Life in Athens

10 κρυφά σημεία που ξέρεις μόνο αν είσαι Νότιος

Locals only! Η ATHENS VOICE έψαξε, έμαθε και σας αποκαλύπτει που πάνε οι «ντόπιοι»

woman_guest.jpg
Έφη Αλεξίου
ΤΕΥΧΟΣ 794
4’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Θάλασσα στα Νότια Προάστια
© Μαρία Μαρκέζη

Τα κρυφά σημεία της Αθηναϊκής Ριβιέρας που γνωρίζουν εκείνοι που κατοικούν στα Νότια Προάστεια

Τι θα λέγατε να σας πάμε μια βόλτα στα πιο κρυφά σημεία που μόνο οι «locals only» γνωρίζουν; Η ATHENS VOICE έψαξε, έμαθε και σας αποκαλύπτει την ίδια ώρα που απολογείται στους ντόπιους αλλά δεν ανησυχεί γι’ αυτούς. Οι νότιοι θα βρίσκουν πάντα νέες καβάτζες. Το countdown ξεκινά!

10. Το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία στην Άνω Γλυφάδα
Το εκκλησάκι βρίσκεται στο βουνό πάνω από την Άνω Γλυφάδα σε υψόμετρο περίπου 398 μέτρων. Για να φτάσει κανείς εκεί θα πρέπει να κάνει μια μίνι πεζοπορία ουσιαστικά στον νότιο Υμηττό με προσοχή και –ιδανικά– με αθλητικά παπούτσια. Η θέα αποζημιώνει και τους πιο απαιτητικούς καθώς απλώνεται μπροστά στα μάτια μας η θάλασσα μέχρι και τον Πειραιά. Στις 19 και 20 Ιουλίου, που γιορτάζει ο Προφήτης Ηλίας, το εκκλησάκι φωτίζεται και το όλο σκηνικό απογειώνεται.

9. Για «βρώμικο» στο Αμάμ
Όταν επιστρέφουν από ξενύχτι, το πιτ-στοπ των νοτίων είναι στο Αμάμ για «βρώμικο». Η παραγγελία συνήθως πάει ως εξής: ένα burrito με chili con carne, quacamole, pico de gallo, iceberg, cheddar και nachos, μια κρέπα τυρί, γαλοπούλα, καλαμπόκι, ντομάτα, μαρούλι, παρμεζάνα και κρέμα γάλακτος, μια κρέπα τυρί, λουκάνικο, μπέικον, πιπεριά, κρεμμύδι, μανιτάρια και BBQ sauce και για το κλείσιμο μια κρέπα σοκολάτα, λευκή σοκολάτα, μπισκότο, φράουλες. ∆εν περιγράφω άλλο.

8. Πρώτη μούρη στο Καβούρι
Λοιπόν, όσο και αν ψάξαμε το πώς βγήκε αυτή η έκφραση, δεν καταφέραμε να το μάθουμε. Οπότε θα παρακαλούσαμε τους αναγνώστες μας, αν γνωρίζουν κάτι, να μας στείλουν email στο info@athensvoice.gr και να μας διαφωτίσουν. Η παραλία στο Καβούρι είναι απόλαυση για ποδηλατάδα, περπάτημα ή τρέξιμο και βέβαια αυτό που ξέρει ένας νότιος είναι ότι το σημείο ανάμεσα στα τένις και την αεροπορία που έχει παρκινγκ, είναι ἐκεί που τα σταθμευμένα αυτοκίνητα έχουν θολά τζάμια και από ευγένεια μπαίνοντας και φεύγοντας δεν ανοίγεις φώτα.

7. Το αναψυκτήριο στον Ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο
Σαν βγείτε στον πηγαιμό για τα Νότια και ο δρόμος είναι ευχάριστος και η συζήτηση κυλάει, δεν είναι απίθανο να φτάσετε μέχρι το Σούνιο. Αν λοιπόν βρεθείτε εκεί, να ξέρετε πως το ομώνυμο καφέ δεν τα μαζεύει τα τραπεζοκαθίσματα το βράδυ. Αν έχει και πανσέληνο, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να δείτε το κατά τ’ άλλα κλειστό καφέ γεμάτο με παρεάκια και ζευγαράκια που απολαμβάνουν ήσυχα τις μπιρίτσες και τη θέα στον φωτισμένο ναό και το ολόγιομο φεγγάρι.

6. Για skate στα μπετά
Σε περίπτωση που είστε φαν του αθλήματος και απολαμβάνετε όχι μόνο να κάνετε skate αλλά να το πηγαίνετε σε άλλο επίπεδο με φιγούρες και διπλά λουπ, σας έχω νέα: Οι βέροι νότιοι πηγαίνουν σε ένα εγκαταλελειμμένο στα μπετά κτίριο επί της Λεωφόρου Βουλιαγμένης στο ύψος της Λαμπράκη στη Γλυφάδα και δίνουν ρεσιτάλ.

