Μια γιγαντία ξύλινη εγκατάσταση - αντίγραφο της πόλης του Λονδίνου του 1666 - τυλίγεται στις φλόγες στις όχθες του Τάμεση στο Λονδίνο. Πλήθος κόσμου παρακολούθησε τη θεαματική αναπαράσταση της Μεγάλης Πυρκαγιάς του Λονδίνου, το αποκορύφωμα μιας σειράς εκδηλώσεων για την 350η επέτειο μιας φωτιάς που συνέβαλε στην ανοικοδόμηση της βρετανικής πρωτεύουσας. Το αντίγραφο, μήκους 120 μέτρων, παραδόθηκε στις φλόγες τη νύχτα σε σκηνοθεσία του Αμερικανού καλλιτέχνη Ντέιβιντ Μπεστ και μεταδόθηκε ζωντανά στο διαδίκτυο.
Η Μεγάλη Πυρκαγιά ξέσπασε στις 2 Σεπτεμβρίου του 1966. Το Λονδίνο καιγόταν για τέσσερις ημέρες και το μεγαλύτερο μέρος της πόλης καταστράφηκε. Ξεκινώντας από φούρνο στο Πάντινγκ Λέιν, κατέκαψε μεγάλο τμήμα του κέντρου του Λονδίνου. Περισσότερο από 13.000 σπίτια, επιχειρήσεις και άλλες κατασκευές έγιναν στάχτη. Ο καθεδρικός ναός του Αγίου Παύλου καταστράφηκε ολοσχερώς και ξαναχτίστηκε από την αρχή.
Υπολογίζεται ότι το ένα έκτο του τότε πληθυσμού έμεινε χωρίς στέγη, αν και ο αριθμός των νεκρών είναι αβέβαιος - ο επίσημος απολογισμός ήταν εξαιρετικά χαμηλός για την έκταση της φωτιάς (κάτω από δέκα).
Όπως είναι ο ιστορικός κανόνας για καταστροφή μεγάλου μέρους του αστικού ιστού, η Μεγάλη Πυρκαγιά στάθηκε για το Λονδίνο «ευκαιρία» ανανέωσης και εκσυγχρονισμού.
Το σχετικά ασυνήθιστο ήταν ότι δεν αποφασίστηκε τελικά πλήρης αναμόρφωση του σχεδίου της πόλης: Παρά τις φιλόδοξες προτάσεις που υποβλήθηκαν (με σημαντικότερη εκείνη του Τζον Έβελιν) για ένα χάραξη ενός δικτύου πλατειών και κεντρικών λεωφόρων, στο τέλος διατηρήθηκε σε μεγάλο βαθμό η ρυμοτομία πριν από την πυρκαγιά. Ωστόσο, η μεγάλη καινοτομία της εποχής είναι ότι τα νέα κτίρια κατασκευάστηκαν με τούβλο και πέτρα και με σημαντικά βελτιωμένες υποδομές που άλλαξαν τα δεδομένα ειδικά στο καίριο ζήτημα της υγιεινής των κατοίκων.
14°
