Έτσι, χωρίς σχέδιο, και στο μεταναστευτικό!

Όταν δεν έχεις σχέδιο, τότε ανάγεται σε σχέδιο, και μάλιστα με προσδοκία επιτυχίας, το οτιδήποτε. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μας έδειξε με παροιμιώδη τρόπο πώς γίνεται αυτό. Να μην ξεχνάμε, μάλιστα, ότι αντικατέστησε την έλλειψη σχεδίου και τη συνακόλουθη ανικανότητά της να λύνει τα δημόσια προβλήματα, με μεγάλες δόσεις λαϊκισμού και την καλλιέργεια ενός διχαστικού κλίματος ανάμεσα στους πολίτες.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι αλήστου μνήμης ΑΝΕΛ έφυγαν αλλά η παρακαταθήκη τους έμεινε. Πάντα το κακό προηγούμενο ασκεί μια έλξη στον επόμενο κάτοχο της εξουσίας, αφού δεν χρειάζεται ο ίδιος να επωμιστεί το κόστος της πρώτης φοράς. Έτσι, λοιπόν, μια επίσκεψη ενός υπουργού σε μια άλλη χώρα αποτελεί, αφ’ εαυτής, είδηση. Ο κ. Τσίπρας έδειξε τον δρόμο που ακολουθεί, τώρα, ο κ. Κουμουτσάκος, ο οποίος θα επισκεφθεί τις επόμενες ημέρες την Τουρκία. Ουδείς γνωρίζει τι πρόκειται να διαπραγματευτεί ο υπουργός και πότε θα ξέρουμε εάν η επίσκεψη πέτυχε η απέτυχε. Το ίδιο, όμως, το γεγονός της επίσκεψης συγκαταλέγεται στα μέτρα αντιμετώπισης του μεταναστευτικού προβλήματος. Ανήκει στην ίδια κατηγορία των μέτρων με τις συγκλήσεις του ΚΥΣΕΑ, ενός επιτελικού οργάνου, το οποίο ο κ. Μητσοτάκης συγκαλεί συχνότερα κι απ’ τον κ. Τσίπρα. Και βεβαίως το όποιο ΚΥΣΕΑ εγκρίνει, δεν παράγει ένα σχέδιο δράσης. Κι αν δεν υπάρχει σχέδιο, όπως τώρα, εγκρίνει μια λίστα ευχών. Μετά τις πομπώδεις εξαγγελίες κι αφού το πρόβλημα, αντί να υποχωρήσει, γιγαντώθηκε, άρχισε η κυβέρνηση να ψάχνει τι μπορεί να κάνει.

Δεν υπάρχει σχέδιο, διότι εκείνοι που είναι επιφορτισμένοι με τη δημιουργία του, δηλαδή, τόσο το κόμμα της ΝΔ όσο και οι υπηρεσιακοί παράγοντες του (πρώην) υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής ασχολούνται περισσότερο με τις αρμόδιοτητες των τμημάτων που θα μεταφερθούν στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη παρά με την παραγωγή πολιτικής.

Όταν δεν υπάρχει σχέδιο τότε μπορεί να εξαγγέλει κανείς οτιδήποτε, ελπίζοντας ότι θα υπάρξουν περισσότεροι που θα εκλάβουν τα φληναφήματα ως μέτρα πολιτικής. Διότι, φληναφήματα αποτελούν οι δηλώσεις του τύπου: «Θα ξεχωρίζουν γρήγορα οι πρόσφυγες από τους παράνομους μετανάστες». Μάλιστα, απ’ ό,τι μαθαίνουμε αυτό θα γίνεται με το μάτι, αφού η κυβέρνηση μας πληροφορεί ότι δεν είναι δύσκολο να ξεχωρίσουν οι μεν από τους δε, γιατι «φαίνονται» ποιοι είναι πρόσφυγες και ποιοι μετανάστες. Δεν είναι μια άλλη εκδοχή εκείνου του αμίμητου «λιάζονται»;

Για εκείνο το 20% που, κατά την κυβέρνηση είναι οι πρόσφυγες, το «σχέδιο» της κυβέρνησης είναι να τους περικόψει έναν βαθμό προσφυγής στη δικαιοσύνη. Πάλι καλά που δεν αντικαθιστά τη νόμιμη δικονομική διαδικασία με 2-3 κομματικούς υπαλλήλους της (από τις εκατοντάδες που έχει) για να ξεμπερδεύει γρηγορότερα. Εάν, δηλαδή, αργεί η απονομή της δικαιοσύνης τότε καταργούμε τη δικονομία, κύριοι της κυβέρνησης; Δεν υπάρχουν καλύτερες λύσεις; Όπως, για παράδειγμα, να είχατε υπολογίσει πόσοι δικαστές χρειάζονται για να δικεπεραιώσουν τις εκκρεμείς αιτήσεις και να είχατε προετοιμάσει μια τεκμηριωμένη πρόταση προς τα ευρωπαϊκά όργανα ώστε άμεσα να εκταμιεύσετε τα σχετικά κονδύλια για την πρόσληψη και την επιμόρφωσή τους; Τώρα, από πού θα τους βρείτε; Από τα διοικητικά δικαστήρια που είναι ήδη υπερ-φορτωμένα;

Προφανώς, όλα τα προηγούμενα θα έπρεπε να τα είχε κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά η κυβέρνηση της ΝΔ μας είπε ότι πέταξε στα σκουπίδια το «χειρότερο μετρο» κι έτσι δεν αποτελεί άλλοθι για αυτούς ότι οι άλλοι ήταν χειρότεροι.

Αλλά το πιο ανησυχητικό που δείχνει ότι η κυβέρνηση της ΝΔ δεν ξέρει να διαχειριστεί το περίπλοκο θέμα της φύλαξης των συνόρων, τεκμαίρεται και από το ότι η κυβέρνησή μας ανακοίνωσε ως επιτυχία ότι μαζί με τη Frontex απώθησαν μερικές βάρκες που έρχονταν από την άλλη πλευρά του Αιγαίου, χωρίς καν να μας πει ότι τις περισσότερες απ’ αυτές τις σταμάτησαν οι Τούρκοι που έβγαλαν κι αυτοί σκάφη βλέποντας την κινητικότητα από την ελληνική πλευρά.

Οι υπόλοιπες εξαγγελίες για 10.000 επιστροφές έως το τέλος του 2020 και η δημιουργία κλειστών προαναχωρησιακών κέντρων ακούγονται ευχάριστα στ’ αυτιά των ανησυχούντων πολιτών αλλά απέχουν, πόρρω, από το να αποτελούν μέτρα που θα αντιμετωπίσουν την κατάσταση στη Μόρια που προσομοιάζει προς το Σινγκ Σίνγκ.

Η πρώτη σοβαρή δοκιμασία για την κυβέρνηση της ΝΔ δείχνει τις ανεπάρκειες και τις αγκυλώσεις της. Η προσφυγή στις εύκολες και βολικές για το κομματικό της ακροατήρο λύσεις του τύπου «ψεκάστε-σκουπίστε-τελειώσατε» του κ. Χρυσοχοΐδη δεν μπορούν να υποκαταστήσουν το έλλειμμα σοβαρής προετοιμασίας και εφαρμογής ενός σχεδίου αντιμετώπισης ενός προβλήματος που απειλεί την ασφάλεια και την κοινωνική συνοχή μας.