Βενεζουέλα: Οι εκλογές, το MUD, η δεινή οικονομική κατάσταση της χώρας, η σχέση με ΗΠΑ και ΕΕ και το καθεστώς του Μαδούρο
Είναι γεγονός ότι στο παρελθόν πολλές φορές οι προσδοκίες για μια λύση του προβλήματος της Βενεζουέλας είχαν διαψευσθεί κυρίως γιατί την τελευταία στιγμή το καθεστώς αρνείτο να κάνει τις αναγκαίες αλλαγές που θα εγγυώντο ανεξάρτητες και αδιάβλητες εκλογές καθώς και τη λειτουργία των θεσμών.
Όμως η πρόσφατη απόφαση του Εθνικού Συμβούλιου Εκλογών (CNE) της Βενεζουέλας να αναγνωρίσει τον συνασπισμό της αντιπολίτευσης MUD και να του επιτρέψει να συμμετάσχει στις δημοτικές εκλογές του Νοεμβρίου δείχνει ότι οι διαπραγματεύσεις που φαίνεται να λαμβάνουν χώρα άτυπα και μακριά από το φως της δημοσιότητας αρχίζουν να αποδίδουν καρπούς. Το MUD είχε κερδίσει τις βουλευτικές εκλογές του 2015 αλλά το 2018 το (ελεγχόμενο από την κυβέρνηση) ανώτατο δικαστήριο της χώρας απαγόρευσε τη συμμετοχή του στις εκλογές. Φυσικά παραμένει το ερώτημα ποιος θα ηγηθεί του πολιτικού αυτού φορέα καθ' όσον έχει απαγορευθεί η συμμετοχή στις εκλογές των δημοφιλέστερων ηγετών της Αντιπολίτευσης.
Να σημειωθεί ότι η Βενεζουέλα σήμερα βρίσκεται σε δεινή οικονομική κατάσταση με άνω των 4 εκατομμυρίων πολιτών να έχουν εγκαταλείψει τη χώρα. Πρόκειται για τη δεύτερη μεγαλύτερη έξοδο προσφύγων μετά από αυτή των Σύριων χωρίς, σημειωτέον, να λαμβάνουν χώρα πολεμικές συγκρούσεις όπως συμβαίνει στη Συρία.
Όμως δεν είναι μόνο το καθεστώς του Μαδούρο που κάνει υποχωρήσεις. Υποχωρήσεις στις διαπραγματευτικώς τους θέσεις πραγματοποιούν και οι εχθρικές προς το καθεστώς δυνάμεις όπως οι ΗΠΑ και η ΕΕ. Το γεγονός αυτό έγινε σαφές μετά την πρόσφατη συνάντηση του κομισάριου για εξωτερικές υποθέσεις της ΕΕ, Josep Borrell, και του υπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ, Antony Blinken. Στο κοινό ανακοινωθέν που εκδόθηκε μετά το τέλος των συνομιλιών επαναλαμβάνεται το αίτημα για αλλαγές που θα εξασφαλίσουν αδιάβλητες εκλογές καθώς και το αίτημα για απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατουμένων. Όμως για πρώτη φορά γίνεται λόγος για επανεξέταση του θέματος των εμπορικών κυρώσεων που έχουν επιβληθεί στην Βενεζουέλα κυρίως από τις ΗΠΑ χωρίς να τίθεται ως προϋπόθεση της άρσης των κυρώσεων η αποχώρηση του Μαδούρο από την εξουσία όπως μέχρι σήμερα ήταν η πάγια γραμμή τόσο των ΗΠΑ όσο και της Ευρωπαϊκής Κομισιόν.
Σύμφωνα με τη νέα στάση των δύο δυνάμεων αρκούν οι εσωτερικές αλλαγές που θα εγγυώνται αδιάβλητες εκλογές για να υπάρξει μια επανεξέταση του θέματος των εμπορικών κυρώσεων.
Οι διαπραγματεύσεις δεν είναι καθόλου εύκολες. Υπάρχει ένα μεγάλο παρελθόν δυσπιστίας κυβέρνησης και αντιπολίτευσης στη Βενεζουέλα. Η αντιπολίτευση από την πλευρά της αρνείται να αναγνωρίσει οποιαδήποτε νομιμότητα στη λεγόμενη «μπολιβαριανή επανάσταση», ενώ από την πλευρά της η κυβέρνηση απλά θεωρεί την αντιπολίτευση «όργανα της πλουτουκρατίας και του ξένου ιμπεριαλιασμού».
Επιπλέον προβλήματα στις διαπραγματεύσεις προκαλεί το γεγονός ότι ούτε η αντιπολίτευση ούτε η κυβέρνηση είναι ενωμένες. Τόσο στη μία όσο και στην άλλη πλευρά υπάρχουν μαξιμαλιστικές δυνάμεις που αρνούνται οποιεσδήποτε διαπραγματεύσεις είτε για ιδεολογικούς λόγους είτε (από την πλευρά τη κυβέρνησης) για τη διατήρηση των προνομίων που έχουν και που θα απειλούντο σοβαρά από μια αλλαγή εξουσίας στο Καράκας.
Η διεθνής κατάσταση, όπως διαμορφώνεται στο τέλος του τρέχοντος έτους, θυμίζει έντονα την τελευταία χρονιά πριν από την έκρηξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου
17°
