτα, κάσιους, αγγουροντομάτα και λαχανικά. Βοηθά στη δροσιστική επαναφόρτιση της πίστης στη spicy δοξαστική κουζίνα της Ινδίας, μιας και τα κυρίως του «Indian Chef» κυριολεκτικά «καίνε» και λένε. Τέρμα λένε: κοτόπουλο τίκα μασάλα και ρόγκαν τζος μοσχαράκι με σάλτσα ντομάτας, κάρδαμο και κάρι, με περιφερειακές «βοήθειες» από μια εξωφρενικά ντελικάτη και γευστική πίτα cheese nun και ένα τεράστιο πιάτο με ρύζι μπαχαρικών και σαφράν, ώστε να παιχτεί το μαμ κρίκετ της ζωής σας. Περισσότερη δροσιά επιζητείστε να σας προσφερθεί με την παραγγελία του μάνγκο λάσσι, του ινδικού δηλαδή σμούθι με γιαούρτι και χυμό μάνγκο. Ενθουσιασμός: το «Indian Chef» έλειπε και επιτέλους ήρθε. Το περιβάλλον είναι γνήσια εξωτικό, η μουσική καταπληκτικώς εξαίσια και Indira lounge, κι ο Χουσεΐν, με τη μαμά, τον μπαμπά κι όλο το σόι που μετακόμισαν στη Θεσσαλονίκη στο τέλος θα σας κεράσει κάτι γλυκά σκέτη σουρουκλεμέ Δελχί και Κουλάμπ Τζαμούν σιροπιαστές μπάλες με καραμέλα και ζάχαρη.
2) Επειδή στην γκαλερί της Λόλας Νικολάου, η Δελίνα Βασιλειάδη, ο Στρατής Ταυλαρίδης, η Κατερίνα Βικία Σακελλάρη κι η Ελευθερία Στόικου εκθέτουν από κοινού κοσμικές, μεταφυσικές, πολύχρωμες «ενέργειες»: ζωγραφική, ντιζάιν, υφάσματα και παιχνίδια με την ύλη και το πνεύμα. Μέχρι και τις 24 Δεκεμβρίου κάντε μια βόλτα από το ευαγές νεοκλασικό της Τσιμισκή 52.
3) Επειδή στο Θέατρο Τ, της Αλεξάνδρου Φλέμινγκ 16, η ομάδα «Mammals» παρουσιάζει την «Εισβολή». Μια αιχμηρή κωμωδία με πολιτικές προεκτάσεις για τη σύγχυση αλλά και την καθαρότητα της καθημερινότητας. Ενοχλητικό ώρες - ώρες κείμενο μα και απολαυστικό καθώς οι τέσσερις ηθοποιοί (Ιωάννα Τζίκα, Δημήτρης Κρίκος, Δημήτρης Φραγκούλης, Αλέξανδρος Νικολαΐδης) πετάνε λέξεις σαν ανεμοστρόβιλο ερμηνεύοντας 19 ρόλους, αλλάζοντας εθνικότητες, σε δευτερόλεπτα! Ο Αλέξανδρος Κωχ σκηνοθετεί το έργο του Σουηδού λογοτέχνη Jonas Hassen Khemiri, το γράμμα του οποίου στον Σουηδό υπουργό δικαιοσύνης παραμένει ακόμα και σήμερα το πιο πολυμοιρασμένο viral στην ιστορία των σκανδιναβικών σόσιαλ μίντια.
Θέατρο Τ: η ομάδα «Mammals» παρουσιάζει την «Εισβολή»
4) Επειδή ανεβαίνοντας ή κατεβαίνοντας της Καρόλου Ντηλ, στην υπαίθρια γκαλερί-βιτρίνα του ΟΤΕ, ένα διαρκές εικαστικό πρότζεκτ, θα δεις πυραμίδες στα χρώματα της ίριδας, κρυπτικά σύμβολα, ιπτάμενους δίσκους, μίξη στριτ αρτ και αλχημιστικής τέχνης, όπου στρατιώτες, ελικόπτερα, μάσκες και σπαθιά, συνθέτουν ένα non stop channeling: η Αλεξάνδρα Μαράτη, στη γνωστή περιήγηση-κατακτημένη γλώσσα της για όσους την παρακολουθούν, εντυπώνει με σπρέι, γλυπτική και ζωγραφική το προσωπικό της ιδιόλεκτο. Και για να με μεταφράσω: με τον απόκρυφο λόγο ξορκίζονται οι φοβίες και οι εφιάλτες, στήνοντας αραχνοΰφαντα σύμπαντα και διαδικασίες χαλάρωσης.
