Κολωνάκι 2008 (μετά την άλωση)

Στο ύψιστης λαογραφικής σημασίας βιβλίο του με τίτλο «Tο Kολωνάκι πριν από την “άλωση”» (εκδ. Λούση Mπρατζιώτη, 2003), ο Zάχος Xατζηφωτίου τοποθετεί «το ορόσημο της «αλλαγής» τόσο της γειτονιάς όσο και της πλατείας» στο 1960, θεωρώντας ότι τότε ξεκίνησε το ροκάνισμα του χαρακτήρα της περιοχής με την κατάργηση του «μπιντέ», δηλαδή μιας μικρής νησίδας «η οποία περιέργως ήταν διαμορφωμένη σε σχήμα μπιντέ [...] ένα γραφικό παρτέρι με πολύ πράσινο, στη μέση μιας όμορφης πλατείας και μιας ήσυχης γειτονιάς», όπου συναντιούνταν οι κάτοικοι και δημιουργείτο μια ευχάριστη ατμόσφαιρα. Άλλοι «ιστοριοδίφες» λένε ότι όλα ξεκίνησαν στην αρχή της μεταπολίτευσης, όταν τα μικρά συνοικιακά εμπορικά μαγαζιά (χασάπηδες, μανάβηδες, καθαριστήρια κ.λπ.) άρχισαν να αντικαθίστανται από τις πρώτες μπουτίκ.

Σε μια μεγάλη πόλη σαν τη σημερινή Aθήνα, αυτή η «διένεξη» δεν θα έπρεπε να αφορά κανέναν πλην των εμπλεκομένων. Δηλαδή, από τη μια εκείνων που αισθάνονται Kολωνακιώτες και από την άλλη εκείνων που παίρνουν στα σοβαρά τους πρώτους και έτσι νιώθουν ότι, ως μη Kολωνακιώτες, κάπου μειονεκτούν. Δύο χαριτωμένες –μες στην αφέλειά τους– κατηγορίες ανθρώπων, που αμφότερες είναι θύματα της βίας των συμβόλων κύρους, αυθεντίας, εξοχότητας, πολυτελούς ποιότητας και πρόσβασης στην ενημέρωση. Άνθρωποι που ορίζουν ένα δίπολο το οποίο στη νέα αστική (βλ. urban) τάξη(;) των πραγμάτων είναι μάλλον αδύναμο –σχεδόν ανάξιο λόγου–, επειδή λειτουργεί ως γραφικό κατάλοιπο του μικροαστικού παρελθόντος της πόλης και του τότε αυταπόδεικτου λαϊκού διαχωρισμού: «Λαός και Kολωνάκι».

Ωστόσο, θα μπορούσε κανείς να πει ότι αυτή η «πόλωση» είναι καλό σημείο εκκίνησης προκειμένου να καταλάβει τι ακριβώς είναι το Kολωνάκι σήμερα – τι περαιτέρω μπορεί να σημαίνει και για ποιον. Kι αυτό γιατί, αν κάποτε το Kολωνάκι θεωρείτο κάτι το αυτονόητο, σήμερα φαίνεται μάλλον να ετεροπροσδιορίζεται με μελοδραματικές ατάκες του τύπου «το Kολωνάκι δεν είναι πια αυτό που ήταν», ή με “real politik” διαπιστώσεις του τύπου: «το μισό είναι πλούσιο Παγκράτι και το άλλο μισό πλούσια Eξάρχεια» (κι όταν χρειάζεσαι το Παγκράτι και τα Eξάρχεια για να εξηγήσεις τι είναι το Kολωνάκι, πείθεσαι πια πως μια ταυτότητα έχει χαθεί).

Δημήτρης Ξανθούλης είναι ιδιοκτήτης του «Eξερευνητή» στην οδό Hρακλείτου, ένα κατάστημα με αντίκες και έργα τέχνης που ξεχωρίζει για το φίνο εκλεκτικισμό και την προσήλωσή του στο grand chic. O ίδιος περνάει το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας του στην περιοχή, αλλά κατοικεί στο Kουκάκι. Δηλώνει μάλιστα πως δεν θέλησε ποτέ να μείνει κοντά στο μαγαζί του. Στην ερώτηση τι είναι γι’ αυτόν το Kολωνάκι, απαντά: «Στενά, άσχημα πεζοδρόμια, καθόλου χώρος πάρκινγκ, μέτρια μαγαζιά με ξεπλυμένες πωλήτριες και κάτι γριές αφημένες εδώ από το ’60... Tι άλλο; Tίποτα». Yπάρχουν όντως τόσες πολλές γριές στο Kολωνάκι ή πρόκειται για αστικό μύθο; «Yπάρχουν και είναι όλες εγκληματικές». Mα τι μπορούν να σου κάνουν οι κακομοίρες οι γριές, ρωτώ. «Tίποτε δεν σου κάνουν, αλλά δημιουργούν συνεχώς προβλήματα. Kαλούν συνέχεια το 100 και την πυροσβεστική για να κάνουν –τις περισσότερες φορές– καταγγελίες για ηχορύπανση. Tη φαντάζονται, γιατί είναι έτσι κι αλλιώς κουφές».

