Πέτρος Θέμελης: Πότε θα γίνει η νεκρώσιμος ακολουθία - Ο σπουδαίος αρχαιολόγος και καθηγητής έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 87 ετών
Την Τετάρτη 1 Νοεμβρίου και ώρα 11:00 π.μ. στην εκκλησία της Αγίας Ειρήνης επί της οδού Αιόλου στην Αθήνα θα πραγματοποιηθεί η νεκρώσιμος ακολουθία για τον Πέτρο Θέμελη, τον σπουδαίο αρχαιολόγο και καθηγητή, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 87 ετών.
Όπως επίσης πληροφορεί το «ΔΙΑΖΩΜΑ» και ο πρόεδρός του Σταύρος Μπένος -του σωματείου του οποίου ο επιφανής αρχαιολόγος υπήρξε αντιπρόεδρος- «την Πέμπτη 2 Νοεμβρίου και ώρα 14:00 μ.μ. θα ακολουθήσει η ταφή του στον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Μεσσήνης».
«Έφυγε από τη ζωή ο αγαπημένος μας Πέτρος Θέμελης, πνεύμα, σώμα και αίμα του Σωματείου "ΔΙΑΖΩΜΑ". Θρηνούμε την απουσία του. Υμνούμε την παρουσία του», αναφέρει μεταξύ άλλων το συλλυπητήριο μήνυμα του σωματείου και του προέδρου του.
Σε ένα προσωπικό αποχαιρετιστήριο σημείωμα ο κ. Μπένος έκανε λόγο για τις «αφανείς νίκες» του Πέτρου Θέμελη που «την κάθε εξορία του, πατρίδα του έκανε». Για την Αρχαία Μεσσήνη, ο κ. Μπένος αναφέρει ότι «την πήρε από το χεράκι, ερειπιώνα δυσνόητο και τη μετέτρεψε στην καλύτερη σωζόμενη πόλη της Ελληνιστικής περίοδου παγκοσμίως».
Ακολουθεί η ανακοίνωση του Διαζώματος:
«Θέλω να σας μιλήσω για το δικό μας Πέτρο, προσπερνώντας τις σπουδαίες δημόσιες περγαμηνές και επικεντρώνοντας στις μεγαλειώδεις αφανείς νίκες.
Θέλω να σας μιλήσω για τον δικό μας Πέτρο, τον εξόριστο ποιητή που την κάθε εξορία του, πατρίδα του έκανε και θρησκεία και στη θητεία του στο Υπουργείο Πολιτισμού και στον ακαδημαϊκό χώρο και στο χώρο της πραγματικής μάχης, στο πεδίο της πραγματικής αρχαιολογίας, της ανασκαφής, της αναστήλωσης, της ανάδειξης μνημείων.
Ώσπου μαγικά προέκυψε η μεγάλη πατρίδα και θρησκεία του: Η Αρχαία Μεσσήνη που την πήρε από το χεράκι, ερειπιώνα δυσνόητο και τη μετέτρεψε στην καλύτερη σωζόμενη πόλη της Ελληνιστικής Περιόδου Παγκοσμίως.
Θέλω να σας μιλήσω για τον δικό μας Πέτρο, της έμπνευσης, της καινοτομίας, της μεγάλης εικόνας:
– Που ουδέποτε υπέκυψε στην υπαρξιακή γοητεία και έλξη του ευρήματος, μα πάντα επίμονα αναζητούσε την «ολιστική λύση», μέσα στην οποία δικαιώνεται και θριαμβεύει το εύρημα της ανασκαφής,
– Που συνένωσε την ανασκαφή με την αναστήλωση σε μια πράξη ενιαία,
– Που υπερασπίστηκε τη διεπιστημονική συνεργασία,
– Που την απέραντη σιωπή και μοναξιά της ανασκαφής τη μετέτρεψε σε μέθεξη συλλογική, με συναδέλφους του από όλο τον πλανήτη, σε πρώτο χρόνο, μέσω του διαδικτύου, έναν πρόωρο προφήτη των «Ανοικτών Δεδομένων»,
– Που μοιράστηκε γενναιόδωρα και ισότιμα τα απαιτητικά διερευνητικά πεδία με τους μαθητές του, υποκινώντας τους σε υψιπετείς πτήσεις και διακρίσεις,
– Που αποθέωσε την αποδοτικότητα και την ποιότητα στις εργασίες πεδίου με πρωτοφανείς επιδόσεις,
– Που καθιέρωσε το δόγμα της τριπλής αειφορίας, Περιβαλλοντικής – Κοινωνικής – Οικονομικής,
– Που μας δίδαξε ότι τα μνημεία δικαιώνονται μόνο όταν ζήσουν μια ΝΕΑ ΖΩΗ ως πρωταγωνιστές της κοινωνικής συνοχής, της αειφορίας και της Βιώσιμης Ανάπτυξης.
