Τα παραμύθια που έχει επιστρατεύσει ο ΣΥΡΙΖΑ για να γαντζωθεί στην εξουσία είναι πολλά, γνωστά και διασκεδαστικά. «Τουλάχιστον ο Αλέξης διαπραγματεύτηκε. Όχι σαν τους άλλους που έλεγαν ναι σε όλα» λένε οι συριζαίοι και ένα δάκρυ υπερηφάνειας κυλά από τα μάτια τους. Το γεγονός πως τελικά ο Αλεξης είπε ένα εκκωφαντικό «Ναι σε όλα» (όπου η λέξη «όλα» αντιστοιχεί με κατάργηση εργατικών κεκτημένων αιώνων) αφού πρώτα είχε αδειάσει τα ταμεία του κράτους λίγη σημασία έχει. Μετά, οι συριζαίοι μάς μιλάνε για «πραξικόπημα» που είχε ως στόχο να ανατρέψει την πρώτη στην ιστορία «κυβερνηση της Αριστεράς». Προσωπικά, δεν έχω ξαναματαδεί πραξικόπημα που να φέρει παντού φαρδιά-πλατιά την τζίφρα του «ανατραπέντος», ο οποίος «ανατραπείς», μάλιστα, όχι μόνο παραμένει στην εξουσία αλλά εισπράττει και λεφτά για τη χώρα του! Τώρα για την «κυβέρνηση της Αριστεράς», αν κάποιος θεωρεί «Αριστερά» τα τσάμικα στο Σύνταγμα, τις κολλεγιές με ακροδεξιούς (εντός και εκτός συνόρων) και τις γυναίκες στο στρατό, πάω πάσο...
Ακόμα περισσότερο γέλιο προκαλεί το επιχείρημα πως η «διαπραγμάτευση» του Τσίπρα κατέβασε τον κόσμο στους δρόμους της Ευρώπης. Όταν θα σας κόβουν τη σύνταξη και θα σας απολύουν μαζικά να το θυμάστε αυτό, φίλοι μου. Στους δρόμους του Λονδίνου, των Παρισίων και του Ζάλτσμπουργκ, προέκυψε το αδιαχώρητο από εκατοντάδες συριζαίους φοιτητές και μπίζνεσμεν μονάχα για πάρτη σας!
Το πιο εξοργιστικό όμως είναι πως η κυβέρνηση αυτή πρέπει να στηριχθεί γιατί αλλιώς θα επιστρέψει το Παλιό Πολιτικό Σύστημα... Να ρωτήσω κάτι; Πότε έφυγε το Παλιό Πολιτικό Σύστημα και δεν το πήραμε πρέφα; Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί κατά 80% ένα θλιβερό κακέκτυπο του ΠΑΣΟΚ; Και λέω κακέκτυπο γιατί διαθέτει όλα τα αρνητικά στοιχεία του Κινήματος χωρίς κανένα από τα θετικά του. Ουσιαστικά ο Τσίπρας υπόσχεται στον κόσμο, αυτό ακριβώς που μας έφερε ως εδώ: επαναφορά πελατειακού κράτους, διορισμούς σε εικονικές θέσεις στο Δημόσιο και λεφτά απο τα λεφτόδεντρα. Όλα αυτά, πασπαλισμένα με το λαϊκισμό του πάλαι ποτέ αυριανοτομπρισμού αλλά και με τη συμμετοχή εκατοντάδων πρώην πασόκων, από τον Κουρουμπλή και σύσσωμο το επιτελείο του Άκη έως τον απολαυστικό Μισελοζανάατση και την Θεοδώρα την Τζάκρη.
Τα ίδια και χειρότερα συμβαίνουν και με τον έτερο κυβερνητικό εταίρο, τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Οι ΑΝΕΛ εκπροσωπούν αυτό που φαντάζεται οποιοσδήποτε προοδευτικός πολίτης όταν ακούει το ρετρό σύνθημα «Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά». Όλος ο σκοταδισμός, η μισαλλοδοξία και η συνωμοσιολογία της συντηρητικής παράταξης στην πιο hardcore εκδοχή της συνοψίζεται στο κόμμα του Πάνου Καμμένου. Ενός Καμμένου ο οποίος υπήρξε ιστορικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας αλλά και των αλήστου μνήμης Κενταύρων και Ρέιντζερς. Είναι δεδομένο πως Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ χρειάζονται άμεσα ανανέωση, ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ όμως αποτελούν μια μασκαρεμένη απέλπιδα προσπάθεια της πολιτικής σαπίλας του παρελθόντος να επιβιώσει.
Το κακό είναι πως όλα αυτά τα παραμύθια βρίσκουν ακόμη αφελείς που τα πιστεύουν. Δεν αποκλείω καθόλου στις εκλογές (οι οποίες λογικά δεν θα αργήσουν) ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ να κατέβουν ως ένα κόμμα. Ο πρώτος μάλιστα με Λαφαζάνη, Ζωή και όλα τα άλλα παιδιά της δραχμής στις πρώτες γραμμές και χωρίς καμιά ρήξη. Η συμμετοχή τους στα ψηφοδέλτια θα υπογραμμίσει τη «δημοκρατικότητα» του κόμματος της Κουμουνδούρου το οποίο «Δεν φοβάται την αντίθετη άποψη». Έτσι, όλοι θα βρίσκουν στον ΣΥΡΙΖΑ κάτι να ψηφίσουν. Μνημόνιο, δραχμή, εθνικισμό, ψευτοαριστεριλίκι.
Φοβάμαι πως δεν θα ξεμπλέξουμε εύκολα από δαύτους. Και όποτε αυτό συμβεί θα είναι πλέον πολύ αργά...
13°