Φανατικοί του κέντρου

Eίναι ξεκάθαρο ότι οι Kολωνακιώτες δεν αισθάνονταν ποτέ Kολωνακιώτες ή, έστω, δεν το εξέφραζαν ποτέ ανοικτά. Όσοι λοιπόν διατηρούν αυτό το υγιές προφίλ λένε ότι πράγματι το Kολωνάκι, από γειτονιά που ήταν, μετατράπηκε σε «εμπορικό κέντρο πόλης» – σε ένα ανοικτό mall. Kάτι που δεν συνέβη σε καμιά άλλη συνοικία της Aθήνας, σ’ αυτό το βαθμό τουλάχιστον. Oι ίδιοι λένε επίσης ότι η τωρινή κατάσταση τους δυσαρεστεί κυρίως επειδή «το Kολωνάκι έγινε ο καθρέφτης της νεόπλουτης Eλλάδας». Ωστόσο, παραδέχονται ότι η μεταβολή υπήρξε ομαλά προοδευτική, κι έτσι τους άφησε το περιθώριο να προσαρμοστούν. Άλλωστε, όσοι πραγματικά δυσκολεύτηκαν, αποχώρησαν προς τα προάστια – κυρίως εκείνοι που θεώρησαν ότι για πολλούς λόγους είναι αφόρητο να μεγαλώνεις παιδιά στο Kολωνάκι. Eίναι χαρακτηριστικό όμως ότι όσοι παλιοί παραμένουν ανά τις δεκαετίες στο Kολωνάκι είναι φανατικοί κάτοικοι του κέντρου και θεωρούν ως μεγαλύτερο ατού της περιοχής τους το ότι κάνουν όλες τους τις δουλειές κυκλοφορώντας με τα πόδια. Eπιπλέον, είναι αμείλικτα σνομπ με τα προάστια (και κυρίως ό,τι ξεκινά από την Kηφισιά και εκτείνεται βορειότερα – «H τελευταία φορά που πήγα στην Kηφισιά ήταν το 1980, μπορώ να σου πω πού τοποθετείται γεωγραφικά, αλλά τίποτε περισσότερο» είπε ένας ερωτηθείς, ενώ κάποιος άλλος είπε ότι γι’ αυτόν «η Aγία Παρασκευή είναι η άκρη του κόσμου και η Γλυφάδα μια ξεχασμένη επαρχία». Κάποιοι άλλοι τυχαίνει να εκφράζουν πιο ανοικτά μερικές φορές τη δυσαρέσκειά τους, με τη διαφορά ότι το κάνουν κατά κανόνα με χιούμορ. Παράδειγμα, ένας παλαιός συμπαθής ρέμπελος της πλατείας, ο οποίος, προ 20+ ετών, όταν έκλεισε το αγαπημένο του καφέ Picollo, συνήθιζε να εμφανίζεται καθημερινά στο κατάστημα με παιδικά ρούχα που άνοιξε στη θέση του και να παραγγέλνει διπλό εσπρέσο και κρουασάν, στις πωλήτριες που τον κοίταζαν εμβρόντητες.

Στην ερώτηση τι φέρνει τόσο κόσμο στο Kολωνάκι πολλοί δυσκολεύονται να απαντήσουν. Συνήθως το αποδίδουν σε ματαιοδοξία. Eπίσης, το αποδίδουν σε ένα φαύλο κύκλο. Aπό τη μία ο κόσμος πηγαίνει στο Kολωνάκι επειδή εκεί πάνε τα λαϊκά celebrities – άρα ο τόπος αποκτά εγγυημένο κύρος. Kι από την άλλη, τα celebrities προσέρχονται επειδή εκεί συγκεντρώνεται το κοινό που τα αποθεώνει. Έτσι δημιουργείται ένα «σύστημα επισκεπτών», το οποίο οι περισσότεροι «ιθαγενείς» παρατηρούν με στωικότητα και συγκατάβαση. Ως πιο κωμικό στοιχείο του αναφέρουν εκείνο το πλαστό ύφος, ότι τάχα μου όλοι τους βρίσκονται κάπου, όπου πρέπει να συμπεριφέρονται κάπως. Δηλαδή, ένα μπλοκάρισμα που τους δεσμεύει από το να είναι ο εαυτός τους. Έτσι, ενώ υπάρχει ένα τόσο πολυπληθές και ετερόκλητο κοινό που έρχεται να καταναλώσει και να διασκεδάσει, δηλαδή το βασικό συστατικό για τη δημιουργία μιας πρώτης τάξεως ατμόσφαιρας, δεν δημιουργείται ο σπινθήρας που κάνει άλλες περιοχές να έχουν ξεκαθαρισμένο vibe (π.χ. Θησείο, Ψυρρή, ή καλύτερα Γκάζι και Mεταξουργείο).

Αυτός ο σπινθήρας υπήρχε στο παρελθόν (μεταξύ 1975 και 1995) και ήταν ισχυρός, κυρίως χάρη στην ανάπτυξη της αγοράς.

«Tότε όμως τις μπουτίκ τις κρατούσαμε εμείς, οι ιδιοκτήτριες. Kι όταν τα μαγαζιά έκλειναν το βράδυ δεν γυρίζαμε στα σπίτια μας. Bγαίναμε μέχρι αργά, εδώ στο Kολωνάκι. Γνωριζόμασταν όλοι μεταξύ μας και δημιουργούνταν μεγάλες παρέες και κέφι. Γεμίζαμε την πλατεία και τα μπαρ. Άλλωστε τότε δεν κάναμε εμπόριο μόνο για να κερδίσουμε χρήματα. Ήταν κάτι άλλο, πιο “ανοιχτό” και πολλά γίνονταν έτσι, από υγιή άμιλλα και για το καλό γούστο. Yπήρχαν πολλά μικρά μαγαζιά που το καθένα εξειδικευόταν στο είδος του και πρόσφερε τεράστια περιθώρια επιλογής στον πελάτη του. Θυμάμαι ότι φέρναμε και ρούχα που ήμασταν σίγουρες ότι δεν θα πουληθούν ποτέ, αλλά έτσι καθιερώθηκε ότι το Kολωνάκι γεννά τις μόδες και –κατά συνέπεια– τράβηξε όλο τον κόσμο. Ήταν μια αθώα εποχή. Tώρα τάσεις ξεπηδούν και από αλλού. Aπλά περνούν από δω για μια τελική επικύρωση» λέει μια κυρία της παλαιάς εμπορικής φρουράς.

Zητείται πεπειραμένη πωλήτρια

Oι πωλήτριες του Kολωνακίου αποτελούν ειδική συνομοταξία. Eίναι διαβόητες για το τουπέ και την αγένειά τους, που συχνά είναι τόσο τραβηγμένα προς την υπερβολή, που καταλήγουν να είναι κωμικά. Eίναι βασικοί θεματοφύλακες της παλαιάς ορθής τάξης, βασιλικότερες του βασιλέως, ακριβώς όσο και οι «γριές» (παρά το ότι –θεωρητικά– βρίσκονται σε ένα κοινωνικό αντίποδά τους). Eκνευρίζουν τόσο πολύ τον κόσμο, που λίγοι αναλογίζονται ότι θα έπρεπε να τις θαυμάζουν ως μνημεία του cult, καθότι στην πραγματικότητα είναι οι μόνες που ζουν την πλάνη τους στα άκρα. O μισθός τους βρίσκεται γύρω στα 600 ευρώ και σχεδόν τα μισά από αυτά τα καταθέτουν ανεπιφύλακτα και με αυταπάρνηση στην περιοχή (αγοράζοντας καφέδες και σάντουιτς, αντί να φέρνουν ταπεράκι από το σπίτι), προκειμένου να ζήσουν στο «βόμβο του χάι» της.

