Η δύναμη των πόλεων στην εποχή μας βρίσκεται στην ησυχία που μπορούν να προσφέρουν. Ένας από τους Προορισμούς για ένα ήσυχο περίπατο αλλά και μια στάση σε κάποιο παγκάκι κάτω από πελώριες σκιές, είναι αναμφίβολα ο Εθνικός μας κήπος. Σε μια φύση 160 στρεμμάτων, απόλυτα εξημερωμένη, με σπάνια χλωρίδα πεντακοσίων διαφορετικών ποικιλιών υπάρχουν 7.000 δέντρα, 40.000 θάμνοι, 6 λίμνες με ένα μικρό ζωολογικό κήπο. Άρχισε να διαμορφώνεται από το 1839 σε μια περιοχή που υπήρξε άγονη και βραχώδης, απαιτώντας θυσίες και επιμονή. Το 1927 ονομάστηκε και επίσημα «Εθνικός Κήπος».
Αρκετά χρόνια πίσω, ο Εθνικός Κήπος ήταν ένας ιδανικός χώρος για την επιλογή προπονήσεων των εθνικών μας ομάδων στίβου, όχι μόνο γιατί το μικρόκλιμα πρόσφερε ιδανικές συνθήκες για ατελείωτο τρέξιμο, αλλά και για τα υπέροχα μονοπάτια του με υψομετρικές διαφορές −ανηφόρες και κατηφόρες− ήταν ιδανικά για ενδυνάμωση και σκληραγώγηση. Όλα αυτά στο κέντρο της πόλης.
Τα τελευταία χρόνια από τις πολύ πρωινές ώρες θα βρεις δρομείς να ξυπνάνε το σώμα τους μέσα σε αυτή την πρωινή υγρασία και τις ζεστές μέρες στη δροσιά από έναν ήλιο που προσπαθεί να περάσει τις αχτίδες του μέσα στην πυκνή βλάστηση. Μέσα στην ησυχία του δάσους, θα ακούσεις τις ανάσες σου πλάι στον ήχο των πουλιών και στην ελάχιστη βουή μιας πόλης που ξυπνά σιγά-σιγά.
Ένα από τα σημεία συνάντησης είναι το κιόσκι που βρίσκεται στη δεύτερη είσοδο στην Ηρώδου Αττικού, απέναντι από το προεδρικό μέγαρο. Μπορείς να αφήσεις το νερό σου, να κάνεις διατάσεις και σίγουρα θα βρεις κάποιον να μοιραστείς κάνα δυο κουβέντες δρομικές.
Οι επιλογές των διαδρομών μπορούν να ικανοποιήσουν όλες τις διαθέσεις, ακόμα και δύσκολα προπονητικά προγράμματα. Ο κήπος για τους δρομείς χωρίζεται σε χαμηλές διαδρομές και στην «ψηλή δυάρα». Αν θέλεις να τρέξεις τις χαμηλές πρέπει να επιλέξεις τα μονοπάτια αριστερά από το κιόσκι και να προσπαθείς πάντα να επιστρέφεις πάλι σε αυτό.
Αν πάλι θελήσεις να τρέξεις τη δυάρα θα ξεκινήσεις από το κιόσκι και θα κατευθυνθείς στο μονοπάτι που βλέπεις μπροστά σου, θα χρειαστείς μια καλή ανάσα για να φθάσεις στο τέλος της μεγάλης ανηφόρας, από το καφενείο και μετά θα χρειαστείς υπομονή μέχρι τη βουή της Βασιλίσσης Σοφίας, στο τέλος του μονοπατιού θα αντικρίσεις τη Βουλή, κάνοντας αριστερά μετά από λίγο ρίξε μια κλεφτή ματιά πάλι αριστερά να δεις το ρωμαϊκό ψηφιδωτό. Έπειτα, να ακολουθήσεις την κατηφόρα που περνά πάλι κοντά από το καφενείο και σε οδηγεί προς το κιόσκι με στόχο να φθάσεις τρέχοντας στο μεγάλο δέντρο με τους σπαρμένους κίονες στο χώμα. Έχεις διανύσει το πρώτο σου χιλιόμετρο. Αν συνεχίσεις τρέχοντας, κάνοντας έναν κύκλο με σκοπό να φθάσεις πάλι στο κιόσκι, θα έχεις τρέξει δυο χιλιόμετρα και πάλι από την αρχή. Η ανηφόρα μετά τις τρεις δυάρες αρχίζει να δείχνει το πραγματικό της πρόσωπο και η κατηφόρα τις ανάσες που χρειάζεσαι.
Τις πρωινές ώρες τα σαββατοκύριακα θα βρεις αρκετούς δρομείς και προπονητές που μπορούν να σου εξηγήσουν ή να μοιραστούν μαζί σου μια διαδρομή. Από τις 11.00 και μετά ο κήπος έχει αρκετό κόσμο με αρκετά μικρά παιδιά και θέλει προσοχή.
Ο Εθνικός Κήπος παραμένει ανοιχτός καθημερινά από την ανατολή μέχρι τη δύση του ηλίου. Με τον ήχο της σφυρίχτρας του φύλακα είναι η ώρα που ο κήπος κλείνει, τρέξτε να προλάβετε την πόρτα ανοιχτή.
15°