5. Ο λόφος της Φασκομηλιάς στη Βουλιαγμένη
Θα στρίψετε στο δεύτερο φανάρι για την πλατεία Βουλιαγμένης. Θα περάσετε το ξενοδοχείο στο δεξί σας χέρι (οδός Πανός) και έπειτα δεξιά στη Σαπφούς –πόσο ποιητικό– θα συνεχίσετε ευθεία μέχρι που θα δείτε στην ανηφόρα την Αργοναυτών –ακόμα πιο ποιητικό– στο αδιέξοδο της οποίας είναι και η είσοδος της Φασκομηλιάς. Από εκεί μπορείτε να ακολουθήσετε όποιο μονοπατάκι θέλετε καθώς τα περισσότερα επικοινωνούν μεταξύ τους και να απολαύσετε τη συγκλονιστική θέα της λίμνης της Βουλιαγμένης και της θάλασσας από ψηλά. Έχει παγκάκια σε διάφορα σημεία για να ξαποστάσετε, είναι η τέλεια βόλτα αν έχετε σκυλάκι στο οποίο συνιστούμε να φορά λουράκι καθώς τριγύρω θα βρεθούν πολλοί τετράποδοι φίλοι του από διάφορες ράτσες αλλά και άλλα ζωάκια που κατοικούν στη Φασκομηλιά, όπως π.χ χελώνες ή αλεπούδες. Η περιοχή είναι ενταγμένη στον εθνικό κατάλογο NATURA 2000 και καλό είναι, αν την επισκεφθείτε, να μην κόψετε λουλούδια και βότανα για το σπίτι.

4. Το παρκινγκ δίπλα στο Yabanaki
Στο yabanaki στη Βάρκιζα για μπάνιο μάλλον έχετε πάει. Δίπλα στο πάρκινγκ της παραλίας, από την αριστερή πλευρά, υπάρχει ένα άλλο ελεύθερο πάρκινγκ στο οποίο μαζεύονται το βράδυ διάφορες παρέες, κρυφά και φανερά ζευγαράκια και απολαμβάνουν τη θέα και όποια άλλη χαρά της ζωής. Αυτός είναι ο λόγος που αν έχετε περάσει ποτέ νύχτα από εκεί, θα το έχετε δει γεμάτο αυτοκίνητα.

3. Ένα κομμάτι παραδείσου στην Αγία Μαρίνα
Η Αγία Μαρίνα στο Λαγονήσι είναι η όμορφη επιβλητική κατάλευκη εκκλησία στ’ αριστερά του δρόμου όπως έρχεται κανείς από Αθήνα. Λίγο πιο κάτω και δεξιά υπάρχει ένα πανέμορφο κομμάτι γης που δημιουργεί μια μικρή παραλία-όνειρο. Κατεβαίνοντας στην παραλία θα δείτε έναν βράχο. Πίσω από αυτόν τον βράχο υπάρχει μια ακόμη μικρή παραλία στην οποία για να πάτε θα πρέπει να είστε πάνω από 1,80 ύψος, απλώς να περπατήσετε προσεκτικά καθώς το νερό θα σας φτάνει μέχρι τη μέση. Αν το ύψος σας περιορίζεται κάτω της προδιαγραφής περνάτε με τον ίδιο τρόπο αλλά προσέχετε η τσάντα σας να είναι αδιάβροχη ή να κρατάτε το κινητό σας με τεντωμένο χέρι.

2. Για «κοτόσουπα στον γάιδαρο»
Δεν υπάρχει νότιος ξενύχτης που να μην έχει πάει με το ξημέρωμα στον «τρελό γάιδαρο» στην πλατεία Εσπερίδων για σούπα. Το μαγαζί αυτό έχει καλαμάκια και σουβλάκια τα οποία είναι πεντανόστιμα και επίσης ευεργετικά για το hangover δεν λέω, αλλά σαν την κοτόσουπά του δεν έχει. Αν ποτέ περάσετε από το εν λόγω μαγαζί κατά τις 6 το πρωί θα δείτε όλων των ηλικιών κατοίκους των 4Β (Βούλα-Βουλιαγμένη-Βάρκιζα-Βάρη) να απολαμβάνουν ήσυχα-ήσυχα τις σουπίτσες τους, κοστουμαρισμένοι με ξεχαρβαλωμένα τα πουκάμισα, με μάξι φορέματα, 14ποντα τακούνια και ξεβαμμένη μάσκαρα. Χάρμα οφθαλμών και βάλσαμο, δύο σε ένα.

1. Τα «βραχάκια» στη Βουλιαγμένη
Το καλύτερο σας το κρατήσαμε για το τέλος. Δεν είμαι αντικειμενική γιατί είναι το δικό μου αγαπημένο κρυμμένο spot το οποίο πλέον αισθάνομαι ότι μπορώ να μοιραστώ. Κάποιοι λένε στις «παράγκες», άλλοι στην «πυροσβεστική» και άλλοι στο «ορφανοτροφείο». Όλοι εννοούν το ίδιο σημείο αλλά με διαφορετικά λόγια. Πρόκειται για τα βραχάκια στη Βουλιαγμένη πίσω από το ξενοδοχείο Margi, όπου φθάνει κανείς περπατώντας πέντε λεπτά στον λόφο (χωματόδρομος με πέτρες, προσοχή με τα δίχαλα!). Όπως ανεβαίνει κανείς θα δει δεξιά και αριστερά παρατημένα ξύλινα κτίσματα τα οποία παλιά ήταν μικροί κοιτώνες του ορφανοτροφείου και πλέον είναι παράγκες. Στο τέλος του λόφου υπάρχει και ένα κέντρο της πυροσβεστικής, εξ ου και όλα τα ονόματα. Στα βραχάκια οι νότιοι συρρέουν για μια σύντομη βουτιά μακριά από τα φλας και τα φώτα. Η πρόσβαση είναι μόνο με τα πόδια και η θάλασσα να την πιεις στο ποτήρι.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