Αν δεν έχεις αντίπαλο πρέπει να τον εφεύρεις. Τον συγκεκριμένο κανόνα ακολουθούν πολλοί στον χώρο της πολιτικής. Αντιπαραβάλλοντας τον εαυτό τους με τον ανταγωνιστή τους επιδιώκουν την αναγκαία διάκριση. Με τον τρόπο αυτό θέλουν να καταδείξουν τις διαφορές τους. Η οριοθέτηση του ενός έναντι του άλλου επιτρέπει να φωτιστούν οι πολιτικές και οι θέσεις του καθενός, αλλά και να γίνουν οι απαραίτητες συγκρίσεις. Ακολούθως οι πολίτες μπορούν να τους αξιολογήσουν προκρίνοντας την προτίμησή τους.
Στην εγχώρια σκηνή, Τσίπρας και Μητσοτάκης δεν χρειάζεται να κατασκευάσουν τον αντίπαλό τους. Είναι υπαρκτός και διακριτός. Η μεταξύ τους διάσταση, κραυγαλέα. Και οι δυο τους συνιστούν φορτισμένες πολιτικές προσωπικότητες. Τα πολιτικά, ιδεολογικά και κοινωνικά τους φορτία φέρνουν τον έναν αντιμέτωπο στον άλλο. Δεν ηγούνται μόνο δύο διαφορετικών ρευμάτων. Το κυριότερο, ενσαρκώνουν διαμετρικά αντίθετες προσεγγίσεις και προτάσεις για την έξοδο από την κρίση. Η Αριστερά που εκπροσωπεί ο πρωθυπουργός, παρά τη σύμπραξη με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ, βρίσκεται στην αντίπερα όχθη της Κεντροδεξιάς που επιχειρεί να θεμελιώσει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ως εκ τούτου, οι μονομάχοι του νέου δικομματισμού μπορούν να συγκριθούν και να κριθούν με βάση την πολιτική τους υπόσταση και τη διαχειριστική τους ικανότητα. Βέβαια αντικειμενικά κάτι τέτοιο προσκρούει στο ότι ο Αλ. Τσίπρας δοκιμάζεται και κρίνεται από την πρωθυπουργία των δυόμισι ετών. Ενώ ο Κυρ. Μητσοτάκης αντιμετωπίζεται ως εν δυνάμει διάδοχος στο πηδάλιο της εξουσίας. Ο μεν πρώτος απώλεσε το προγενέστερο πλεονέκτημά του να εκφράζει τη δυσαρέσκεια και την αντίδραση στο παλιό πολιτικό σύστημα. Η προσπάθεια να τις συντηρήσει σε μεγάλο βαθμό είναι ατελέσφορη. Ο δε δεύτερος εισπράττει την τιμωρητική διάθεση των πολιτών απέναντι στην κυβέρνηση, καλλιεργώντας εύλογα προσδοκίες. Συνεπώς, Τσίπρας και Μητσοτάκης εκ των πραγμάτων έχουν ετεροβαρή σχέση.
Οι πολίτες –ακόμη κι αυτοί που τον ψήφισαν– αντιμετωπίζουν πλέον τον πρωθυπουργό με άλλα κριτήρια. Πρωτίστως αξιολογούν τα δικά του έργα και επιδόσεις και δευτερευόντως επηρεάζονται από τα πεπραγμένα των προηγούμενων. Έτσι, άλλωστε, εξηγείται και η δραστική υποχώρηση της απήχησης και της δημοτικότητάς του. Η αναντιστοιχία λόγων και πράξεων απομειώνει και την αξιοπιστία και τη φερεγγυότητά του. Η αναποτελεσματικότητα που επιδεικνύει στη διαχείριση των καίριων προβλημάτων, ιδιαίτερα εκείνων της οικονομίας, πλήττει το πολιτικό του κεφάλαιο. Ο καμβάς που επέλεξε να πολιτεύεται, εγκαλώντας συνεχώς τους αντιπάλους του για τις υπαρκτές ευθύνες τους, το μοναδικό που του προσφέρει είναι να κρατάει ζεστές τις δυνάμεις του σκληρού κομματικού του πυρήνα. Ό,τι ήταν να εισπράξει από τη φθορά και τη διαφθορά των άλλων, το εισέπραξε. Η επίκλησή τους δεν αποδίδει πια τους αναμενόμενους καρπούς. Η ανάκτηση της κυριαρχίας του αποδεικνύεται επισφαλής.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης ανεβάζει ταχύτητες, αποσκοπώντας να οικειοποιηθεί τις αναμονές των πολιτών για μια άλλη πορεία. Το πλεονέκτημά του είναι ότι έχει τοποθετηθεί σωστά στη σκακιέρα. Το πιο βασικό, φαίνεται να γνωρίζει τον κανόνα της προσφοράς και της ζήτησης. Εξού και η πολιτική που ακολουθεί βρίσκεται σε αρμονία με τις ανάγκες και τις απαιτήσεις της συγκεκριμένης περιόδου. Το πρόβλημά του, όμως, έγκειται στο ότι οι επιλογές του δεν εδράζονται σε μια ισχυρή και στιβαρή υποδομή. Το κόμμα του δυσκολεύεται ή δεν επιθυμεί να εναρμονιστεί μαζί του. Το χειρότερο, κινείται σε διαφορετικό μήκος κύματος. Είτε γιατί παραμένει παγιδευμένο σε ένα σκληρό συντηρητισμό. Είτε διότι δεν μπορεί να αφομοιώσει το εγχείρημα της ιδεολογικοπολιτικής ανατοποθέτησης στην οποία θέλει να προχωρήσει ο αρχηγός του. Γεγονός αποτελεί ότι ο αναχρονισμός της ΝΔ και οι βαρονίες της καθίστανται ισχυρά βαρίδια, τόσο για τον αρχηγό της όσο και για την κυβερνητική της προοπτική. Το σημαντικότερο, αντιστρατεύονται και την ηγετικότητα και τη στρατηγική του Κυρ. Μητσοτάκη.
Πάντως πέρα από τα προβλήματα των δύο μονομάχων, το σίγουρο είναι ότι γύρω από τον άξονά τους θα κινηθεί η πολιτική ζωή του τόπου. Οι αποσκευές του ενός και του άλλου καταδεικνύουν ότι είναι ισχυροί παίχτες.
12°
