Σκιαθίτης στην καταγωγή, γεννήθηκε το 1956 στον Βόλο. Σπούδασε ψυχολογία στο πανεπιστήμιο Paris VIII στη Γαλλία όπου έκανε και το μεταπτυχιακό του στις παιδαγωγικές επιστήμες και ειδικότερα στον τομέα της ψυχοπαθολογίας. Το 1999 ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή στο Πάντειο Πανεπιστήμιο καρπός της οποίας είναι το βιβλίο "Ενορμητική διαδικασία: έρωτας και θάνατος". Εργάσθηκε, από το 1982, ως κλινικός και ψυχοθεραπευτής στην Εταιρία Κοινωνικής Ψυχιατρικής και Ψυχικής Υγείας, στο Κέντρο Ψυχικής Υγείας Καλλιθέας και στο Κοινοτικό Εργαστήρι Τοπικής Αυτοδιοίκησης του Δήμου Αργυρούπολης. Εργάστηκε επίσης ως ερευνητής στο Ινστιτούτο Υγείας του παιδιού. Στη διάρκεια της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την ψυχαναλυτικού προσανατολισμού ψυχοθεραπεία ψυχώσεων, την κοινοτική ψυχιατρική και την ενημέρωση της κοινότητας σε θέματα ψυχικής υγείας, την κακοποίηση και παραμέληση του παιδιού, την αιμομιξία, τη μελέτη του θεσμικού πλαισίου των φορέων κοινωνικής πρόνοιας. Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά περιοδικά και συμμετέχει με ανακοινώσεις σε επιστημονικά συνέδρια. Είναι τακτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Ψυχαναλυτικής Ψυχοθεραπείας και πλέον ελεύθερος επαγγελματίας.
Kαμία πολιτική δύναμη δεν αναλαμβάνει την ευθύνη κατάθεσης μιας πρότασης που θα επαναδιαμορφώσει το πολιτικό σκηνικό και θα μας απαλλάξει από το κυνήγι μαγισσών και την άνοδο εξτρεμιστικών σχημάτων
Η εξιδανίκευση και η ταύτιση του απλού ψηφοφόρου με τον ηγέτη
Για ένα κράτος το οποίο νοείται ως δημοκρατικό ένα βασικό χαρακτηριστικό είναι η παρεχόμενη δημόσια περίθαλψη και θεραπεία υψηλού επιπέδου
«Να αυξηθούν οι πόροι για τη φροντίδα και την πρόληψη σε ζητήματα ψυχικής υγείας παιδιών και εφήβων με τη δημιουργία περισσότερων μονάδων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας πρόληψης και θεραπείας»
Στην προκειμένη περίπτωση δεν συγκρούονται δύο πραγματικότητες;
Φαίνεται ότι κάποιοι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ υποστηρίζουν νέες κρατικοποιήσεις, για νέους διορισμούς σταθερών ψηφοφόρων, αγνοώντας συνειδητά τη σύγχρονη πραγματικότητα των ΔΕΚΟ που ευημερούν
Πενήντα χρόνια μετά τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η σοσιαλδημοκρατία είναι προς διευκρίνηση
Κρίση πολιτική, οικονομική, αξιών, αλλά βασικά κρίση επιβίωσης
Πολιτικές ηγεσίες προσκολλημένες σε μια παρελθούσα πραγματικότητα
Δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι στην πολιτική γραμμή του κόμματος το γεγονός ότι έχασε, ούτε φυσικά υπονοεί κάτι τέτοιο ο συναγωνιστής Θ. Μαργαρίτης. Το ζητούμενο είναι να βρεθεί ένας άλλος «αρχηγός»
8°
