Πολιτικη & Οικονομια

Πιστεύω πάντα τη γυναίκα

Όταν έχουμε μπροστά μας αντικρουόμενες αφηγήσεις, ποια από τις δύο πιστεύουμε; Όταν η 24χρονη στη Θεσσαλονίκη λέει ότι τη βίασαν, λέει αλήθεια

Μανίνα Ζουμπουλάκη
Μανίνα Ζουμπουλάκη
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Πλακάτ σε συγκέντρωση κατά των βιασμών και της κακοποίησης των γυναικών
© Ehimetalor Akhere Unuabona / Unsplash

Σχόλιο για τις υποθέσεις βιασμών και κακοποίησης των γυναικών με αφορμή τον βιασμό της 24χρονης Γεωργίας Μπίκα στη Θεσσαλονίκη.

Πιστεύω πάντα τη γυναίκα και είμαι πάντα με το μέρος της: αυτή παίρνει το μεγαλύτερο ρίσκο, αυτή «γίνεται ρόμπα» ομολογώντας ότι ήπιε, ξενύχτησε, δεν πρόσεξε, όπως θα της έλεγε η μαμά της, και τελικά τη βίασαν αφού της έριξαν υπνωτικό στο ποτό της κάποιοι καλοί κατά τα άλλα άνθρωποι. Θα επιστρέψω στο καλοί άνθρωποι – ας μείνουμε μια στιγμή στην κοπέλα: Έχω βρεθεί πολύ κοντά στη θέση της, έχω πάει σε τρελά πάρτι όπως ένα σωρό γυναίκες, δηλαδή κορίτσια στην εφηβεία και νεανική ηλικία τους, και τη γλίτωσα στο παρατσάκ. Τη γλίτωσα όχι επειδή είμαι πιο έξυπνη, μόνον επειδή ήμουν πιο τυχερή, σίγουρα και επειδή είχα καλούς/ες φίλους/ες που άντεχαν το ποτό περισσότερο από εμένα. Που επέμεναν να φύγουμε, που είχαν την έννοια μου, που δεν με άφηναν ποτέ μόνη. Θυμάμαι ιστορίες της Επόμενης Μέρας για κάποια κοπέλα, η οποία έμεινε στο πάρτι και δεν πέρασε καθόλου καλά, αλλά τι να κάνει; Τι να έκανε στα 70s και 80s ένα κορίτσι που πιέστηκε, μετά από κάμποσα ποτά, να πηδηχτεί με κάποιον με τον οποίον μιλούσε, ίσως και φλέρταρε νωρίτερα, αλλά δεν ήθελε ντε και καλά να πηδήξει; Τι να έκανε ενώ έλεγε «όχι» μέχρι που σταμάτησε να λέει οτιδήποτε για να τελειώνει αυτή η υπόθεση και να την αφήσουν ήσυχη; Ήτανε ζόρικα τα πράγματα για τα κορίτσια, μη νομίζετε. Από την ώρα που πήγαινες σε πάρτι, ήσουν διαθέσιμη ακόμα κι αν δεν ήσουν πρόθυμη. Γιατί αλλιώς, ας καθόσουν σπίτι σου.

Ευτυχώς έχουν αλλάξει οι εποχές, όπως θα έλεγε και κάποιος πάρα πολύ αισιόδοξος – έχουν αλλάξει όντως, αλλά λίγο, όσο πατάει η γάτα, και με ενοχλεί το «πάλι καλά να λέμε» αλλά τι να κάνουμε, άλλο ένα εξίσου ενοχλητικό είναι το «από το ολότελα, καλή κι η Παναγιώταινα»: το κορίτσι που βιάζεται, που εξαναγκάζεται να πηδηχτεί ενώ δεν θέλει, μπορεί τουλάχιστον να βγει σήμερα και να μιλήσει ανοιχτά. Να πει ότι φώναζε «όχι» για πολλή ώρα ή ότι δεν καταλάβαινε τι συνέβαινε, ότι έχασε τον έλεγχο (αυτό το οποίο τρέμουμε να μη συμβεί στα παιδιά μας όλες οι μαμάδες). Ότι ξύπνησε το πρωί, αδιάθετη, χωρίς βρακί, με φριχτό πονοκέφαλο και πόνους σε διάφορα σημεία του σώματός της. Μια και κανένας καλός άνθρωπος ο οποίος βιάζει έναν άλλον, μισο-λιπόθυμο άνθρωπο, δεν βιάζει με τρυφερότητα, ούτε προσέχει μη τυχόν του κάνει βαβά.

