Ένστολοι που γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια και τις εντολές των ανωτέρων τους και την επίσημη πολιτική είναι επικίνδυνοι, καθώς στερούνται ενός βασικού γνωρίσματος που πρέπει να έχει κάθε στρατιώτης: πειθαρχία
Το πρόβλημα της απειθαρχίας, αυτό το «έτσι γουστάρω έτσι κάνω», μπορεί να είναι πολύ ελληνικό, αλλά θολώνει κάθε αίσθημα σιγουριάς για το στράτευμα
Αν οι Τούρκοι ένιωθαν τον παραμικρό φόβο ακούγοντας τους σπουδαστές της σχολής υπαξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού να φωνάζουν «Γα@@@ται η Τουρκία», θα αναγνώριζα ότι οι νεαροί συμπολίτες έκαναν μια χαρά που το φώναξαν. Μπορεί η χουλιγκανοσυριζαϊκή αισθητική να μην είναι του γούστου μου, αλλά αν έχει αποτέλεσμα ευνοϊκό για την Ελλάδα, είμαι διατεθειμένος να την υποστώ. Δυστυχώς στο άκουσμα του συνθήματος οι Τούρκοι δεν κατουρήθηκαν πάνω τους από τον φόβο τους και δεν σκέφτηκαν «με ανθρώπους που φωνάζουν ότι γα@@@σαι δεν μπλέκεις». Έτσι το μόνο που έμεινε είναι η δυσάρεστη χουλικανοσυριζαϊκή αισθητική και η συνήθης απόλαυση του να βλέπεις πολλούς συμπολίτες να αντιφάσκουν, επειδή αντί για απόψεις έχουν οπαδικές προτιμήσεις.
Από τη μία, κάποιοι σύντροφοι που στις εκλογές του ‘23 είχαν ανεπίσημο προεκλογικό σύνθημα το «Μητσοτάκη γ@@@@σαι» έπαθαν παράκρουση ακούγοντας την ίδια λέξη να απευθύνεται στους γείτονες, τους οποίους φανερά σέβονται περισσότερο από τον δημοκρατικά εκλεγμένο πρωθυπουργό. Από την άλλη, κάποιοι συναγωνιστές που με κατεβατά εξηγούσαν το πρόβλημα με τη χουλιγκανοσυριζαϊκή αισθητική του «Μητσοτάκη γ@@@@σαι» δικαιολογούσαν ή ακόμα και χειροκροτούσαν την ίδια ακριβώς αισθητική.
Οι ακραίοι συμπολίτες δεν μπορούν να σκεφτούν την εκδοχή ενός σοβαρού, αποφασισμένου και πειθαρχημένου ένστολου
Η πιο ενδιαφέρουσα αντίδραση ήταν αυτή του Θανάση του Πλεύρη, ο οποίος, αφού εξέφρασε την ικανοποίησή του για το σύνθημα, πρόσθεσε ότι το προτιμά από το να τραγουδάνε το «Μικρό μου Πόνι» και τη «Μάγια τη Μέλισσα». Η αλήθεια είναι ότι κι εγώ προτιμώ για τους ένστολους το «Γ@@@@ται η Τουρκία» από το «Μικρό μου Πόνι», αλλά σε αντίθεση με τους ανθρώπους των άκρων, ξέρω ότι ανάμεσα σ’ αυτές τις δύο υπάρχει μια πλειάδα επιλογών που είναι όλες σοβαρότερες. Οι ακραίοι συμπολίτες πιστεύουν ότι είτε θα είσαι χουλιγκανοσυριζαΐος είτε 6χρονο κοριτσάκι, και δεν μπορούν να σκεφτούν την εκδοχή ενός σοβαρού, αποφασισμένου και πειθαρχημένου ένστολου. Κι αυτό το «πειθαρχημένος» είναι το πραγματικό πρόβλημα του συνθήματος.
Επειδή τίποτα δεν δείχνει ότι οι σπουδαστές είχαν εντολές να φωνάξουν αυτό το σύνθημα, το συμπέρασμα είναι ότι πρόκειται για δική τους πρωτοβουλία, η οποία έρχεται σε αντίθεση με τις εντολές των ανωτέρων τους και της επίσημης πολιτικής της χώρας. Ένστολοι που γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια και τις εντολές των ανωτέρων τους και την επίσημη πολιτική είναι επικίνδυνοι, καθώς στερούνται ενός βασικού γνωρίσματος που πρέπει να έχει κάθε στρατιώτης: πειθαρχία. Κι αυτό το πρόβλημα της απειθαρχίας, αυτό το «έτσι γουστάρω έτσι κάνω», μπορεί να είναι πολύ ελληνικό, αλλά θολώνει κάθε αίσθημα σιγουριάς για το στράτευμα. Και είναι τελικά πολύ πιο σημαντικό από το πρόβλημα της αισθητικής. Και μπράβο του.
Υ.Γ.1: Κάποιοι συμπολίτες παραθέτουν αντίστοιχα ή και πολύ χειρότερα τραγουδάκια των Τούρκων. Δεν καταλαβαίνω γιατί ζηλεύουν τόσο τους γείτονες ώστε να θέλουν να τους μοιάσουν.
13°
