Κύκλωμα διαφθοράς εντόπισε ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής, το οποίο είχαν στήσει υπάλληλοι στη Διεύθυνση Ιδιωτικών Επενδύσεων του υπουργείου Ανάπτυξης. Ο κ. Ρακιντζής αναφέρεται σε μία σειρά παράτυπων διαδικασιών μέσω των οποίων, μια μικρή ομάδα υπαλλήλων εκμεταλλεύονταν υποψήφιους επενδυτές εδώ και επτά χρόνια.
Τον Μάρτιο του 2012 τέσσερις υπάλληλοι της συγκεκριμένης Διεύθυνσης είχαν συλληφθεί επ' αυτοφώρω να χρηματίζονται από υποψήφιους επενδυτές, προκειμένου να προωθήσουν μία κοινοτική επιδότηση που εκκρεμούσε από το 2009. Το πόρισμα είναι απόρροια εκείνων των συλλήψεων, με αφορμή τις οποίες, ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής είχε διατάξει έρευνα. Ακολούθησε έλεγχος από πέντε επιθεωρητές, οι οποίοι εξέτασαν τις διαδικασίες με τις οποίες δίνονταν επιχορηγήσεις ύψους 500.000 έως και 30 εκατ. ευρώ την επταετία 2005 - 2012.
Τα τέσσερα στοιχεία που αναφέρει το πόρισμα
1.Συστηματική καταστρατήγηση των προθεσμιών έγκρισης που προέβλεπε ο νόμος. Αντί για τέσσερις μήνες που θα έπρεπε να μεσολαβήσουν από την κατάθεση της αίτησης μέχρι και την απόφαση υπαγωγής στο επενδυτικό πρόγραμμα, στις περισσότερες περιπτώσεις οι αποφάσεις λαμβάνονταν ακόμα και ύστερα από 2,5 χρόνια. Από το σύνολο 3.478 προγραμμάτων μόνο το 22% ολοκληρωνόταν το πρώτο εξάμηνο και το υπόλοιπο 88% ολοκλήρωνε τη διαδικασία από 6 έως και 54 μήνες. Όπως καταγράφουν οι επιθεωρητές, η απόκλιση στους χρόνους είχε γίνει μόνιμη κατάσταση και δεν αποδίδεται σε φόρτο εργασίας, ενώ γίνονταν δεκτές αιτήσεις χωρίς να έχουν όλα τα δικαιολογητικά.
2. Μη τήρηση της σειράς προτεραιότητας των αιτήσεων που οδηγούνταν στις γνωμοδοτικές επιτροπές για τη λήψη της επιχορήγησης, γεγονός που καταδεικνύει επιλεκτική προώθηση ποιων προτάσεων θα εγκρίνονταν και ποιων όχι.
3. Το 50% των υπό εξέταση επενδυτικών προγραμμάτων είχε αναλάβει -και μάλιστα υπό τη διπλή ιδιότητα ελεγκτή και αξιολογητή- ένας κλειστός πυρήνας 30-40 υπαλλήλων, τη στιγμή που στη συγκεκριμένη Διεύθυνση του ΥΠΑΝ απασχολούνταν 322 υπάλληλοι. Η μεγάλη πλειονότητα των αξιολογητών ήλεγχε από ένα έως και 50 προγράμματα, ενώ οι «εκλεκτοί» είχαν αναλάβει πάνω από 100 προγράμματα ο καθένας.
4. Οι έλεγχοι των ιδίων κεφαλαίων των επενδυτών, όπως και της νομιμότητας των εγγυητικών επιστολών, ήταν σχεδόν ανύπαρκτοι, ενώ μετά την έγκριση των προγραμμάτων οι έλεγχοι υλοποίησης των δράσεων περιορίζονταν ακόμα και σε επιχειρήσεις όπου η χρηματοδότηση τους συνδεόταν άμεσα με τη δημιουργία και τη διατήρηση θέσεων εργασίας.
8°