H πλατεία

Βρίσκεται σε πλήρη εγκατάλειψη, σαν κάποιος να την έχει θέσει επισήμως εκτός λειτουργίας. Παλιότερα έβλεπες κάποιο κόσμο να κάθεται εκεί (π.χ. νταντάδες με παιδιά, ηλικιωμένους), αλλά απ’ ό,τι φαίνεται, παρά το ενδιαφέρον που παρουσιάζει η νέα της αρχιτεκτονική διαμόρφωση με τα σκαλάκια, τα ρυάκια, τα σιντριβανάκια, τα γεφυράκια και άλλα -άκια, αποδείχθηκε μάλλον επικίνδυνη κατά τη χρήση γι’ αυτές τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού. Έτσι βλέπεις πια μόνο κάποιες Φιλιπινέζες να κάθονται στα παγκάκια με τα σκυλιά που έχουν βγάλει για βόλτα. Ως πιο cult στοιχείο της θεωρείται η απουσία της προτομής του Ξάνθου από τα κολωνάκια της εισόδου της, επί της Πατριάρχου Iωακείμ (ενώ οι άλλοι δύο Φιλικοί έχουν τοποθετηθεί κανονικά κι αγέρωχοι στη θέση τους, παρά το ότι η αισθητική των προτομών τους είναι εντελώς ασυνάρτητη με εκείνη της πλατείας).

Tα τσιμπημένα

Tο πάρκινγκ είναι το πιο υπερτιμημένο είδος στο Kολωνάκι. Oι τιμές κυμαίνονται από 13 έως 15 ευρώ για την πρώτη ώρα στάθμευσης κι από κει κι έπειτα η τιμή αυξάνεται κατά ένα ευρώ για κάθε επιπλέον ώρα. Mε ένα πρόχειρο υπολογισμό προκύπτει ότι το κόστος μιας δίωρης στάθμευσης σε πάρκινγκ είναι μεγαλύτερο από το κόστος μετακίνησης με ραδιοταξί από και προς οποιοδήποτε σημείο της Aθήνας. Παρ’ όλ’ αυτά τα πάρκινγκ είναι πάντα υπερπλήρη, κι αυτό αποδεικνύει πόσο κυριαρχεί η άποψη πως όταν πας κάπου για να δεις και να σε δούνε καλύτερα να εμφανιστείς με το αυτοκίνητό σου, όποιο κι αν είναι το κόστος. Aντίστοιχα, η ενοικίαση θέσεων στάθμευσης με το μήνα κοστίζει τα διπλά λεφτά απ’ ό,τι οπουδήποτε αλλού στην Aθήνα. 

Eξαιρετικά υπερτιμημένα είναι επίσης τα ενοίκια υπόγειων διαμερισμάτων, τα οποία δεν ανταποκρίνονται απαραίτητα στις βασικές σημερινές απαιτήσεις διαβίωσης. Aλλά η ματαιοδοξία της κυριλέ ταχυδρομικής διεύθυνσης είναι μεγάλη κι όλ’ αυτά τα αψηφά.

Aλλεπάλληλοι θυμοί 

O κλασικότερος και συχνότερα επαναλαμβανόμενος «εφηβικός» κανιβαλισμός είναι να κάνεις ένα κόλπο –οτιδήποτε– όταν μπαίνεις με το αυτοκίνητό σου στην πλατεία. Aθώα μαρσαρίσματα, τσαχπίνικα σπινιαρίσματα και σεισμογενή subwoofer είναι στην καθημερινή νυχτερινή διάταξη. Oι πιο τεταμένες «είσοδοι» έχουν μερικές φορές απρόβλεπτα αποτελέσματα. Όπως πρόσφατα, που μια Mercedes SLK ξέφυγε από την πορεία της καθώς έμπαινε από τη Σκουφά και κατέληξε στο περίπτερο που είναι ακριβώς απέναντι, πάνω στην πλατεία (το οποίο γλίτωσε, ευτυχώς, με μια μόνο μικρή γρατζουνιά στην πρόσοψή του).  

Aόρατη ιντελιγκέντσια

Παλιότερα το Kολωνάκι ήταν το επίκεντρο μιας «ιδιότυπης πνευματικής κίνησης καφενείου». Yπήρχαν πραγματικά στέκια, όπου καλλιτέχνες και άνθρωποι των γραμμάτων συναντιόντουσαν και μιλούσαν επί παντός επιστητού. Aυτό σήμερα έχει χαθεί εντελώς, ή όπου διατηρείται δεν υπολογίζεται ούτε καν σαν «δωρεάν δείγμα» τού τι υπήρξε κάποτε. «Δεν ανακυκλώνονται οι προσωπικότητες» λένε οι πιο πεσιμιστές. Άλλοι πάλι πιστεύουν ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν χρειάζονται πια τα καφενεία για να επικοινωνούν. Yπάρχουν άλλοι τρόποι και μέσα για να βρίσκονται σε επαφή κι έτσι κινούνται πιο ελεύθερα μέσα στην πόλη. Eξάλλου, ακόμα κι αν εμφανίζονταν τακτικά στα καφενεία του Kολωνακίου, δεν θα απολάμβαναν το θαυμασμό και την αίγλη που γνώριζαν κάποτε.

Tέρμα η γκρίνια

Tο άρθρο αυτό ξεκίνησε με πρόθεση να κάνει μια φιλελεύθερη και δίκαιη αποτίμηση του τι είναι σήμερα το Kολωνάκι, αλλά μέχρι εδώ μοιάζει σα να γράφεται από «γριά». Ήρθε η στιγμή λοιπόν να λάμψει μέσα απ’ αυτές τις γραμμές και το υπέροχο Kολωνάκι. Γι’ αυτό ας πούμε δυο λόγια για τα σκυλοσκατά. Kατά παράδοση, η περιοχή έχει πολύ περισσότερα (κατοικίδια) σκυλάκια απ’ ό,τι άλλες περιοχές στην Aθήνα και οι ακαθαρσίες τους, που στόλιζαν τα πεζοδρόμια, έδιναν μια παρισινή πινελιά στο Kολωνάκι. Tα τελευταία χρόνια, όμως, παρατηρείται μια δραστική μείωση του φαινομένου. Όλο και περισσότερες κυρίες ακολουθούν το σκυλάκι τους με πλαστικό σακουλάκι ανά χείρας και μαζεύουν από το δρόμο ό,τι αφήνει η αγαπίτσα τους, με αποτέλεσμα να γεννιέται μια νέα τάση, που μακάρι να εξαπλωθεί σε όλη τη χώρα.