Αλεξάνδρα Μαράτη
5) Επειδή στις 10 Δεκεμβρίου έρχεται από το Βερολίνο ο Στεφάν Μπινιάκ για να χαουζάρει το βαθύ και χαρμολυπένιο τέκνο του στο «Navona». Με θέα τη θάλασσα του Θερμαϊκού, αυτός ο δεινός παραγωγός από τα μέρη του ποταμού Σπρέε, έχει αναπτύξει τα τελευταία χρόνια μια ιδιαίτερη σχέση με τη Θεσσαλονίκη, μιας και κάθε gig του είναι φίσκα, κι όχι άδικα: διαθέτει μια λυρική φινέτσα, τα bpm του ρυθμισμένα μεταξύ 120 και 140 προξενούν κατάσταση εκστατικά ρυθμικής και γκρουβάτης χορευτονωχέλειας, και το τελευταίο του διαμαντάκι παρέα με τον Babaa Maal, «Call to Prayer», είναι μια επίκληση στην επαναφορά του θέρους, με δανεικά αφρικάνικα tribal mantra.
Ο Στεφάν Μπινιάκ στο «Navona»
6) Γιατί αν δεν υπήρχε ο Fly 104, μιας και το έφερε η κουβέντα, να παίζει τα έθνικ, εξότικ, tribal και λοιπά ηλεκτρονικά που ξεφεύγουν από το ανώδυνο και πληκτικό νταμπαντούμπα, ακόμα η Θεσσαλονίκη... νταμπαντούμπα θα άκουγε! Το πιο στιλάτο αλλά και τολμηρά intelligent ραδιόφωνο της πόλης αλλάζει κυριολεκτικά τον αισθητικό μουσικό χάρτη των Fm αλλά και του κλάμπινγκ, παίζοντας έναν ήχο που ήδη έγινε λήμμα-έκφραση που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την καινούργια κατάσταση: «Φλαϊάρει» θα πει πως ακούει την κάτωθι πολυφυλετική και πολυταξιδεμένη μουσική. Ορίστε και πέντε δυνατά τρακ για να προσηλυτιστείς κι εσύ στον ήχο που έγινε μανία. Και να μην ξεχνιόμαστε, μιας και 8 με 11 κάθε πρωί είμαι ο φύλαρχος-παραγωγός και χτυπώ το ταμ ταμ: ο Fly 104 είναι άλλη μια τρέλα και μια ιδέα του Αντώνη Κανάκη. Το γράφω γιατί ειδικά για τη Θεσσαλονίκη που την τρώει η μίρλα, το μπαγιατιλίκι και το «έλα, μωρέ, τίποτα δεν συμβαίνει», ο τυπάρας επένδυσε, ρίσκαρε και χάρισε στον βορρά ένα Cosmopolis groove, που φήμες λένε πως ετοιμάζεται να «πετάξει» και στην Αθήνα.
7) Επειδή στο OΚΤΟ Studio & Photogallery στη Μητροπόλεως 124 μπορείς να δεις τις φωτογραφίες της Τζένης Λυκουρέζου και να γνωρίσεις τη «Ματέρα η γη των βράχων». Μια μυσταγωγική περιπλάνηση αποτυπωμένη σε αναλογικό φιλμ, της περιοχής της Νότιας Ιταλίας που χρησίμευσε για ντεκόρ σε ταινίες των Παζολίνι, Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι, Ρομπέρτο Ροσελίνι, Φερνάντο Αραμπάλ, Τζιουζέπε Τορνατόρε και άλλων. Με έναν ιστορικό παλαιολιθικό οικισμό - προστατευόμενο μνημείο της Ουνέσκο και πιστοποιητικό πρώτης εμφάνισης Ιταλών τρωγλοδυτάνθρωπων, η πόλη αποτελεί ένα απίστευτο σκηνικό όπου παρελαύνει σπηλαιώδης, ρωμαϊκή, βυζαντινή και μεσαιωνική μοναστηριακή αρχιτεκτονική, που συνθέτει μια ατμόσφαιρα κατάνυξης και μαγείας. Λαβυρινθώδη στενά, κρυμμένα περάσματα, πύργοι, εκκλησίες και υπόγεια προϊστορικά λάουντζ, και δεν ξεχνώ: εδώ γυρίστηκε και το βιντεοκλίπ του επικού άσματος Spit Out the Bone των Metallica. Κι εδώ-εκεί θα σε ταξιδέψουν οι αποτυπώσεις της Τζένης Λυκουρέζου, καθώς η πόλη ετοιμάζεται για να γίνει πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2019.
13°
Κατερίνα Βικία Σακελλάρη
Θέατρο Τ: η ομάδα «Mammals» παρουσιάζει την «Εισβολή»
Ο Στεφάν Μπινιάκ στο «Navona»
