Μανίνα Ζουμπουλάκη

Με την ίδια ευκολία που θα έλεγε κανείς “not in the mood”: άλλοτε έχουμε κέφια κι άλλοτε δεν έχουμε, σόρι. 

Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι αν πίνεις ένα βράδυ, μετά πρέπει να μην  πίνεις δύο-τρία βράδια στη σειρά για να έρχεσαι στα ίσα σου. Είναι ένα συμπέρασμα σκληρό, βγαλμένο μες απ’ τη ζωή (ίιιου) και δυστυχώς σωστό όπως όλα τα μαμαδέξ τσιτάτα.

…Της μοίρας, και όχι της κλασικής ταινίας. Την οποία αναφέρω για να κάνω φιγούρα. Τη χρησιμοποίησα για έναν τίτλο και την πετάω σαν στυμμένη λεμονόκουπα. Εκτός κι αν της βρω κι άλλη δουλειά παρακάτω. 

…Καλοκαιριάσει για τα καλά – όσο καθόμαστε έξω τα βράδια με ψιλό μπουφανάκι, όσο ετοιμάζονται τα καλοκαιρινά μαγαζιά κι όσο σκεφτόμαστε να σηκώσουμε τα μάλλινα: όπως λέει κι ο τίτλος, λίγο πριν.

Δεν γινήκαμε φίλοι, κατά το τραγούδι,ή κι αν γίναμε, δεν ήταν αυτό το point. To point ήταν ότι από δω κι εμπρός είναι πολλές μέρες του Απρίλη,

Η χαρά της ζωής στα γαλλικά: αυτό που κάνει μερικούς ανθρώπους τόσσσο ενοχλητικούς που θέλεις να τους χαστουκίσεις ή/και να τους κρεμάσεις ανάποδα.