Η τραγωδία του βασιλιά Ριχάρδου Γ΄

Τον Αύγουστο του 2012, κάτω από ένα ένα πάρκινγκ στο Λέστερ, μετά από τις επίμονες έρευνες των αρχαιολόγων βρέθηκε, στριμωγμένος σε λίγα εκατοστά, ο σκελετός του πιο παρεξηγημένου βασιλιά της Αγγλίας, του Ριχάρδου Γ΄. Ο τελευταίος βασιλιάς που πέθανε σε μάχη μπορούσε επιτέλους να ταφεί με τις πρέπουσες τιμές, 527 χρόνια μετά τον θάνατό του. Ο τρόπος που είχε «ταφεί» ανταποκρίνεται κατά πολύ στην ιδέα που είχε ο κόσμος γι’ αυτόν όσο ζούσε. Ανήθικος, άπληστος, ανέντιμος, λάτρης της εξουσίας, ένα μίασμα στον καιρό του. Η εσωτερική του ασχήμια ταίριαζε εξαιρετικά με την όψη του. Παραμορφωμένος, καμπούρης, αποκρουστικός, ασουλούπωτος. Όλα αυτά βασισμένα σε ιστορικά τεκμήρια.

Μετά τον Άμλετ του Γουίλλιαμ Σαίξπηρ, το 2014-15, και τη Σφαγή των Παρισίων του Κρίστοφερ Μάρλοου που κέρδισε το κοινό του Φεστιβάλ το 2016 και επαναλήφθηκε το 2017, η Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων, από τις πιο αξιόλογες ομάδες της ελληνικής σκηνής, επιχειρεί να συμπληρώσει αυτήν την ελισαβετιανή τριλογία με όχημα τη νέα ελληνική μετάφραση του Ριχάρδου Γ΄ από την Ιζαμπέλα Κωνσταντινίδου. Η κυρίως έρευνα της Ορχήστρας των Μικρών Πραγμάτων επικεντρώνεται στη συνομιλία λόγου, κίνησης και μουσικής. Η σκηνοθεσία αναζητά την ποίηση του Σαίξπηρ σε διάλογο με το ωμό συμβάν, την ανεπάρκεια της γλώσσας σε αντίθεση με το αναπόδραστο της πράξης.