Ανδρέας Παπαδόπουλος: Η επιστροφή του Mega, τα ΜΜΕ και οι επιθέσεις

Για την επιστροφή του Mega στις οθόνες μιλάει στην ATHENS VOICE ο συμπαρουσιαστής της εκπομπής Mega Magazino, Ανδρέας Παπαδόπουλος. Αναφέρεται στους συμβολισμούς που έχει η επαναλειτουργία του μεγάλου καναλιού, στο πέρασμά του από την πολιτική, αλλά και στις ευθύνες των ΜΜΕ στα χρόνια της κρίσης. Για πρώτη φορά επίσης, μιλάει για τη σχέση του με την οικογένεια Μητσοτάκη και τις επιθέσεις που έχει δεχτεί.

Τι να περιμένουμε να δούμε στις οθόνες μας; Το παλιό Mega ή κάτι άλλο, καινούργιο; Τι θα βάζατε ως στόχο του Mega γενικά και της εκπομπής σας για το τέλος της σεζόν;
Το κανάλι τώρα στήνεται και προφανώς θέλει χρόνο για να ξαναγίνει η πρώτη επιλογή των τηλεθεατών. Φτιάχνεται ουσιαστικά από την αρχή, από μια έμπειρη διευθυντική ομάδα. Προφανώς θα δούμε κάτι καινούργιο, με βάση, όμως, τις βασικές αρχές που χαρακτήρισαν το μεγάλο κανάλι. Τον σεβασμό στην είδηση, τη διεισδυτικότητα στο σχόλιο, την αποστροφή στη δημοσιογραφία του εντυπωσιασμού. Φρονώ πως θα ξαναγίνει το πρώτο κανάλι της ενημέρωσης, που θα έχει τα κορυφαία σίριαλ και τις καλύτερες ψυχαγωγικές εκπομπές. Αυτό που ήταν το Μega επί δεκαετίες.

Το Mega ξανά ανοικτό. Είναι μια νίκη απέναντι σε αυτούς που το ήθελαν κλειστό;
Από το 2011 που ο ΣΥΡΙΖΑ καβαλούσε το ποτάμι του λαϊκισμού και κάλπαζε προς την εξουσία, είχε βάλει στόχο να ελέγξει με κάθε τρόπο τα ΜΜΕ και αν δεν μπορέσει, τότε να τα κλείσει, ιδίως αυτά που είχαν επιρροή και παρέμβαση. Ο στόχος του ήταν κυρίως το Mega, τα ΝΕΑ και το ΒΗΜΑ. Εντέλει, όχι απλώς δεν τα κατάφερε, αλλά τώρα είναι όλα ισχυρά και οικονομικά ανεξάρτητα, με αποτέλεσμα να μην εκβιάζονται από κανέναν. Είναι άλλη μια δεινή ήττα όσων βλέπουν τον τύπο και κατ’ επέκταση τη Δημοκρατία με όρους που παραπέμπουν σε σκοτεινές εποχές.

Όταν κάνετε κάθε πρωί την εκπομπή, ποιους θα θέλατε ιδανικά απέναντι ως κοινό σας; Σε ποιους απευθύνεστε;
Θα ήθελα να έχω σκεπτόμενους και ενημερωμένους τηλεθεατές. Από εκεί και πέρα, απευθυνόμαστε σε όλους όσοι επιλέγουν να ανοίξουν την τηλεόραση και επιδιώκουμε να γίνουμε η καθημερινή τους συντροφιά.

Στη τηλεόραση σας είχαμε συνηθίσει παλιότερα ως εκπρόσωπο Τύπου της ΔΗΜΑΡ. Τώρα στο Mega θα είσαστε από την απέναντι πλευρά, του δημοσιογράφου. Ποιο ρόλο προτιμάτε περισσότερο;
Έχετε δίκιο. Ακόμα και τώρα με συνοδεύει στη συνείδηση πολλών ο τίτλος αυτός. Ωστόσο, είναι σαφές ότι προτιμώ τον ρόλο του δημοσιογράφου, που δεν επιλέγει να κρύβει τις απόψεις του. Δεν πιστεύω σε αυτό που υποκριτικά λέμε αντικειμενική δημοσιογραφία. Προκρίνω την έντιμη υποκειμενικότητα. 

