ΠΑΟΚ: Τα διλήμματα που ταλανίζουν φέτος το καλοκαίρι τους οπαδούς της ομάδας
Φωνή στο ράδιο: «Συγκεκριμένα μέλη του ερασιτέχνη ΠΑΟΚ λειτουργούν σαν Δούρειος Ίππος αυτών που θέλουν να προκαλέσουν εμφύλιο. Πώς αυτοί που μέχρι χθες αποκαλούσαν τον Ιβάν σωτήρα με τα 160 εκατομμύρια που έριξε και τα δύο πρωταθλήματα και τέσσερα κύπελλα που μας χάρισε, τώρα τον πουλάνε και πάνε με τον Μυστακίδη;».
Με ταξί από Βασιλίσσης Όλγας, διασταύρωση με Σοφούλη, για Άνω Πόλη. Αρκετός χρόνος για να τρολάρω τον τιμονιέρη που με δικέφαλο τατουάζ του ΠΑΟΚ στο δεξί μπράτσο δεν ακούει Bjork ή Τρίτο, αλλά καρδιοχτυπάει με τα τρέχοντα στον αθλητικό Metropolis. Το εξής ένα, περίληψη προηγουμένων: σε αντίθεση με τα ευτυχισμένα αρειανά που ομόψυχα και ενωτικά παραληρούν με το λαχείο Ρίτσαρντ Σιάο που τους έλαχε, οι Ασπρόμαυροι βιώνουν μεγάλο συναισθηματικό νταλγκά. Με τον Ιβάν ή με τον Τέλη; «Εγώ, αδελφέ, είμαι Παόκα κόκκαλο», λέει ο τάριφερ. «Το οποίο;», κάνω τον ανίδεο. «Το οποίο, ότι όποιος ξηλωθεί και μου κάνει νέο γήπεδο, με αυτόν είμαι».
Μερικές μέρες πριν: «Είναι χαρά μου και τιμή μου να πραγματοποιήσω το κοινό μας όραμα για να αποκτήσει ο ΠΑΟΚ το σπίτι που του αξίζει. Η νέα Τούμπα θα είναι ένα από τα πιο σύγχρονα γήπεδα της Ευρώπης με προδιαγραφές UEFA, αντάξιο της εκατονταετούς ιστορίας της ομάδας, Θα είναι το γήπεδο στο οποίο θα μεγαλουργήσει η ποδοσφαιρική ομάδα της Π.Α.Ε. και όλα τα τμήματα του Α.Σ.», δήλωσε ο υπερφραγκάτος Μυστακίδης, χτυπώντας τον Ιβάν εκεί που πονάει: στη ρευστότητα.
«Ο Τέλης, αδελφέ, το φυσάει, ο Ρώσος ζορίζεται απομονωμένος στο Ροστόφ, κι έτσι βρήκαν ευκαιρία ο Κούλης, οι Αμερικανοί, οι Κινέζοι και οι Γαλλοελβετοί να τρυπώσουν», αποφαίνεται ο παντογνώστης οδηγός. Παρένθεση: Παρά τη σκληρή κόντρα για το μέλλον της ΔΕΘ, όσοι τάσσονται υπέρ της εξόδου της Έκθεσης από το κέντρο, της μετεγκατάστασης στη Σίνδο ή τη μεταφορά μέρους των δραστηριοτήτων της στα ανατολικά προς Αεροδρόμιο, δεν τολμούν να προτείνουν να γίνει κάτι ανάλογο και για το γήπεδο του ΠΑΟΚ. Κανένας αστικός οραματιστής της ήπιας ανάπτυξης, καμιά υπερμάχισσα του αγώνα για περισσότερη Πράσινη Θεσσαλονίκη, δεν τόλμησε να θέσει το αίτημα για μετεγκατάσταση του ΠΑΟΚ κάπου έξω από την Τούμπα-Βιετνάμ, προκειμένου η συνοικία να αναπνεύσει και να αποκτήσει το δικό της Σέντραλ Πάρκ. «Με τον ΠΑΟΚ δεν παίζουμε. Θα χυθεί αίμα, θα γίνει εμφύλιος, αν ακουστεί τέτοια μαλακία», θυμοσοφεί και προειδοποεί το σύμπαν το Παοκτσάκι easy rider.
Στο ύψος των Κήπων του Πασά του ζητώ να προβλέψει αν θα πουληθεί ή όχι ο Κωνσταντέλιας. Έχει απάντηση, σαν της Σίβυλλας: «Κανένας δεν ξέρει ποιο θα είναι το μέλλον του Κωνσταντέλια σε άλλη ομάδα, ούτε και του Ιβάν το μέλλον. Παλιά που ο Μυστακίδης του έκανε πρόταση να του αγοράσει το Πόρτο Καρράς, ο Ιβάν άντεχε να πει όχι. Τώρα δεν ξέρω, πονάνε τα μυαλά μας, σπαζοκεφαλιά». Όντως πονάνε τα μυαλά μας, το σύνθημα της Θύρας 4 μοιάζει το φετινό καλοκαίρι να έγινε αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Σέβομαι τον γκαϊλέ του και δεν τολμώ να τρολάρω τον τάριφερ με ένα σενάριο τύπου: «Λες, όμως, φίλε, εξαιτίας του Άρη, να ανοίξει η όρεξη του πρόεδρου Ρίτσαρντ Σιάο και να καλέσει κανέναν άλλον συνάδελφο δισεκατομμυριούχο Απωανατολίτη να επενδύσει στον ΠΑΟΚ για να έρχονται παρέα στη Θεσσαλονίκη; Θα γίνει εδώ επάνω από της Ρωσίας της Ασίας. Και οι καντίνες στο Παλαί και στην Τούμπα να πουλάνε “βρόμικο” με πάπια Πεκίνου».
«Τρέχουν πολλά, αδελφέ, η ιστορία με τον ΠΑΟΚ δεν είναι παίξε γέλασε, το παιχνίδι είναι παγκόσμιας οικονομικής διάστασης», μονολογεί. Κατεβαίνω λίγο μετά τη Μονή Βλατάδων. Εννοείται πως ο τάξιμαν με το δικέφαλο τατουάζ έκανε τρεις φορές τον Σταυρό του όταν περάσαμε από την κεντρική πύλη. Αν και καταπώς φαίνεται, ούτε ο Ελεήμων κατέχει τη συνέχεια.
12°
