Κάνεις κλικ και κατεβάζεις την ειδική εφαρμογή του Google Earth με την υποσημείωση «Στρατόπεδα Φιλοξενίας». Στην οθόνη σου εμφανίζονται δώδεκα επιλογές διάσπαρτες στην Ελλάδα. Κάνεις zoom στην πρώτη επιλογή «Malakassa Camp» και σου εμφανίζεται σιγά-σιγά ο χώρος. Χιλιάδες λευκά κοντέινερ σε συστάδες των εκατό, με χωματόδρομους να διαχωρίζουν τις «συνοικίες», ενώ γύρω από τις παλιές αποθήκες πολεμικού υλικού διακρίνεις ευκρινώς αλλεπάλληλες σειρές από αγκαθωτά σύρματα και χακί φυλάκια με το σήμα της FRONTEX.
Περιμετρικά του στρατοπέδου διακρίνεται το «Τείχος» από τριπλά συρματοπλέγματα ύψους πάνω από τρία μέτρα με αντηρίδες βαθιά χωμένες στη γη. Στην είσοδο του τεράστιου χώρου κυματίζουν οι σημαίες της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το «Στρατόπεδο» είναι ορατό από την εθνική οδό. Ο ταξιδιώτης διακρίνει ανθρώπους γαντζωμένους στα σύρματα να παρακολουθούν τα αυτοκίνητα που κινούνται. Η εφαρμογή αποκαλύπτει άλλα δώδεκα στρατόπεδα, στη Θεσσαλία, τη Μακεδονία, τη Θράκη, ένα στη Θεσπρωτία και ένα στη Βοιωτία, ενώ μία λευκή κουκίδα εμφανίζεται απέναντι από τη Σύρο, στα Γιούρα. Σύνολο 12 στρατόπεδα όπου στοιβάζονται 600.000 άνθρωποι. Τα σύνορα προς Βουλγαρία, ΠΓΔΜ και Αλβανία είναι εδώ και καιρό σφραγισμένα και περίπολα καλά οπλισμένων ειδικών φρουρών με εκπαιδευμένους βελγικούς ποιμενικούς διασχίζουν διαγωνίως τη συνοριακή γραμμή όπου έχει στηθεί μία διπλή σειρά συρματοπλεγμάτων σε απόσταση διακοσίων μέτρων μεταξύ τους, μία άτυπη ουδέτερη ζώνη. Ανά χίλια μέτρα διακρίνεις πυργίσκους από μπετόν. Οι ειδικοί φρουροί μιλούν σλοβενικά, ουγγρικά, σλοβάκικα, πολωνικά και κροατικά, ενώ μεταξύ τους συνεννοούνται σε σπασμένα εγγλέζικα. Στα κοντινά χωριά έχουν αναπτυχθεί οικισμοί με προκατασκευασμένα παραπήγματα, ανάκατα με μικρά μπάρ, αυτοκινούμενα κυλικεία και πορνεία σε κοντέινερ, που θυμίζουν τις άθλιες γειτονιές κατά μήκος του Ρίο Γκράντε, στα σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό, όπου συνωστίζονται οι επίδοξοι παράνομοι μετανάστες αναμένοντας το σύνθημα για το μεγάλο ταξίδι προς Βορρά.
Αυτή την εικόνα πρέπει να είχε στο μυαλό του ο εξαιρετικός αρθρογράφος, όπως μου λένε, των «Financial Times», ο κ. Gideon Rachman, όταν συνέτασσε το πόνημά του τη Δευτέρα που μας πέρασε για την περίφημη ανταλλαγή μεταξύ της Ε.Ε. και της Ελλάδας. Χρέος αντί στρατοπέδων «φιλοξενίας» προσφύγων. Μία έντιμη κατά τον αρθρογράφο συναλλαγή η οποία απαλλάσσει τη χώρα της Φαιδράς Πορτοκαλέας από το άχθος του χρέους, επιβαρύνοντάς τη με το άχθος της λειτουργίας στρατοπέδων συγκέντρωσης, όπου οι πρόσφυγες και οι μετανάστες από την Εγγύς και Μέση Ανατολή, το Αφγανιστάν αλλά και το Μαχρέμπ θα ζουν σε σφραγισμένους από το στρατό χώρους των 50.000 ψυχών μέσα σε τενεκεδένια κουτιά. Η Γερμανία, κατά τον αρθρογράφο, θα διαθέτει τα κεφάλαια για τη λειτουργία των προσφυγουπόλεων. Στη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα η ευρωπαϊκή Δύση κατάφερε να αναβαθμίσει σε εξαγώγιμο προϊόν τα «Στρατόπεδα Συγκέντρωσης» με το κλειδί στο χέρι και λειτουργικό know how σε εφαρμοσμένο λογισμικό όπου κάθε άνθρωπος ιχνηλατείται, αναλύεται, καταγράφονται οι ζωτικές ανάγκες του, καταχωρείται ο γονιδιακός τύπος του, κατατάσσεται σε σύνολα και υποσύνολα και στο τέλος αποθηκεύεται μέχρι νεωτέρας με ειδικό αριθμό συνοδευόμενο από ηλεκτρονικό τσιπάκι ενσωματωμένο στο εσωτερικό του μηρού του, σαν τα τσιπάκια στους σκύλους ώστε να ανευρίσκονται με GPS αν και εφόσον δραπετεύσουν.