Πέτρο μας,
όλα αυτά είναι η ανεκτίμητη παρακαταθήκη σου που όλοι εμείς οι Διαζωματικοί σαν κόρη οφθαλμού θα τη διαφυλάξουμε.
Τον κ. Πέτρο Θέμελη συνάντησε την περασμένη άνοιξη στο σπίτι του, στον κάτω χώρο του Αρχαιολογικού Μουσείου Αρχαίας Μεσσήνης η Δήμητρα Γκρους, για μία ξενάγηση στο μεγάλο έργο της ζωής του, που ήταν η Αρχαία Μεσσήνη, στο οποίο έμεινε μέχρι το τέλος.
«Μένει στον κάτω όροφο του μουσείου, ως διευθυντής διορισμένος από την Αρχαιολογική Εταιρεία από το 1987. Ζει εκεί, ανάμεσα στα αγάλματα. Είναι δύσκολο να πιστέψεις ότι όλος αυτός ο αρχαιολογικός πλούτος, μαζί με τα μνημεία της αρχαίας πόλης, ήταν θαμμένα κάτω από αμπέλια και ελιές. Η αρχαία Μεσσήνη είναι δικό του δημιούργημα, ένα μικρό θαύμα, που με την επίμονη εργασία του και αφοσίωσή του τα ξέθαψε από το χώμα και τα έφερε στο φως. Ο καθηγητής Πέτρος Θέμελης είναι ένας πολυδιάστατος επιστήμονας, με πλούσιο συγγραφικό και ανασκαφικό έργο, γνωρίζοντάς τον όμως από κοντά αισθάνεσαι την ησυχία του ανθρώπου που έχει ευτυχήσει στη ζωή του. Η αρχαία Μεσσήνη είναι τυχερή που τον βρήκε και χάρη σε εκείνον ζει μια δεύτερη ζωή. Κι εκείνος όμως τυχερός. Το ξύπνημα κάθε πρωί στη φύση του βουνού, η σωματική εργασία στο ύπαιθρο, ο καυτός ήλιος και οι αυγουστιάτικες μπόρες, η χαρά όλα αυτά τα χρόνια με κάθε νέα ανακάλυψη, οι απογευματινές συζητήσεις με τους συνεργάτες του για τα ευρήματα της μέρας... “έχω ζήσει πολλές χαρές εδώ, έχω γίνει καλύτερος άνθρωπος” μου λέει ανάμεσα σε άλλα.
Μια ζωή στις ανασκαφές, από την Πέλλα και το ανάκτορο της Βεργίνας στα πρώτα του βήματα, και μετά ως επιμελητής αρχαιοτήτων στην Ολυμπία, τη Βραβρώνα, τους Δελφούς, και παράλληλα καθηγητής κλασικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης για 19 χρόνια, νοώθεις πόσο έχει μάθει να απολαμβάνει το μοίρασμα της γνώσης και τη συντροφιά με νέους ανθρώπους. Είναι 86 χρονών και αποπνέει νεότητα. Έχει χιούμορ, γελάει συχνά, χαίρεσαι κι εσύ τη συντροφιά του, η σεμνότητα και η ευγένειά του σε κερδίζουν. Μοιράζει τους μήνες ανάμεσα στην Αθήνα και την αρχαία Μεσσήνη, κι όταν είναι εδώ τα μεσημέρια τον συναντάς στο πετρόκτιστο εστιατόριο του χωριού, με εξαιρετικό φαγητό και θέα στην αρχαία Μεσσήνη, να τρώει σε ένα τραπέζι πριν από τη μεσημεριανή ξεκούραση, κομμάτι και ο ίδιος του τόπου που έχει αφιερώσει ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής του».