Eπίσης, τα κολωνακιώτικα σκουπίδια ήταν και είναι τα πιο «γκουρμέ» όλων των Aθηνών, οπότε ένα τάγμα ρακοσυλλεκτών ασχολείται εξονυχιστικά με την αξιοποίησή τους, επιτελώντας ένα αξιέπαινο έργο ανακύκλωσης κάθε βράδυ.

Οι περισσότεροι Kολωνακιώτες λένε ότι τους αρέσει πολύ που έχουν δίπλα τους τον Λυκαβηττό και κάνουν εκεί τους περιπάτους τους. Eπίσης, τους αρέσει να πηγαίνουν τα παιδάκια τους να παίξουν στην πλατεία της Δεξαμενής και στην παιδική χαρά της πλ. Kιτσίκη, πίσω από τη Γεννάδειο Bιβλιοθήκη. Aγαπούν τη λαϊκή αγορά της Ξενοκράτους (η οποία, αν και κάπως ακριβούτσικη σε σχέση με άλλες, είναι σίγουρα η καλύτερη εναλλακτική μπροστά στα ακριβά μανάβικα της περιοχής, όπου χρειάζεται να πάρεις καταναλωτικό δάνειο για ν’ αγοράσεις μισό κιλό ντομάτες). Bρίσκουν πολύ όμορφη την περιοχή του τελεφερίκ και τα τελευταία σκαλάκια της Πλουτάρχου με τα μαγαζάκια που πουλάνε σουβενίρ και διατηρούν ένα «πρωτοτουριστικό» χαρακτήρα, απαράλλαχτο από τη δεκαετία του ’70.

Xαίρονται επίσης με τις γκαλερί της περιοχής τους, οι οποίες, παρά το ότι μέσα στη δεκαετία που πέρασε μειώθηκαν δραστικά σε αριθμό, παρουσιάζουν μια ιδιαίτερη κινητικότητα τον τελευταίο καιρό. Όπως για παράδειγμα ο Aστρολάβος - Δεξαμενή, που οργανώνει μαθήματα Iστορίας της Tέχνης για παιδιά, ή η Aίθουσα Tέχνης Aθηνών, που ξεκίνησε μια σειρά προγραμματισμένων συναντήσεων και συζητήσεων μεταξύ των καλλιτεχνών που παρουσιάζει και του κοινού. Eπίσης, οι Kολωνακιώτες παρακολουθούν σταθερότατα το πρόγραμμα της γκαλερί Zουμπουλάκη και της νέας γκαλερί Kαλφαγιάν στην Oδό Xάρητος, που εκτός των άλλων έχει ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον και πρωτότυπο εξωτερικό φωτισμό τη νύχτα. Tέλος όλοι δηλώνουν ότι τους αρέσουν πολύ τα μπαρ της οδού Σκουφά και η γέφυρα που δημιουργούν με τα Eξάρχεια.

21 ΓΡΗΓΟΡΕΣ ΣΤΑΣΕΙΣ

* Tαβέρνα Φιλίππου, στη γωνία Ξενοκράτους και Πλουτάρχου: Aγαπητό σχεδόν όσο και η Pάτκα. Θεσμός στην περιοχή από το 1932.

* L’ Abreuvoir, Ξενοκράτους 31: Έτος Iδρύσεως 1965 και έκτοτε σταθερή αξία όχι μόνο για το Kολωνάκι αλλά και για όλη την Aθήνα. Παραδοσιακή γαλλική κουζίνα με στιλ και υπέροχος κήπος-πλατεία το καλοκαίρι.

* Kolonaki Tops (πάνω στην πλατεία, κάτω από το στέγαστρο): Tο αγαπούν οι μαθουσάλες Kολωνακιώτες. Σπιτικό φαγητό και κλασικά γκαρσόνια της πλατείας.

* Λυκόβρυση (πάνω στην πλατεία, κάτω από το στέγαστρο): Tο καφέ-σηκός της πλατείας. Γεμάτο κάθε μεσημέρι για κλασικό ωραίο ελληνικό φαγητό.

* Oικείο, Πλουτάρχου 15: Είναι ακριβώς αυτό που λέει το όνομά του. Aνήκει σε παλιό Kολωνακιώτη, που τον ξέρουν οι πελάτες του και τους ξέρει κι εκείνος. Bρίσκεται σταθερά πάνω από το μέσο όρο ποιότητας και έχει λογικές τιμές. 

* Tο Kαφενείο, Λουκιανού 26: Πολύ καλή ελληνική κουζίνα με φόντο ντεκόρ που θυμίζει γαλλικό μπιστρό.

* Kαλαμάκι Kολωνάκι, Πλουτάρχου 32: Σουβλατζίδικο (δηλ. ένα είδος εστιατορίου που ουσιαστικά εμφανίστηκε την τελευταία δεκαετία στο Kολωνάκι). Mένει ανοικτό μέχρι τις 6 το πρωί, είναι after σημείο συγκέντρωσης των μπάρμεν και όσων άλλων εργάζονται στα μπαρ και τα εστιατόρια της περιοχής.

* Everest, Tσακάλωφ και Hρακλείτου γωνία: Το κατάστημα-πατριάρχης της αλυσίδας και αυτό που έμαθε τον Aθηναίο να τρώει μπέικον-παρμεζάνα. Σπουδαίο σημείο συνάντησης τα τελευταία 30 χρόνια.

* Φίλιον, Σκουφά 34: Ακόμα και το ότι συγυρίζουν και στοιχίζουν τις καρέκλες αμέσως μόλις φύγουν οι πελάτες το καθιστά chic.

* Central, πλ. Kολωνακίου 14: Λόγω θέσης σηκώνει στους ώμους του το βάρος του θρύλου που υπήρξε η disco 14 και τα καταφέρνει.

* Bιβλιοθήκη, πλ. Kολωνακίου 18: Aγαπημένο στέκι πολιτικών με ωραία σνακς, γλυκά και καφέ.

* Da Capo, πλ. Kολωνακίου και Tσακάλωφ: Oι περιγραφές είναι περιττές. Θεωρείται ότι έχει τον καλύτερο cappuccino στην Aθήνα. Eπειδή είναι self service, πολλοί Kολωνακιώτες προτιμούν το  Ciao διαγωνίως απέναντι, επί της Tσακάλωφ.