Κατά τη γνώμη μου, τα ΜΜΕ έχασαν την αξιοπιστία τους επειδή δεν έλεγαν -στην πλειονότητά τους- την αλήθεια στον κόσμο. Χάιδευαν τα αυτιά και οι περισσότεροι δημοσιογράφοι ήθελαν να είναι αρεστοί. Να πηγαίνουν με το ρεύμα. 

 

Πώς αξιολογείτε τους πρώτους μήνες της κυβέρνησης;
Έχω την αίσθηση πως έχει «κάτσει», ενώ ξεκίνησε δυναμικά. Δεν διακρίνω κανέναν ιδιαίτερο μεταρρυθμιστικό οίστρο, ούτε και καμία διάθεση σύγκρουσης με κατεστημένα συμφέροντα και συντεχνίες. Το παράδειγμα του ασφαλιστικού είναι το πλέον ενδεικτικό. Το γεγονός ότι προσώρας παίζει χωρίς αντίπαλο είναι προφανές ότι δημιουργεί κλίμα εφησυχασμού, ίσως και κάποιας αλαζονείας. Με ενοχλεί, για παράδειγμα, που αρκετοί υπουργοί λειτουργούν ως σχολιαστές της επικαιρότητας και όχι ως δρώντες πολιτικοί.

Ο γιος σας είναι ανάμεσα στους τηλεθεατές σας;
Μπα, είναι η ώρα που βρίσκεται στο νηπιαγωγείο! Με ρωτάει, ωστόσο, συχνά για τη δουλειά μου. Θέλει συνεχώς να μαθαίνει πράγματα. Η περιέργεια που δείχνει για τα πάντα κάτι μου λέει ότι θα τον οδηγήσει και αυτόν στη δημοσιογραφία. Με παππού και μπαμπά δημοσιογράφο δεν θα μου προξενήσει εντύπωση.

Αυτή τη δεκαετία, ένα από τα θύματα της κρίσης ήταν και τα ΜΜΕ, τα οποία κατηγορήθηκαν, λοιδορήθηκαν και απαξιώθηκαν. Θα ξαναβρεί η Ενημέρωση τη χαμένη της αξιοπιστία;
Όπως λέει ένας εξαιρετικός συνάδελφος, ο Πάσχος Μανδραβέλης, η δημοσιογραφία έχασε στη χώρα μας την πιο μεγάλη είδηση, αυτή της χρεοκοπίας. Κατά τη γνώμη μου, τα ΜΜΕ έχασαν την αξιοπιστία τους επειδή δεν έλεγαν -στην πλειονότητά τους- την αλήθεια στον κόσμο. Χάιδευαν τα αυτιά και οι περισσότεροι δημοσιογράφοι ήθελαν να είναι αρεστοί. Να πηγαίνουν με το ρεύμα. Για αυτό και κυριάρχησαν οι κίτρινοι δημοσιογράφοι, οι λαϊκιστές δημοσιογράφοι, οι αμόρφωτοι δημοσιογράφοι. Το παράδειγμα της ATHENS VOICE είναι ενδεικτικό. Γίνατε τόσες φορές στόχος από συγκεκριμένα κέντρα και ομάδες επειδή λέγατε την αλήθεια. Επειδή στηρίζατε με κάθε τρόπο την Ελλάδα των ανοιχτών οριζόντων, την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας κλπ.

Σας αρέσει περισσότερο η εφημερίδα ή η τηλεόραση;
Την τηλεόραση τώρα την μαθαίνω. Η εφημερίδα είναι η πραγματική-ουσιαστική δημοσιογραφία. Περισσότερα από όλα μου αρέσει το ραδιόφωνο.

Πώς δουλεύει τις πρώτες μέρες ο συνδυασμός μεταξύ των παρουσιαστών της εκπομπής; Έχετε μοιράσει ρόλους, μοιάζετε ως χαρακτήρες;
Οι πρώτες εβδομάδες είναι πάντα δύσκολες, αφού προσπαθούμε με τον Θανάση Φουσκίδη και την Δάφνη Καραβοκύρη να βρούμε τα πατήματά μας, τη χημεία μας. Θέλουμε να αποκτήσουμε τη δική μας ταυτότητα. Να φτιάξουμε μια ενημερωτική εκπομπή, που θα έχει τα στοιχεία της πρωινής παρέας. Που εκτός από την έμφαση στην ενημέρωση,  θα έχει και πινελιές ψυχαγωγίας.