Με τη διαγραφή του χρέους και την οικονομική ανάπτυξη που προϋποθέτει η αλυσίδα ανεφοδιασμού των στρατοπέδων, σε άμεση συνάρτηση με τον εξειδικευμένο τουρισμό, όπου ο ταξιδιώτης θα απολαμβάνει ένα δειλινό στη Σαντορίνη, ένα μπάνιο στο Σούνιο και δύο ημέρες ειδικό Σαφάρι-ξενάγηση σε «Στρατόπεδο Φιλοξενίας» όπου θα πωλούνται και αναμνηστικά χειροτεχνήματα των προσφύγων, κεντήματα και χαλάκια προσευχής, η ευημερία του νεοέλληνα θα είναι εγγυημένη και ο Ευρωπαίος πολίτης θα γνωρίζει πού καταλήγουν οι φόροι του. Η προτεσταντική ηθική στην απόλυτη εφαρμογή της.
Το ζήτημα είναι ότι ο κ. Gideon Rachman συνέταξε το πόνημά του στα σοβαρά, συζήτησε το περιεχόμενό του με κατά τεκμήριο σοβαρούς ανθρώπους και το δημοσίευσε σε μία κατά τεκμήριο σοβαρή εφημερίδα η οποία αποτελεί «Ιερά Βίβλο» για μία παγκόσμια οικονομική ελίτ αλλά και συστηματική αναφορά της ημεδαπής δημοσιογραφικής οικογένειας. Δύο είναι οι εκδοχές. Είτε ο κ. Γεδεών απλά μας κάνει πλάκα και δεν είχε με τίποτε άλλο να ασχοληθεί στη ζωή του παρά να φανταστεί το επόμενο επεισόδιο της σειράς «Mad Max», είτε ότι η νέα ιδιοκτησία των «Financial Times» προβοκάρει συνειδητά και ανερυθρίαστα την Ε.Ε. και κατά συνέπεια την Αθήνα, ηγούμενη της καμπάνιας ενός ηχηρού BREXIT. Διότι ο κ. Γεδεών Ράχμαν, ελληνιστί, γνωρίζει άριστα πως οι απόψεις του Βέλγου υπουργού Εσωτερικών καθώς και η συζήτηση περί ακύρωσης της Συνθήκης Σένγκεν οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην αυτοματοποιημένη διαδικασία διάλυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ενιαίου οικονομικού χώρου της Ε.Ε., προοπτική που αποτελεί επιλογή συγκεκριμένων οικονομικών κέντρων και στις δύο όχθες του Ατλαντικού, στη Ρωσία, στην Άπω Ανατολή, στην καρδιά του Ισλάμ κ.λπ.
Η ελληνική κοινωνία, αυτή η «ωραία κοιμωμένη» της Ιστορίας με τα κακομαθημένα παιδιά της, έχει αρκούντως προειδοποιηθεί πως το προσφυγικό ζήτημα και όχι η κρίση χρέους, ή τελικά ο συνδυασμός των δύο, θα αποτελέσουν τη λυδία λίθο της πορείας της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Οι εξελίξεις απλά επιταχύνουν τη δραστηριοποίηση των αντίρροπων δυνάμεων που ενεργούν αυτή τη χρονική στιγμή εντός και εκτός Ευρώπης. Το προσφυγικό ζήτημα άρχισε με μία εισβολή στο Ιράκ για να επεκταθεί με την κατάρρευση της ισορροπίας στην Εγγύς και Μέση Ανατολή ώστε να εκραγεί στις μέρες μας το Συριακό ζήτημα και το ηφαίστειο της αντιπαράθεσης των Σουνιτών με τους Σιίτες και των επιμέρους συμμάχων τους, για τις σφαίρες επιρροής στους ενεργειακούς διαδρόμους του 21ου αιώνα.
Το ζήτημα αυτό που άρχισε με πόλεμο, θα λήξει με πόλεμο, συμβατικό ή ασύμμετρο, σε όλο το βάθος του πολεμικού θεάτρου, από το Πακιστάν και την Ινδονησία έως το Παρίσι και τη Λισσαβώνα, διαπερνώντας κάθετα και οριζόντια την ευρωπαϊκή ενδοχώρα. Το επόμενο επεισόδιο της σειράς «Mad Μax» δεν έχει ακόμη γυριστεί. Απλά βρισκόμαστε στην περίοδο κατάθεσης των σεναρίων υπό την επίβλεψη επίδοξων Ταραντίνο με μία επική επικάλυψη ενός υπό αναζήτηση σύγχρονου Αϊζενστάιν.
14°