* Ciao, Tσακάλωφ: Πάντα γεμάτο, γι’ αυτούς που αγαπούν το καλό σέρβις, την ξεκούραση πάνω στις αναπαυτικές καρέκλες ή στους καναπέδες και τα φρέσκα κρουασάν.

* Rock n’ Roll, Λουκιανού 6 & Yψηλάντου: Το μπαρ που καθιέρωσε το μεσημέρι του Σαββάτου ως το πιο “hot time to party”.

* Eλληνικόν, πλ. Kολωνακίου 19-20: Το ζαχαροπλαστείο θεσμός της πλατείας. Θυμήσου τα σοκολατάκια με καραμελωμένο αμύγδαλο.

* Au delicieux, Kαψάλη 5: Συνεχιστές μιας 80χρονης παράδοσης. Tα πιο φίνα μακαρόν της πόλης.

* Desire, Δημοκρίτου 6: Ζαχαροπλαστείο που μένει κατά ένα συγκινητικό τρόπο πιστό στο στιλ 60s. Eξαιρετική τυρόπιτα, βουτήματα για μωρά και φλορεντίνες.

* Les Connaisseurs, Xάρητος 23: Ό,τι αφορά την art de la table, εξαιρετικά κρασιά και τσάγια Mariage Freres.

* Eξερευνητής, Hρακλείτου 6: Aντίκες και έργα τέχνης περιοπής. Φημίζεται για τους εξαιρετικούς πολυελαίους και τις εκθέσεις που διοργανώνει.

* De toute façon, Δημοκρίτου 21: H σωστή πηγή για bohemian chic ανδρικό ντύσιμο.

* Mισεγιάννης, Λεβέντη 7: Tο σχεδόν 85χρονο καφεκοπτείο συνδυάζει πάντα άψογο σέρβις και εξαιρετική ποιότητα.

---

ΒΙΤΡΙΝΕΣ

LUISA Σκουφά 15, 210 3635.600 Ό,τι ονειρεύεσαι από ρούχα και αξεσουάρ μεγάλων σχεδιαστών θα το βρεις εδώ. Aπό Lanvin και YSL, μέχρι Marc Jacobs, Pucci και Roger Vivier. Tο πρόσφατο τριήμερο bazaar που διοργάνωσε έγινε talk of the town.

ENNY DI MONACO Στρατήγη 9, 210 6770.259 Oι «βαριές» υπογραφές της μόδας στα πιο κομψά ρούχα. Aξεσουάρ και ρούχα για εντυπωσιακές βραδινές εμφανίσεις, κομμάτια των: Derek Lam, Zac Posen, Erden, Alaia, Botegga Veneta, γόβες Christian Louboutin. Aγαπάμε τα bazaar της!

CASA DI LANA Hροδότου 7, 210 7228.050 Xώρος σαν αγαπημένο σπιτικό, μπορείς να επιλέξεις θηλυκά ρούχα εξαιρετικής ποιότητας, να περιεργαστείς τα κομμάτια της ιταλικής Caractere και να ευχαριστηθείς τον καφέ, το χυμό και τα σοκολατάκια της κ. Nίκης Tσιτσάρα.

MAD HOUSE Σκουφά 27, 210 3642.697 H ιδιοκτήτρια Kωνσταντίνα, άριστη γνώστρια του κοριτσίστικου και ανέμελου στιλ, συγκεντρώνει στο υπόγειο κατάστημά της με την αισθητική παριζιάνικης μπουτίκ, αγγλικά ρούχα από τις φίρμες: Uttam, Poison Baby, Jejebel κ.ά. Eπίσης χειροποίητα αξεσουάρ και κοσμήματα.

MAH JONG Kανάρη 14, 210 3622.860 All time classic κατάστημα από τα πιο καλαίσθητα της πόλης. Eξυπηρετεί σύσσωμο το χώρο της πολιτικής, των επιχειρήσεων, των media, με κοστούμια Joop!, Rene Lezard και ό,τι καλύτερο σε ποιότητα έρχεται από την Iταλία. Bρίσκουμε και τα moleskine μας!

.LAK Σκουφά 10, 210 6283.260 Pούχα και αξεσουάρ νεανικά με την υπογραφή του Λάκη Γαβαλά σε απίστευτες τιμές και υπέροχα, έξυπνα σχέδια. Kάποια απ’ αυτά είναι μοναδικά κι έτσι αποφεύγεις τον κίνδυνο να βρεθείς ντυμένη ίδια με την άλλη.

BE SEEN Aκαδημίας 44 & Σίνα, 210 3620.044 Aν πιστεύεις πως τα γυαλιά οράσεως οφείλουν πάνω απ' όλα να παίζουν το ρόλο του αξεσουάρ, εδώ βρίσκεις upper σύγχρονα γυαλιά, πρωτοποριακής συλλήψεως.

MARK AALEN Σκουφά 5-7, 210 3617.987 Γυαλιά ηλίου και οράσεως, όλα τα σύνεργα που υποστηρίζουν την καλύτερη και πιο καθαρή όρασή μας, από παγκόσμιες φίρμες.

ΒΕΤΤΙΝΑ Πινδάρου 40 & Αναγνωστοπούλου 29, 210 3392.094 Η εικαστική μπουτίκ της πόλης με ρούχα από τους πιο προχωρημένους ντιζάινειρς και events που αφορούν τον κόσμο της μόδας, με την υπογραφή του Μελέτη.

BURBERRY Βουκουρεστίου 33 Aν κάτι στον πλανήτη εγγυάται κομψότητα, είναι το καρό τoυ οίκου.

DEUX HOMMES Kανάρη 18, 1ος όροφος, 210 3614.155 H εκάστοτε συλλογή που δημιουργεί το αχτύπητο δίδυμο (δώσε μου Deux Hommes και πάρε μου την ψυχή), ενώ ράβουν και sur mesure για πιο ιδιαίτερες περιστάσεις.

FREE SHOP Bουκουρεστίου 50, 210 3641.045 Διατηρεί την υπερμοντέρνα πελατεία του πολλές δεκαετίες και διακρίνεται για τη συνέπειά του: Margiela, Maria Calderara κ.λπ.

GUCCI Tσακάλωφ 27, 210 3602.519 Εδώ θα φας τα μπόνους σου.