Την κοπέλα στη Θεσσαλονίκη τη γέμισαν μελανιές, σωματικές που, δε βαριέσαι, περνάνε γρήγορα, και ψυχικές, που θα κάνουν καιρό να περάσουν. Φυσικά οι άντρες εμπλεκόμενοι, που είναι καλοί άνθρωποι, αρνούνται τα πάντα: γιατί να βιάσουν μια κοπέλα εφόσον είναι νόστιμοι, πετυχημένοι και καλοί άνθρωποι; Οι κοπέλες πέφτουν γύρω τους σαν τις μύγες, δεν είχανε λόγο να κάνουν κάτι τέτοιο.

Αν το πιστεύετε αυτό, αναρωτηθείτε ποιο λόγο είχε μια όμορφη, νέα κοπέλα, να «γίνει ρόμπα» με την αφήγησή της. Διασημότητα; Μα δεν κέρδισε τρόπαιο σε ριάλιτι, υπήρξε θύμα, και καμιά γυναίκα δεν θέλει να είναι θύμα, πόσο μάλλον σεξουαλικού εγκλήματος. Κουβαλάει ντροπή το να είσαι τέτοιου είδους θύμα και δεν την θέλεις την ντροπή καθόλου. Καμιά γυναίκα δεν θέλει να πει ανοιχτά ότι ξύπνησε με χανγκόβερ σε δωμάτιο ξενοδοχείου, ξεβράκωτη και πονεμένη, έκανε εμετό στην τουαλέτα, ψάχτηκε και με φρίκη συνειδητοποίησε ότι το «κάτι δεν πάει καλά» σημαίνει ότι τη βίασαν κάποιοι πύρκαυλοι καλοί άνθρωποι. Δεν θέλει να το πει αυτό καμιά γυναίκα διότι ζούμε σε πατριαρχική κοινωνία και, όταν το λέει αυτό, εκτός από θύμα γίνεται ξέκωλο και, στο καπάκι, ύποπτη απάτης. Και καμιά γυναίκα δεν έχει όρεξη να χαρακτηριστεί, ούτε να κατηγορηθεί, όταν έχει περάσει τέτοιο χουνέρι.

Θέλω να καταλήξω ότι η κοπέλα που λέει ότι τη βίασαν, όποια κι αν είναι, λέει αλήθεια. Γιατί δεν τη συμφέρει να πει ότι τη βίασαν ενώ δεν τη βίασαν, δεν τη συμφέρει να τραβήξει τη δημοσιότητα μαζί με την ντροπή απάνω της έτσι για πλάκα, να γίνει ρόμπα όπως είπα στην αρχή, χωρίς να υπάρχει σοβαρός, ασήκωτος και τραυματικός λόγος.

Σίγουρα οι άντρες που διαμαρτύρονται ότι όλα έγιναν με τη θέλησή της (κι ας ήταν μεθυσμένη, αν όχι ναρκωμένη η κοπέλα), σίγουρα είναι καλοί άνθρωποι. Απλώς δεν πιστεύω ότι λένε την αλήθεια και, αν τη λένε, χάνουν πολλές στροφές. Γιατί το πρώτο πράγμα που πρέπει να μαθαίνει ένας άντρας είναι ότι δεν κάνεις σεξ με μια γυναίκα που είναι μισολιπόθυμη και δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει: το σεξ σε αυτήν την περίπτωση, σόρι, αλλά δεν είναι σεξ. Είναι βιασμός.

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.