Μια ανοιχτή επιστολή στους ανεμβολίαστους από επιλογή και τον φόβο «όπως φοβάμαι κάποιον που κρατάει όπλο και βαράει όπου βρει».
Για αρχή να ξεκαθαρίσω ότι απευθύνομαι μόνο σε σένα που είσαι ανεμβολίαστος από επιλογή και να σου πω πως δεν μου είσαι καθόλου αγαπητός. Μου είσαι εντελώς αντιπαθής (όπως κάθε άνθρωπος που κάνει πως δεν αντιλαμβάνεται τι σημαίνει να είσαι μέρος κοινωνίας) και κάπως σε λυπάμαι (όπως κάθε άνθρωπο που πιστεύει σε ψέματα και αντιεπιστημονικές ανοησίες).
Επίσης να διευκρινίσω ότι δεν με ενδιαφέρει καθόλου η υγεία σου αυτή καθαυτή. Η υγεία σου με νοιάζει μόνο στο βαθμό που επηρεάζει την υγεία και την οικονομία των υπολοίπων. Με νοιάζει μόνο στο βαθμό που μοιράζεις το ιό και σκοτώνεις. Για να σου το δώσω να το καταλάβεις πιο εύκολα: όπως δεν θα με ένοιαζε αν έχεις δίπλωμα οδήγησης αν δεν προσπαθούσες να οδηγήσεις, έτσι δεν θα με ένοιαζε κι αν είσαι εμβολιασμένος αν δεν έβγαινες από το σπίτι σου και δεν ερχόσουν σε επαφή με άλλους ανθρώπους. Αλλά βγαίνεις και με νοιάζει.
Δεν ξέρω ποια είναι η αιτία της άρνησής σου να εμβολιαστείς, δεν ξέρω αν φταίει ο φόβος σου για τις βελόνες, το πόσο εύκολα πιστεύεις κάθε ανοησία που θα δεις γραμμένη στο face το book, η ανάγκη να αισθανθείς εξυπνότερος από τους πολλούς που εμβολιάζονται ή κάτι άλλο που δεν είμαι ψυχολόγος ή ψυχίατρος για να καταλάβω. Ξέρω όμως ότι αυτή σου η άρνηση βάζει σε κίνδυνο ζωές και κοστίζει πολύ.
Επειδή συχνά ρωτάς τι με νοιάζει εμένα που έχω εμβολιαστεί τι θα κάνεις εσύ, θα προσπαθήσω να σου το εξηγήσω με απλά λόγια.
Ακόμα κι αν υποτεθεί ότι εγώ δεν κινδυνεύω καθόλου, υπάρχουν στο περιβάλλον μου άνθρωποι που κινδυνεύουν. Μπορεί, ας πούμε, να κολλήσει το νεογέννητο παιδί μου ή το μεγαλύτερό μου παιδί ή μπορεί να κολλήσει η γυναίκα μου που, όσο ήταν έγκυος, δεν είχε τη δυνατότητα να κάνει εμβόλιο mrna (δεν ήταν στην ηλικιακή ομάδα) και το έκανε τώρα που γέννησε. Κι αυτό που σου λέω είναι μόνο τρία παραδείγματα. Υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που είναι ευάλωτοι στον ιό και δεν μπορούν ή δεν έχουν προλάβει να εμβολιαστούν. Μόνο τα μικρά παιδιά που ακόμα δεν μπορούν να εμβολιαστούν και κινδυνεύουν πολύ περισσότερο από μετάλλαξη Δ να σκεφτείς, αρκεί για να καταλάβεις πόσο επικίνδυνος είσαι. Φυσικά για να το σκεφτείς αυτό πρέπει να έχεις μάθει να σκέφτεσαι τους γύρω σου και ίσως να είναι πολύ αργά γι’ αυτό.
Μια και μίλησα για μετάλλαξη, φαντάζομαι ξέρεις ότι οι μεταλλάξεις είναι αποτέλεσμα της κυκλοφορίας του ιού στην κοινότητα. Δηλαδή εσύ και οι όμοιοί σου, που αναπόφευκτα θα αρρωστήσετε, γίνεστε εργαστήρια παραγωγής μεταλλάξεων. Και, όπως φαντάζεσαι, με νοιάζει που μπορεί να δημιουργήσεις μια νέα και πιο ισχυρή μετάλλαξη (κάποιοι απατεώνες γράφουν ότι ο ιός μεταλλάσσεται στους εμβολιασμένους, αλλά αυτό είναι σαν να λες ότι η Γη είναι επίπεδη. Δεν αποκλείω να πιστεύεις ότι η Γη είναι επίπεδη, αλλά ξέρω ότι δεν είσαι σώνει και καλά εντελώς ηλίθιος).