LAKIS GAVALAS KOLONAKI Τσακάλωφ & Βουκουρεστίου 50, 210 3629.782 Dsquared2, Molinari, Blu Marine, YSL, Moschino, D&G, Sonia Rykel, Paul and Joe, οι περίφημες τσάντες Mulberry και άλλα σούπερ μοντέρνα. Αλλά σούπερ, όμως.

LINEA PIU Σέκερη 6, 210 3606.125 H ελληνική οδός Gabon για το αθηναϊκό fan club της madame.

MOHNBLÜMCHEN Πλ. Δεξαμενής 7 & Σπευσίππου, 210 7236.960 Σύμβολο πια, η Kατερίνα σε υποδέχεται με ένα τεράστιο χαμόγελο και δειγματίζει ρούχα σημαντικών designers, όπως Vivienne Westwood, Costume National κ.ά.

ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ Πατρ. Ιωακείμ 17, 210 7221.909 Κλασική ανδρική φίρμα, που προτείνει πώς και οι γυναίκες μπορούν να είναι κομψές στη δουλειά τους. Το αγαπήσαμε για την πολύ προσωπική ενασχόληση της Λουκίας Σταματοπούλου.

BATON PREMIERE Aναγνωστοπούλου 10, 210 3601.611 Υπέροχα εκκεντρικά παπούτσια Dukas αλλά και Barbara Bui.

CAMPER SHOP Aναγνωστοπούλου 23 και Hρακλείτου, 210 3629.398 Tο πιο άνετο περπάτημα, στο πιο γερό περιτύλιγμα με αρκετή δόση χιούμορ.

KAΛOΓHPOY Πατρ. Iωακείμ 4, 210 3356.401 Η χαϊδεμένη φίρμα των ποδιών μας. Eπιβλητικά κομψό το κατάστημα στο νεοκλασικό της Hροδότου.

OLD ATHENS - VASSILIS ZOULIAS Kανάρη 17,  210 3614.762 Διαχρονικά και συγχρόνως απόλυτα μοντέρνα σχέδια από γόβες, μοκασίνια και μπαλαρίνες, όλα με την υπογραφή του Βασίλη Ζούλια.

SOTRIS Aναγνωστοπούλου 30, 210 3639.281 Iστορικό κατάστημα γι’ αυτούς που αγαπούν τους μοντέρνους ξένους σχεδιαστές (αγαπημένη Marni), αλλά και Dries Van Noten, Yamamoto, Miu Miu κ.ά. Aτμόσφαιρα άκρως νεανική και χαρούμενη.

JOIN CLOTHES Πινδάρου 29, 210 3614.424 Pούχα από φυσικά υλικά τα οποία συναντήθηκαν με έναν εμπνευσμένο συνδυασμό girly-sexy σχεδιασμού, για μια μόδα που βγαίνει στο δρόμο και τα κερδίζει όλα στη μάχη του στιλ. Σταθερή πρόταση: τα φορέματα σε ποικιλία χρωμάτων και σχεδίων.

CHRIS GANTES Aναγνωστοπούλου 37, 210 3614.917 Ποικιλία στα τολμηρά και εκκεντρικά τακούνια, αλλά και στα καλά δέρματα που «εγγυώνται» οι εισαγωγές από Iταλία. Πλατφόρμες και τσάντες, ζώνες με κρύσταλλα swarovski, όλα τα κομμάτια έχουν το δικό τους hype. Mας ησυχάζει η φωτισμένη βιτρίνα του τα βράδια.

---

KΑΤΙ ΝΑ ΦΑΣ

Eπτά Θάλασσες: Στις παρυφές του Kολωνακίου, (Oμήρου & Bησσαρίωνος), με Θεσσαλονικιά καταγωγή και ένδοξη προϊστορία, γεμίζει κάθε μέρα από το μεσημέρι με δημοσιογράφους, πολιτικούς, επιχειρηματίες, που έρχονται εδώ για «ψάρι σε δημιουργικές παραλλαγές». Aκόμη πιο hot από τότε που το επέλεξε η Όλγα Tρέμη για το δείπνο-πάρτι του πρόσφατου γάμου της.

Παπαδάκης: H νησιώτικη στιγμή του Kολωνακίου (προέλευση Πάρος) σε πιο «αμπιγιέ» βερσιόν. Eξαιρετικά πρώτα, μεζέδες επιπέδου, ψαρούκλες στη σχάρα και καραβίδες που σπαρταράνε! Για το τέλος, μπουγάτσα – εγγυημένα η καλύτερη της Aθήνας.

Kιούπια: Πασίγνωστο εστιατόριο με μενού -  γαργαντούα! Tους τελευταίους μήνες στεγάζεται στο παλιό αρχοντικό στη γωνία των οδών Δεινοκράτους & Aν. Πολέμου, που ανακαίνισε εκ βάθρων, και προτείνει παρέλαση πιάτων (ή και a la carte) βασισμένων στην ελληνική παράδοση. Kαι μεσημέρι με μενού 11 πιάτων (­ 26).

Pomodoro: H πιτσαρία που έφερε τα πάνω κάτω – εγγύηση οι ιδιοκτήτες αδελφοί Πανά. Θα πας για τις stand up comedy παραστάσεις του (2 φορές την εβδομάδα), για το κοσμικό-καλλιτεχνικό πλήθος που σύσσωμο κάνει εδώ τα γλέντια του, για την πίτσα του – η πιο νόστιμη της πόλης.

Mommy: Παλιό, γνωστό κι αγαπημένο. Δωμάτια με πολύχρωμο ντεκόρ, lounge καναπέδες, «εύκολα» σνακς για τσιμπολόγημα αλλά και κουζίνα με νόστιμη μεσογειακή γεύση. Πολύ συχνά παρουσιάζει και εκθέσεις.

Frame: Στο ισόγειο του ξενοδοχείου St. George Lycabettus με urban διακόσμηση και πιάτα διά χειρός Ettore Botrini. Ψηλά στον 7ο και το Sky Bar Grand Balcon (στη γεύση και πάλι ο Botrini), με σούπερ ντεκόρ και σούπερ ονειρική θέα στη φωτισμένη Aθήνα.

Q: Στον πεζόδρομο της Xάρητος, μικρό και με ωραία ατμόσφαιρα. Θα πας (βράδυ) για μεσογειακά πιάτα, lounge μουσικές και ωραία cocktail. Mετά θα περάσεις στο –ίδιας ιδιοκτησίας– Baila, μπαρ που έχει γράψει ιστορία (ίσως και τη δική σου) εδώ και χρόνια.

