Η σκηνή είναι εξόχως απολαυστική. Μαζεμένοι οι πρόσφυγες στον Πειραιά φωνάζουν «Macedonia», «Macedonia» και ο δαιμόνιος ρεπόρτερ, αφού δεν μπορεί να βάλει το μπιιπ, μας ενημερώνει «οι πρόσφυγες φωνάζουν Σκόπια, Σκόπια, γιατί θέλουν να δείξουν πόσο επιθυμούν να πάνε στην Βόρεια Ευρώπη μέσω της γειτονικής χώρας». Αυτή είναι η Ελλάδα; Αν δεν είχε συμβεί το επεισόδιο με τον κ. Μουζάλα θα μπορούσα να το αφήσω εδώ το ερωτηματικό. Οι αντιδράσεις που προκάλεσε ο κ. Μουζάλας, όταν αποκάλεσε «Μακεδονία» την ακατανόμαστη χώρα της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (sic), δείχνουν πως δεν χρειάζεται κανένα ερωτηματικό. Αυτή είναι η Ελλάδα.
Ο κ. Μουζάλας παραδέχτηκε πως έκανε λάθος. Το ζήτημα σε μια κανονική χώρα, που θα είχε συναίσθηση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει, θα μπορούσε να τελειώσει εδώ. Να όμως που καθημερινά αποδεικνύουμε πως όχι μόνο κανονική, αλλά ούτε καν χώρα είμαστε. Μετά τη δήλωση εμφανίστηκε από τη μια το μπλοκ των εθνοκάπηλων με επικεφαλής τον στρατηγό των ΑΝΕΛ. Αυτό το κόμμα άγρυπνος φρουρός της πλέον δόλιας εθνοκαπηλίας, έσπευσε να μας θυμίζει πως «η Μακεδονία και η ιστορία της είναι Ελληνική με αποδείξεις. Όσα χρόνια κι αν περάσουν οι Έλληνες γνωρίζουμε τις ρίζες μας και κανείς δεν θα μας αποκόψει από αυτές». Φυσιολογικό. Έτσι μιλούν όλοι οι εθνικισμοί. Από την άλλη ακολούθησαν ο κ. Λοβέρδος, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, που μίλησε για «εγκληματικό λάθος». Η ΝΔ που υποστήριξε πως ο κ. Μουζάλας «ενίσχυσε την επιχειρηματολογία των Σκοπίων». Το πλησίασε καλύτερα το θέμα. Γιατί όντως εδώ έχουμε ενίσχυση της επιχειρηματολογίας των Σκοπίων. Μόνο που έγινε λάθος στον «δράστη» της ενίσχυσης. Δεν είναι ο κ. Μουζάλας, αλλά όλοι όσοι, αν και δεν είναι εθνοκάπηλοι, πέφτουν στην παγίδα των «σκοπιανών» και των Ελλήνων καμμένων.
Γιατί βεβαίως το θέμα εδώ δεν είναι η παντελώς αποτυχημένη πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ στο προσφυγικό, όπως κάποιοι άλλοι έσπευσαν να κατηγορήσουν την κυβέρνηση. Εξάλλου ο ευρών έστω ένα τομέα (φορολογικό, ασφαλιστικό, αξιολόγηση, εικόνα της χώρας) στην οποία η κυβέρνηση έχει πετύχει θα πρέπει να αμειφθεί με ένα δωρεάν ταξίδι στη Ρωσία του άλλου επίσης μεγάλου εθνοκάπηλου Βλαντίμιρ Πούτιν. Το θέμα είναι πως η ατυχής αναφορά του «δύστηνου Μουζάλα δεν έδειξε μόνο το προφανές, πόσο όμηρος του κ. Καμμένου είναι ο κ. Τσίπρας, όπως δήλωσε ο άλλος κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και Πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Θανάσης Θεοχαρόπουλος. Το πράγμα πάει πολύ πιο πέρα. Δυστυχώς φάνηκε πόσο όμηρος είναι η χώρα στην εθνοκαπηλία.
Την τιμή αυτού που ονομάζουμε «φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις», «δυνάμεις της λογικής» ή και «κεντροαριστερά», αν θέλετε, έσωσε η ανακοίνωση του Ποταμιού. Εδώ ο εθνικιστικός ταύρος πιάστηκε από τα κέρατα. Στη δήλωση αναφέρεται πως «...υπάρχουν πολλοί λόγοι να παραιτηθεί ένας υπουργός, αλλά τα σαρδάμ δεν περιλαμβάνονται σ΄ αυτούς. Εθνοκάπηλοι συμμαζευτείτε. Η χώρα έχει τραγικά προβλήματα... Μην καταπίνουμε την κάμηλο και διυλίζουμε τον κώνωπα».
Δεν ήμουν και δεν είμαι από τους φανατικούς υποστηρικτές του Ποταμιού, ίσως μάλιστα πολλές φορές το έχω κριτικάρει περισσότερο απ’ όσο του άξιζε, αλλά εδώ είμαι υποχρεωμένος να του βγάλω το καπέλο. Αυτή η στάση του, ίσως δείχνει και πόση σημασία έχει να εμπλακεί και αυτό στο διάλογο για τον σοσιαλδημοκρατικό χώρο, αλλά αυτό αποτελεί ένα διαφορετικό ζήτημα.
Το ζήτημα εδώ είναι ο κίνδυνος που λέγεται αναβίωση του εθνικισμού της δεκαετίας του 90. Στην απάντηση των προοδευτικών και φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων κατά αυτού του εθνικισμού δεν χωράνε διάφορα του τύπου, «ναι αλλά εσείς που βασανίζετε τους μαύρους». Το ζήτημα εδώ δεν είναι οι ευθύνες της κυβέρνησης. Δεν χρειάζονταν η άστοχη αναφορά του Υπουργού για να τις θυμηθούμε. Δεν μας αφήνει η ίδια καθόλου να τις ξεχάσουμε. Το ζήτημα είναι πως η επίθεση του εθνικισμού χρειάζεται μια ρεπουμπλικανική και όχι μια «ψευδοπατριωτική» απάντηση. Μια απάντηση δηλαδή από τις θέσεις του συνταγματικού πατριωτισμού, ή αλλιώς από τις θέσεις προάσπισης της Δημοκρατίας. Γιατί αυτό που απειλεί ο εθνικισμός και οι εθνικιστές είναι η ίδια η Δημοκρατία. Τίποτα άλλο. Η παραίτηση Μουζάλα γι’ αυτόν τον λόγο και όχι για την εικόνα της Ειδομένης και την ανικανότητα στο προσφυγικό, θα είναι παραίτηση και υποταγή της Δημοκρατίας στους «εθνοκάπηλους»
Θα ήταν παράλειψή μου να μη τελειώσω με άλλον ένα δαιμόνιο ρεπόρτερ, ο οποίος για να αποφύγει να πει πως ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος συναντήθηκε με τον μουφτή της Ξάνθης- αν θυμάμαι καλά την πόλη- και συνομίλησαν στα τούρκικα, ανέφερε στην ανταπόκρισή του: «Ο Αρχιεπίσκοπος συναντήθηκε με τον Μουφτή της Ξάνθης και συνομίλησαν σε άψογα μουσουλμανικά». Αυτή είναι η Ελλάδα (δις).
13°
