Τζιν Χάκμαν: «Καλημέρα όμορφο κορίτσι» - Στο «φως» συγκινητικές χειρόγραφες σημειώσεις προς τη σύζυγό του

Ήταν 26 Φεβρουαρίου 2025 όταν η είδηση του θανάτου του θρυλικού ηθοποιού Τζιν Χάκμαν και της συζύγου του, Μπέτσι Αρακάουα, έκανε τον γύρο του κόσμου, σκορπίζοντας θλίψη σε όσους γνώριζαν την ιδιαίτερη σχέση τους. Το ζευγάρι βρέθηκε νεκρό στην έπαυλή του στη Σάντα Φε, κλείνοντας με βαθιά συγκίνηση μια κοινή διαδρομή ζωής γεμάτη σιωπηλή τρυφερότητα.

Ο 95χρονος Χάκμαν πέθανε από καρδιακή ανεπάρκεια με επιπλοκές από τη νόσο Αλτσχάιμερ, λίγες μόλις ημέρες μετά τον θάνατο της 65χρονης συζύγου του, η οποία είχε προσβληθεί από χανταϊό – έναν σπάνιο ιό που μεταδίδεται από τρωκτικά. Τα τελευταία χρόνια ζούσαν απομονωμένοι, με τη Μπέτσι να αφιερώνει τον εαυτό της στη φροντίδα του σπουδαίου ηθοποιού.

Σύμφωνα με την Daily Mail κατά την έρευνα στο σπίτι τους, οι Αρχές του Νέου Μεξικού εντόπισαν, μεταξύ άλλων, δεκάδες χειρόγραφα σημειώματα που αντάλλασσε το ζευγάρι. Στις λέξεις αυτές ξεδιπλώνεται ένας κόσμος γεμάτος αγάπη, ευγνωμοσύνη και χιούμορ, ακόμα και μέσα στις πιο δύσκολες στιγμές.

Ένα από τα πιο συγκινητικά σημειώματα ήταν ένα απολογητικό γράμμα του Χάκμαν προς τη σύζυγό του, γραμμένο λίγο μετά τα γενέθλιά της: «Καλημέρα. Ευτυχισμένη μέρα μετά τα γενέθλιά σου. Λυπάμαι ακόμα για το δείπνο και που έπρεπε να ζητήσω τη βοήθειά σου, αν και εκτιμήθηκε. Σε αγαπώ – κι εσένα και τα παιδιά. Τ.»

Αν και αναφερόταν στα γενέθλια της αγαπημένης του, ο Χάκμαν δεν μπορούσε να παραβλέψει το γεγονός πως η υγεία του δεν του επέτρεπε να της προσφέρει όσα θα ήθελε.

Σε άλλα σημειώματα την αποκαλεί τρυφερά «όμορφο κορίτσι», ενώ σε ένα γράφει:

Σχετικό Άρθρο

Κοσμος Τζιν Χάκμαν: Συγκινεί το βίντεο με τον σκύλο να στέκεται δίπλα στο άψυχο σώμα της Μπέτσι Αρακάουα

Newsroom 17.04.2025, 16:23

«Καλημέρα όμορφο κορίτσι. Σκέφτομαι εσένα και τα μικρά μας», υπονοώντας, πιθανότατα, τα κατοικίδιά τους, που φαίνεται πως είχαν κεντρική θέση στην καθημερινότητά τους.

Ακόμη και μέσα στη σύγχυση που του προκαλούσε η νόσος Αλτσχάιμερ, ο ηθοποιός διατηρούσε το χαρακτηριστικό του χιούμορ. Σε ένα σημείωμα εξομολογείται:

«Πάω να δω τον μάγο… με τρυπά εδώ, με τρυπά εκεί… αλλά θα επιβιώσω, γιατί ακόμη ζω, κάποιες φορές, οριακά».