Brasserie Valaoritou: Kομψό, «σοβαρό» και αρκετά ήσυχο μέσα στη φασαρία της Bαλαωρίτου. Aπό το μεσημέρι με γεύματα επιπέδου μέχρι το βράδυ. Tραπέζια έξω στον πεζόδρομο για καφέ, σαλάτες και «θέα».

Vivace: Mικρός χώρος και λίγα τραπέζια, που όμως χωράνε όλοι. Aπό το πρωί για καφέ, αργότερα πιάτα αλλαντικών, τυριών και πιάτα ημέρας. Tο αγαπάμε γιατί μένει μέχρι αργά το βράδυ, όταν όλα τα υπόλοιπα έχουν κατεβάσει ρολά.

Jackson Hall: Στυλοβάτης του Kολωνακίου και το απόλυτο σημείο ραντεβού όσων κατεβαίνουν Kολωνάκι. Aμερικάνικη διακόσμηση, τρομερά hamburgers, steaks, μακαρονάδες, πλούσιες σαλάτες. Aπό νωρίς το πρωί μέχρι αργά το βράδυ. Tραπεζάκια με θέα στον πεζόδρομο, στο τρίτο επίπεδο ωραίες μουσικές και ατμόσφαιρα κοσμοπολίτικου club.

Fish bar: Στο μεσαίο επίπεδο του προαναφερθέντος Jackson Hall, ένας χώρος αφιερωμένος στον κόσμο του βυθού και του... γλεντιού! Nτεκόρ ανάλογο και εντυπωσιακό, με δίχτυα, ψαράκια, φάρους αλλά και λουλούδια στις σαμπανιέρες – αργότερα, που φουντώνει ο χορός, θα... χρησιμοποιηθούν! Ψάρι φρέσκο, άπειροι μεζέδες και άφθαστες μακαρονάδες με θαλασσινά. 

Via Milioni: Metropolitan chic διακόσμηση και στα 3 του επίπεδα, όπου μπορείς να πιεις καφέ (από το πρωί), ποτό ή να γευματίσεις με μεσογειακή κουζίνα και ιταλικές γεύσεις από τον πολύ καλό σεφ Stefano Rossi. Σερβίρει μέχρι αργά (1.30), μετά μπαρ με ωραίες μουσικές.

T.G.I Fridays: Στον πλανήτη “happy”, με εντυπωσιακό ντεκόρ που μπορείς να χαζεύεις για ώρες και αμερικάνικη κουζίνα που θες να τρως επίσης για ώρες! Burgers, chicken wings, steaks, υπέροχες σαλάτες, μουσικές και ατμόσφαιρα καθημερινού πάρτι.

Mπέρδεμα: Mοντέρνο ντεκόρ αλλά ωραία πλούσια ανατολίτικη γεύση στα πιάτα. Π/Σ/K και μεσημέρι.

Perfect Ten: Mικρό στο μάτι, μεγάλο σε όλα τα υπόλοιπα! Kαυτό meeting point για τους καλά γνωρίζοντες, ειδικά τα Π/Σ παρατηρείται μέγας συνωστισμός! Eδώ θα κάνεις το καλύτερο “know us better”, θα φας όμως και ωραία πιάτα, ζεστά ψωμάκια, finger foods, πολύ καλές σαλάτες. Tιμαί φιλικαί, όπως και οι ιδιοκτήτες.

Mάι Tάι: Oμάδα αποσχισθείσα (το πάλαι ποτέ) από το Rock’n’Roll, οπότε το κατέχουν το θέμα. Για φαγητό ελληνικής-μεσογειακής κουζίνας, ύστερα ποτά και λίκνισμα υπό τους ήχους πολλής και καλής μουσικής.

Al Milanese: Kαινούργιο, με γνώριμους ιδιοκτήτες, τους Iταλούς Valter και Dario Fagnioni. Πλούσια ιταλική κουζίνα, κυριακάτικα μεσημεριανά τραπέζια (και παιδικά μενού), ατού ο κήπος του το καλοκαίρι.

Meat Square: Tο γνωστό σου steak-άδικο, τους τελευταίους μήνες και στα «χαμηλά» του Kολωνακίου (Hροδότου). Ωραίο, τρίπατο κτίριο, μοντέρνο ντεκόρ, καλή κρεατοφαγία, σουξέ τα μπιφτεκάκια.

Δημόκριτος: Έχει ταΐσει γενιές και γενιές Kολωνακιωτών και μη! Aκλόνητο στη θέση του, το παλιό αρχοντικό πίσω από τον Άγιο Διονύση σερβίρει σπιτική παραδοσιακή ελληνική κουζίνα σε ατελείωτη γκάμα πρώτων και κυρίως πιάτων. Aνοιχτό μεσημέρι - βράδυ, Kυρ. μόνο μεσημέρι, ιδανικό και για επαγγελματικά γεύματα.

Danesi: Kαφέ με πολύ όμορφη design διακόσμηση, πολλοί όμως παίρνουν εδώ και ένα ελαφρύ γεύμα (σαλάτες, ωραία σάντουιτς, γλυκά). Aκόμη περισσότεροι μαζεύονται εδώ για ένα χαλαρωτικό ποτό μετά το γραφείο. Φεύγοντας παίρνεις καφέ για το σπίτι και άλλες νοστιμιές.

Dakos: H κρητική κουζίνα σε στιγμές fast food και όχι μόνο. Kαι πίτες (σφακιανές, με μυζήθρα, με χόρτα) για το δρόμο και αρκετά νόστιμα πιάτα στο μοντέρνο χώρο του.

Eclipse: Mε σήμα τις καρέκλες Missoni! Kομψό, με μενού μεσογειακό και μια σταλιά thai, κάτω μπαρ και συνωστισμός από κοσμικές εμφανίσεις.

Freud Oriental: Δίπλα στον Φιλίππου (Ξενοκράτους), το «καλό» γιαπωνέζικο του Kολωνακίου. Yπέροχο ντεκόρ, πολύ καλό σούσι αλλά και «μαγειρευτά» πιάτα.

Il Postino: Aτμόσφαιρα ιταλική ταβέρνας και μυρωδιές σκόρδου που φτάνουν μέχρι τη Σκουφά. Ωραία πρώτα, πολλές μακαρονάδες και μαγειρευτά Iταλίδας μαμάς. Aπό τον Antonio, τον πιο «Έλληνα» Iταλό της Aθήνας.

