Ο θόρυβος που έχει ξεσπάσει από χθες με το θέμα των νέων μέτρων και της προνομοθέτησής τους για το 2019 δείχνει αρκετά. Και μεταξύ αυτών, και τις αυξημένες ευθύνες που έχει από χθες η αξιωματική αντιπολίτευση. Όχι δια της πλαγίας αλλά της ευθείας.
Πριν από λίγο καιρό η ΝΔ είχε συμφωνήσει –και με τις απόψεις του Προέδρου της Δημοκρατίας− με τη προνομοθέτηση μέτρων σε «βάρος των συνταγματικώς κατοχυρωμένων δικαιωμάτων» και άρα επρόκειτο για «κόκκινη γραμμή». Ετέθησαν μέχρι και ζητήματα εθνικής νομικής υπόστασης. Αλλά και στελέχη της ίδιας της κυβέρνησης έχουν εκφράσει σαφείς απόψεις επ' αυτού. Δεν έχουν περάσει ούτε δέκα ημέρες από τότε που η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ είπε δημοσίως ότι «η απαίτηση των δανειστών για προνομοθέτηση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή». Και, γενικώς, δεν έχει περάσει ούτε μήνας από τις σφοδρές, υψηλού επιπέδου, κυβερνητικές καταγγελίες για την απαίτηση της προνομοθέτησης μέτρων για το 2019 (βλ. σχετικές δηλώσεις Ευκλ. Τσακαλώτου και άλλων).
Ενόψει της διαφαινόμενης ολοκλήρωσης της αξιολόγησης η κυβέρνηση συμφωνεί, παρά τα όσα επικοινωνιακά τρικ, με την προνομοθέτηση όπως την θέτουν οι δανειστές, πετυχαίνοντας −επί του παρόντος− απλώς την επάνοδο των Θεσμών στην Αθήνα. Η αλήθεια είναι ότι μπροστά στην αίσθηση (και την πραγματικότητα) του γενικότερου τέλματος, κάτι ήταν και αυτό. Ο κυβερνητικός μηχανισμός αποδείχτηκε επικοινωνιακά πανέτοιμος για το χειρισμό της απόφασης του Eurogroup. Η ΝΔ ηττήθηκε στο χθεσινό επικοινωνιακό παιχνίδι. Θες από έλλειψη αντανακλαστικών; Θες λόγω του αιφνιδιασμού της; Θες επειδή η κατολίσθηση του βράχου της πραγματικότητας δεν θα την άφηνε ανέγγιχτη; Θες επειδή δεν μπορούσε να γνωρίζει τα της διαπραγμάτευσης; Ο καλύτερος αιφνιδιασμός του αντιπάλου, λένε, είναι το σοκ. Η επικοινωνιακή ετοιμότητα της κυβέρνησης –κάθε κανάλι και ο ανάλογος καλεσμένος, ενώ από νωρίς είχαν πάρει φωτιά τα πληκτρολόγια και διάφορα γνωστά και μη εξαιρετέα accounts στα social media− δημιουργεί τη βεβαιότητα ότι πριν από την προνομοθέτηση είχε δηλωθεί η... προδέσμευση για τη λήψη μέτρων δια αυτής της μεθόδου.
Η αξιωματική αντιπολίτευση, τώρα, ως ζήτημα αρχής, θα πρέπει να αποσαφηνίσει τη θέση της σχετικά με τη χιλιοειπωμένη αντισυνταγματικότητα της προνομοθέτησης, να επαναπροσδιορίσει τη σχέση της με αυτήν την «κόκκινη γραμμή». Διαφορετικά θα είναι για μία ακόμα φορά παγιδευμένη –και αυτή− στη λογική της αυτοαναίρεσης. Άσε που η μεγαλύτερη παγίδα είναι η δημοσκοπική πιθανότητα να κληθεί αυτή να εφαρμόσει μέτρα που λογικά τώρα θα καταγγέλλει, ενώ τότε θα καταγγέλλονται από τη σημερινή κυβέρνηση που από χθες δίνει άλλον... αέρα στην τέχνη του ευφημισμού. Σε αυτή τη φάση δεν φαίνεται να έχει άλλη επιλογή από το να συμμετάσχει και αυτή σε μία ακόμα μετατροπή μιας ακόμα «κόκκινη γραμμής» σε απλή κορδέλα για το αποκριάτικο γαϊτανάκι, μέρες που είναι...
7°