Πείτε μας μια ανάμνηση που σας έμεινε χαραγμένη από την πολιτική σας ζωή και μια από τη δημοσιογραφική.
Από την πολιτική έχω κυρίως δυσάρεστες αναμνήσεις. Έζησα από τόσο κοντά αρχικά την άνοδο και εν συνεχεία τη γελοιοποίηση της ΔΗΜΑΡ. Κυρίως τις ανερμάτιστες επιλογές της ηγεσίας της που οδήγησαν στην αποχώρηση από την τρικομματική κυβέρνηση το καλοκαίρι του 2013, όταν η χώρα είχε αρχίσει να μπαίνει στο σωστό δρόμο. Δεν φανταζόμουνα ότι άνθρωποι που εκτιμούσα θα αδιαφορούσαν για το συμφέρον της χώρας και θα έλεγαν τόσα ψέματα για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Η πιο χαρακτηριστική στιγμή στη δημοσιογραφία ήταν όταν έκανα ζωντανή εκπομπή στο ραδιόφωνο των Παραπολιτικών 90.1, το καλοκαίρι του 2015, και ο Αλέξης Τσίπρας έκανε την κωλοτούμπα και υπέγραψε το τρίτο μνημόνιο μετά από… 17 ώρες σκληρής διαπραγμάτευσης. Δεν ήξερα πώς να διαχειριστώ τα συναισθήματά μου. Από τη μία χαιρόμουν γιατί η χώρα γλίτωνε από τη χρεοκοπία και από την άλλη ένιωθα μία οργή για τα τόσα ψέματα που είχε πει ο κ. Τσίπρας και τον διχασμό που είχε προκαλέσει ο ίδιος και το κόμμα του στην ελληνική κοινωνία.

Σας στεναχωρούν οι επιθέσεις ή τα σχόλια που ακούτε κατά καιρούς;
Mε τα περισσότερα γελάω. Στην πιάτσα μας, άλλωστε, γνωριζόμαστε. Απλώς προσπαθώ να πείσω τη μανούλα μου να μην τα παίρνει σοβαρά υπόψη της και να μην στεναχωριέται. Το ίδιο ισχύει και με τα διάφορα ανώνυμα τρολ, που κατά καιρούς θυμούνται τη σχέση μου με την Αλέξια και άρα την οικογένεια Μητσοτάκη, έστω και αν έχει «τελειώσει» εδώ και τρία χρόνια. Γνωρίζοντας από κοντά την οικογένεια, κατάλαβα πόσα ψέματα και πόσες χυδαιότητες έχουν κατά καιρούς ειπωθεί για τους ανθρώπους αυτούς. Για την Αλεξία, για τον Κώστα, για την Ντόρα και βεβαίως για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Σε ό,τι με αφορά, είμαι τυχερός που η Αλεξία είναι μητέρα του Στάθη μου και των δυο αδελφών του, του Γιώργου και της Ντόρας. Είναι σπουδαία μητέρα και σημαντική επαγγελματίας, με ξεχωριστό ηθικό και αξιακό κώδικα.

Νιώθετε ότι υπάρχουν άνθρωποι που σας διαμόρφωσαν ή σας επηρέασαν;
Μεγάλωσα σε ένα εξαιρετικό οικογενειακό περιβάλλον που μου προσέφερε τα πάντα. Από εκεί και πέρα, είμαι πολύ τυχερός που σε νεαρή ηλικία βρέθηκα δίπλα στον Λεωνίδα Κύρκο. Είναι ο άνθρωπος που διαμόρφωσε τον τρόπο σκέψης μου και μου δίδαξε τι σημαίνει πολιτική αρχών και αίσθημα καθήκοντος. Επιπλέον, είμαι τυχερός που γνώρισα από πολύ κοντά τον Μιχάλη Παπαγιαννάκη. Ο Μιχάλης ήταν για μένα ένα παγκόσμιο σχολείο, που απολάμβανες να βρίσκεσαι στην παρέα του.