Κάτι άλλο που με νοιάζει είναι το ότι με την ανευθυνότητά σου μπορεί να τινάξεις το Σύστημα Υγείας στον αέρα. Γιατί το φθινόπωρο, όσοι δεν έχουν εμβολιαστεί, θα κολλήσουν τον ιό. Και επειδή δεν θα έχουν εμβολιαστεί πολλοί από αυτούς θα νοσήσουν πολύ σοβαρά. Κι αυτοί θα γεμίσουν τις ΜΕΘ. Γεμάτες ΜΕΘ σημαίνει βαρυφορτωμένο σύστημα υγείας και ένα βαρυφορτωμένο σύστημα υγείας δεν μπορεί να περιθάλψει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο όχι μόνο εσένα (που, όπως σου είπα δεν με νοιάζει αφού αυτό επιλέγεις) αλλά και άλλους που δεν φταίνε σε τίποτα. Δεν σε νοιάζει που θα τους πάρεις στον λαιμό σου; Δεν σε νοιάζει που στην ουσία θα τους σκοτώσεις;
Αλλά και τους θανάτους αν βγάλουμε από τη μέση, το οικονομικό κόστος της άρνησής σου να εμβολιαστείς είναι κτηνώδες. Κάθε μέρα που θα περάσεις στη ΜΕΘ κοστίζει 3.000 ευρώ το λιγότερο, για να μην πούμε για τα έξοδα της αποκατάστασης σου μετά τη ΜΕΘ ή της απλής νοσηλείας σου πριν και μετά. Με λίγα λόγια, θα μας κοστίσεις ο κούκος αηδόνι. Και μιλάμε για ποσά πολύ μεγαλύτερα από το σύνολο των εισφορών σου (το λέω για να μην σε παρασύρουν αυτοί που, επειδή δεν ξέρουν πολλαπλασιασμό, λένε «τα 'χω πληρώσει»). Το δε οικονομικό κόστος από τα λοκντάουν και τις επιχειρήσεις που μπορεί να κλείσεις δεν μπορώ να το υπολογίσω.
Για να μην τα πολυλογώ είσαι πολύ επικίνδυνος και κοστοβόρος. Και αναπόφευκτα σε φοβάμαι.
Σε φοβάμαι όπως φοβάμαι κάποιον που κρατάει όπλο και βαράει όπου βρει. Ο ίδιος μπορεί να μην έχει πρόθεση να σκοτώσει, αλλά σίγουρα δεν τον νοιάζει κι αν το κάνει. Και οι άνθρωποι που δεν φοβούνται αν θα σκοτώσουν είναι αρκετά τρομακτικοί. Και είναι τρομακτικοί που προτιμούν να σκοτώσουν, προτιμούν να τινάξουν επιχειρήσεις στον αέρα από το να ξεπεράσουν τους φόβους τους και να υποστούν ένα μικρό τσίμπημα.
Όλα αυτά τα γράφω ξέροντας ότι μάλλον δεν θα αλλάξουν κάτι. Ξέρω ότι το πρόβλημά σου δεν είναι πρόβλημα ενημέρωσης, αλλά ψυχολογικό. Ξέρω ότι αν οι εκατομμύρια νεκροί σε όλο τον κόσμο, το πολύμηνο λοκντάουν, οι διαλυμένες επιχειρήσεις δεν σε έχουν συγκινήσει και δεν σε έχουν κάνει να καταλάβεις την ανάγκη να εμβολιαστείς, τίποτα δεν μπορεί να το κάνει και σίγουρα όχι εγώ. Απλώς το κάνω για να έχω ήσυχη τη συνείδησή μου. Γιατί το φθινόπωρο είναι πολύ πιθανόν εσύ ή κάποιος αγαπημένος σου να παλεύετε για τη ζωή σας σε κάποια ΜΕΘ. Είναι πιθανόν να μείνεις χωρίς δουλειά επειδή η επιχείρησή σου δεν άντεξε τα κρούσματα ή κάποιο λοκντάουν. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα μπορείς να πας πουθενά γιατί θα θεωρείσαι και επισήμως επικίνδυνος. Και τότε θα κλαίγεσαι και θα παραπονιέσαι. Και τότε θέλω να έχω ήσυχη τη συνείδησή μου ότι έκανα μία, έστω και απέλπιδα, προσπάθεια να σε κάνω να καταλάβεις. Και μπράβο μου.
14°