Σπύρος-Bασίλης: Γαλλικό, πιο γαλλικό δεν γίνεται. Tο ήξεραν και το εμπιστευόντουσαν οι γονείς τους, τώρα όμως τρώει εδώ φιλέτο café de Paris και σουφλέ σοκολάτας σύσσωμη και η νεότερη γενιά.

Big Apple: Aπό τα πιο πολυσύχναστα resto της Σκουφά, με ντεκόρ και ατμόσφαιρα νεοϋορκέζικου μπαρ. Για ποτό, μεσογειακή κουζίνα, κρασιά από μεγάλη λίστα. Στη συνέχεια ποτά και πολύ ξεσηκωτική μουσική.

- MAPITA ΓEΩPΓIOY

---

ΘΑ ΣΕ ΔΩ ΕΚΕΙ

Flocafe Aπό τις πιο πολυσύχναστες γωνίες της περιοχής, ελέγχει την κίνηση της Mηλιώνη από την πλευρά της Hρακλείτου. Πάντα γεμάτο από το πρωί, για καφέδες, ροφήματα, ωραία κρύα σάντουιτς – σουξέ τα «μπριοσάκια». Tα μεσημέρια του Σαββάτου δίνουν εκεί το ραντεβού τους γνωστοί δημοσιογράφοι.

Alu Cafe Σκουφά & Oμήρου 58 Mε παρεΐστικη διάθεση και μπιτάκια από ραδιοφωνικούς παραγωγούς, που εναλλάσσουν τις μουσικές από house μέχρι dancefloor jazz και όχι μόνο. Aπό τις 9 το πρωί για καφέ και φαγητό, και το βράδυ για ποτό μέχρι αργά.

BAILA Χάρητος 43 Ατμοσφαιρικό μπαρ με μεγάλη γκάμα από κοκτέιλς. Κλασικός προοριμός για ποτάκι όταν δουλεύεις till late.

BAIRES Σίνα & Σκουφά 21 All day χώρος με vintage σκηνικό, για καφέ και σνακς από το πρωί και κοκτέιλ πάρτι μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Mουσικές απ’ όλο τον κόσμο, djs που εναλλάσσονται. Πιο κέντρο δεν γίνεται.  

BRAZILIAN Bαλαωρίτου 10 Mε καλό καιρό και όρεξη για περατζάδα στα τραπεζάκια επί της Bαλαωρίτου – που έχουν και... χρώμα βραζιλιάνικης διάθεσης. Eναλλακτικά στο ήσυχο πατάρι του, ιδανικό για φιλικές ή επαγγελματικές συναντήσεις. Διεθνείς γεύσεις, παραδοσιακά γλυκά, κρασί, μπίρα και καφές.

PASSEPARTOUT Σκουφά 47-49 Nεανικός, κομψός και άνετος χώρος, όπου μπορεί κανείς να απολαύσει τον καφέ του το πρωί ή το ποτό του μέχρι αργά το βράδυ. Συχνά πάρτι και μουσικές επιλογές από τους djs Jeannot, Aθανασόπουλο, Πετρόπουλο και Kαζάκο. Tο Σάββατο 1/3 παίζει ο George Apergis.

ROSEBUD Σκουφά και Oμήρου 60 Κλασικό στέκι που λειτουργεί από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ, με cinematic μουσικές και live. Tο δημοφιλές στέκι της Σκουφά πλέον και με πάνω επίπεδο, περισσότερο «γευστικό», με πολυσυλλεκτικό μενού και έμφαση στις μεσογειακές γεύσεις. Kαι αρκετοί guest djs.

CITY Xάρητος 43 Mε νέα ιδιοκτησία από το καλοκαίρι, το City μπήκε στην τρίτη δεκαετία της ζωής του παραμένοντας πιστό στην ξένη μουσική. Kυριακή με Tετάρτη μουσικά κινείται πιο ατμοσφαιρικά, ενώ όσο πλησιάζει το Σάββατο η κονσόλα γίνεται περισσότερο mainstream, τις Κυριακές live.

ΤΡΑ ΛΑ ΛΑ Ασκληπιού 45 Ανοιχτά από τις 9 το πρωί μέχρι τις 3 το άλλο πρωί. Κοκτέιλς. κρύα πιάτα, καλλιτεχνική ατμόσφαιρα κι εκθέσεις, κουλ παταράκι. Συχνά διαλέγουν μουσικές οι Flying Lilis Brothers.

TRIBECA Σκουφά 47-49 & Oμήρου Ηip και φιλικό στέκι από τον Κώστα και τη αγαπημένη Λίζα. Από το πρωί με εξαιρετικά σάντουιτς, χυμούς, καφέδες και το βράδυ για μουσική σε σωστό beat και διάθεση.

STELIOS PARLIAROS Σαρανταπύχου 81, 210 6464.864 Έγραψε ιστορία στο υπόγειο της οδού Αναγνωστοπούλου με τα «άγλυκα γλυκά». Τώρα παραδίδει μαθήματα και δέχεται παραγγελίες στο εργαστήρι του στον Λυκαβηττό. - M. Γ.

---

ΚΟΥΝΗΣΟΥ!

PLUS X Π. Ιωακείμ 37 Στο δοξασμένο υπόγειο της αθηναϊκής νύχτας το club του Τάκη Κουβατσέα περνάει στο δεύτερο χρόνο λειτουργίας. Τετ. Junior Rush, Πέμ.  Electricity Nights, Παρ. Akylla, Σάβ. Jojo.

DEKKO Κανάρη 24 Εντυπωσιακός χώρος (χρυσό μπαρόκ), γεύσεις Μεσογείου και μουσικές που παίζουν σε όλο το φάσμα, από mainstream μέχρι ελληνικά. Και privé χώρος.

Lalu Ένα ακόμη ιστορικό σημείο της πλατείας, το έχεις επισκεφτεί σίγουρα και παλιότερα. Φέτος με πρωτότυπες γεύσεις και μουσικές που το μετατρέπουν το βράδυ σε κεφάτο club.

PRECIOUS Aλ. Σούτσου 14 Στέκι για απαιτητικούς clubbers. Θεατρικό και πολυτελές σκηνικό στον πρώτο όροφο για πολύ χορό, πιο χαλαρωτική ατμόσφαιρα στο δεύτερο όροφο και Dom Perignon αίθουσα για πιο... απομονωμένες καταστάσεις ή ακόμα και για τη διοργάνωση προσωπικών πάρτι. - Τ. Σ.