Σκύρος: Όχι από το ΣτΕ για εγκατάσταση αιολικών σε περιοχή NATURA

Τον δρόμο ανοίγει και για άλλες περιοχές της Ελλάδας η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) που κρίνει νόμιμη την απαγόρευση εγκατάστασης αιολικού πάρκου σε περιοχή NATURA στη Σκύρο. «Η απόφαση 1690/2020 του Συμβουλίου της Επικρατείας έχει σημασία όχι μόνο για το νησί της Σκύρου αλλά και για άλλες προστατευόμενες περιοχές της χώρας, αφού δέχεται ότι η εγκατάσταση ανεμογεννητριών μπορεί να διαταράξει την «οικολογική ακεραιότητα» μιας περιοχής και να απειλήσει τη βιοποικιλότητα» δήλωσε ο κ. Μιχάλης Τρεμόπουλος, ιδρυτικό μέλος των ΠΡΑΣΙΝΩΝ και πρώην ευρωβουλευτής.

Αναλυτικότερα η κοινοπραξία «ΑΙΟΛΙΚΗ Νότιας Σκύρου- Ι.Μ Μεγίστης Λαύρας -ΕΝΤΕΚΑ ΑΕ» επρόκειτο να κατασκευάσει δέκα αιολικά πάρκα αποτελούμενα από 111 ανεμογεννήτριες, συνολικής ισχύος 333 MW, στο νότιο άκρο του νησιού. Δυο απ’ αυτά επρόκειτο να κατασκευαστούν μέσα σε περιοχές NATURA ενώ τα υπόλοιπα οχτώ θα χωροθετούνταν εντός των ορίων της περιοχής Natura 2000 «Σκύρος: Όρος Κόχυλας». Παρά το γεγονός ότι αρχικά σε κάποια απ’ αυτά τα έργα είχε χορηγηθεί άδεια παραγωγής ενέργειας και είχαν υποβάλει φάκελο Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) για την έκδοση Απόφασης Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ), ο τότε αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιάννης Μανιάτης, σε σύσκεψη που έγινε στο Υπουργείο Περιβάλλοντος μεταξύ εκπροσώπων της κοινοπραξίας, του Δήμου Σκύρου και τοπικών φορέων, ανακοίνωσε ότι δεν επρόκειτο να εκδοθεί η ως άνω ΑΕΠΟ και διεκόπη η διαδικασία αδειοδότησης. Επρόκειτο για μια πολιτική απόφαση η οποία έγινε και διοιηκητική αργότερα το 2017 από τον τότε Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Σωκράτη Φάμελο, προκειμένου να ολοκληρωθούν τα διαχειριστικά σχέδια για όλη την περιοχή NATURA. Κατά αυτής της απόφασης του Υπουργείου Περιβάλλοντος είχε προσφύγει η κοινοπραξία στο ΣτΕ. «Η απόφαση του ΣτΕ έκρινε ότι νομίμως ελήφθησαν μέτρα προστασίας σε μια περιοχή διεθνούς σημασίας για την αποικία εξαιρετικά μεγάλου αριθμού μαυροπετρίτη προκειμένου να αποτραπεί η διατάραξη του τόπου» σχολιάζει ο κ. Μιχάλης Τρεμόπουλος.

Αξίζει να σημειωθεί ότι από τον Σεπτέμβριο του 2013 είχε ολοκληρωθεί το Σχέδιο Βιοποικιλότητας της Σκύρου, το οποίο εκπονήθηκε στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Προγράμματος «LIFE + Φύση και Βιοποικιλότητα» σε συνεργασία του Δήμου Σκύρου, με την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, την Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού και το Ελληνικό Κέντρο Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης, και είχε ως στόχο την εφαρμογή ολοκληρωμένων μεθόδων σχεδιασμού και μέτρων διαχείρισης, προκειμένου να αποκατασταθεί η βιοποικιλότητα της Σκύρου. Πάνω στις μελέτες αυτού του προγράμματος η Διεύθυνση Προστασίας Βιοποικιλότητας, Εδάφους και Διαχείρισης Αποβλήτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, στηρίχθηκε και εισηγήθηκε την έκδοση υπουργικής απόφασης που διέκοψε τη διαδικασία αδειοδότησης του έργου, αναδεικνύοντας για μια ακόμη φορά τη σπουδαιότητα της κοινωνίας των πολιτών στην προστασία του περιβάλλοντος.

«Ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση, με την οποία καθορίσθηκαν μέτρα προστασίας της φύσης σε χερσαία και υδάτινα τμήματα της Σκύρου, των γύρω νησίδων και της Νήσου Πρασούδας, που αποτελούν περιοχές οι οποίες διακρίνονται για τη μεγάλη βιολογική, οικολογική, αισθητική, επιστημονική και γεωμορφολογική τους αξία. Ειδικότερα, στις ως άνω περιοχές καθορίσθηκαν ζώνες προστασίας Α και Β και ετέθησαν οι εξής περιορισμοί: 1/ στη ζώνη Α, η οποία αποτελεί τη ζώνη υψηλής προστασίας, απαγορεύθηκε η εγκατάσταση και λειτουργία αιολικών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, η διάνοιξη οδικού δικτύου, η λατομική – εξορυκτική δραστηριότητα και η κατασκευή εναέριων γραμμών μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας και 2/ στη ζώνη Β, η οποία αποτελεί ζώνη προστασίας οικοτόπων και ειδών, απαγορεύθηκε η εγκατάσταση και λειτουργία αιολικών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Επίσης, ορίσθηκε ότι, σε όλη την έκταση των ζωνών της περιοχής προστασίας, ισχύουν οι διατάξεις του ν. 3937/2011, όπως ορίζονται στο άρθρο 9 αυτού, για τη διαχείριση των περιοχών του Δικτύου Natura 2000, ότι επιτρέπεται η επέκταση των υφιστάμενων οικισμών κατά τις κείμενες διατάξεις, ότι, στις περιοχές όπου υφίστανται λιβάδια ποσειδωνίας, απαγορεύεται η αλιεία με συρόμενα εργαλεία (γρι – γρι, ανεμότρατες και πεζότρατες) και ότι, σε όλες τις ακατοίκητες νησίδες που περιλαμβάνονται στις ζώνες προστασίας, απαγορεύεται η βόσκηση. Κατά τους ισχυρισμούς των αιτουσών που δεν αμφισβητούνται από τη Διοίκηση, τα 9 αιολικά πάρκα επρόκειτο να εγκατασταθούν στην περιοχή που χαρακτηρίζεται, βάσει του Σχεδίου Διαχείρισης και της νυν προσβαλλόμενης, Ζώνη Β1 [“Βιότοπος σκυριανού αλόγου – τροφοληψίας Μαυροπετρίτη”]» αναφέρει η απόφαση του ΣτΕ.

«Τροχιδειοκτική» χαρακτήρισε την απόφαση του ΣτΕ ο Υπεύθυνος Πολιτικής της Ορνιθολογικής Εταιρείας, Αποστόλης Καλτσής, αφού αναγκάζει τη διοίκηση να «αναγνωρίσει τους σοβαρούς κινδύνους που ενέχουν τα αιολικά για την βιοποικιλότητα και να βάλει πιο αυστηρούς κανόνες στο ρυθμιστικό πλαίσιο».

Η απόφαση του ΣτΕ κάνει σαφές αυτό που τονίζει και η ΕΕ. Ότι δηλαδή η κλιματική αλλαγή δεν μπορεί να γίνεται η δικαιολογία για ανεξέλεγκτη καταστροφή της φύσης και της βιοποικιλότητας. Το αντίθετο μάλιστα. Γνωρίζοντας καλά τις θέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και τη Νέα Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία ο κ. Τρεμόπουλος θα μου πει: «Σαφώς η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής έχει επείγοντα χαρακτήρα, όμως αυτή δεν μπορεί να γίνεται σε βάρος της βιοποικιλότητας, των προστατευόμενων περιοχών και της βιωσιμότητας. Οι Πράσινοι (www.prasinoi.eu) υποστηρίζουν τη δίκαιη μετάβαση σε μια οικονομία μηδενικών εκπομπών άνθρακα ως τα μέσα του αιώνα, με γενναίες αλλαγές στο σημερινό οικονομικό σύστημα, που καταναλώνει τους φυσικούς πόρους και τα ενεργειακά αποθέματα, παραμερίζοντας την εξοικονόμηση και την ανάπτυξη των δημόσιων μέσων μεταφοράς. Υποστηρίζουν την αναθεώρηση του χωροταξικού για τις ΑΠΕ, με πάγωμα της εγκατάστασής τους στις περιοχές Natura, εφόσον η προστασία της βιοποικιλότητας, η διατήρηση των φυσικών περιοχών της χώρας μας και η βιώσιμη ανάπτυξη της υπαίθρου είναι απαραίτητες συνθήκες και για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Και αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία απέναντι σε μια κυβέρνηση που έσπευσε μέσα στην καραντίνα να ψηφίσει έναν περιβαλλοντικό νόμο, ο οποίος επιτρέπει ακόμα και εξορύξεις πετρελαίου μέσα σε προστατευόμενες περιοχές» καταλήγει.