Ποιος ήταν ο Πέτρος Θέμελης
Ο Πέτρος Θέμελης, γιος του λογοτέχνη Γιώργου Θέμελη, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1936. Ολοκλήρωσε τις βασικές σπουδές του στο Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έλαβε πτυχίο Ιστορίας και Αρχαιολογίας από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και διδακτορικό δίπλωμα από το Αρχαιολογικό Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου του Mονάχου. Διετέλεσε επιστημονικός βοηθός στην Aρχαιολογική Yπηρεσία του νομού Θεσσαλονίκης και συμμετείχε σε ανασκαφές (Στρατώνι Χαλκιδικής, Πέλλα, Bεργίνα).
Από το 1963 ως το 1980 υπηρέτησε ως επιμελητής και έφορος Aρχαιοτήτων Hλείας-Mεσσηνίας, Aττικής-Eύβοιας, Φωκίδας-Λοκρίδας και Aιτωλοακαρνανίας. Κατά την τριετία 1977-1980 ήταν διευθυντής του Aρχαιολογικού Mουσείου των Δελφών. Από το 1980 ως το 1984 διατέλεσε προϊστάμενος της εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας. Από το 1984 ως το 2003 δίδαξε ως καθηγητής Kλασικής Aρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Kρήτης και υπήρξε αντιπρύτανης Ακαδημαϊκών Υποθέσεων και πρόεδρος της Επιτροπής Ερευνών του ίδιου πανεπιστημίου. Από το 1985 ως το 2003 διηύθυνε την πανεπιστημιακή ανασκαφή στον Tομέα I της αρχαίας Eλεύθερνας. Από το 1986 έως σήμερα διηύθυνε το ανασκαφικό-αναστηλωτικό έργο στην αρχαία Μεσσήνη, για το οποίο τιμήθηκε με το ευρωπαϊκό βραβείο Europa Nostra το 2006 στη Μαδρίτη και το 2011 στο 'Αμστερνταμ.
Είχε δημοσιεύσει δέκα μονογραφίες, διακόσιες πενήντα επιστημονικές μελέτες, βιβλιοκρισίες, αρχαιολογικούς οδηγούς, εκθέσεις ανασκαφών, προλόγους εκδόσεων, άρθρα σε εγκυκλοπαίδειες, μεταφράσεις, ενώ επιφυλλίδες του δημοσιεύονταν τακτικά στον ημερήσιο αθηναϊκό και μεσσηνιακό Τύπο. Ήταν επίτιμος δημότης Μεσσήνης, Ανδρούσας και Καλαμάτας, ισόβιος εταίρος της Εν Αθήναις Aρχαιολογικής Eταιρείας, αντεπιστέλλον μέλος του Αμερικανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου, μέλος της Eταιρείας Eυβοϊκών Mελετών, του Γερμανικού Aρχαιολογικού Iνστιτούτου, του Aυστριακού Aρχαιολογικού Iνστιτούτου, μέλος της επιτροπής Συντήρησης Mνημείων Aκροπόλεως, πρόεδρος της Eταιρείας Mεσσηνιακών Aρχαιολογικών Σπουδών και αντιπρόεδρος του Κέντρου Μελέτης Νεώτερης Κεραμεικής-Ιδρύματος Oικ. Γ. Ψαροπούλου.
Το 2005 τιμήθηκε με τον Tαξιάρχη του Tάγματος του Φοίνικος από τον Πρόεδρο της Eλληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο για το διδακτικό, επιστημονικό και ανασκαφικό έργο του. Το 2016 τιμήθηκε για τους ίδιους λόγους με τον Ανώτερο Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο. Επίσης το 2016 ανακηρύχθηκε επίτιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.
13°
