Ο αδαής και ο παράφρων

«Η ζωή είναι ένα μαρτύριο
όποιος δεν το αντιλαμβάνεται αυτό και δεν επανορθώνει
αυτή την κοινοτοπία
την όντως οδυνηρή
δεν έχει αντιληφθεί τίποτα»

Μια μεγάλη ντίβα της όπερας πρόκειται να τραγουδήσει στον «Μαγικό Αυλό» του Μότσαρτ για διακοσιοστή εικοστή δεύτερη φορά. Εξαντλημένη από την πειθαρχία που έχει επιβάλλει στον εαυτό της και από την επαναλαμβανόμενη έκθεσή της στην κρίση του κοινού,  αποφασίζει να ματαιώσει τις προγραμματισμένες εμφανίσεις της και να αποσυρθεί με τον τυφλό πατέρα της στην εξοχή. Εκείνος όμως, αλκοολικός και φιλοχρήματος, έχει εναποθέσει όλη του τη ζωή στην τραγουδιστική καριέρα της κόρης του. Ανάμεσά τους βρίσκεται ένας γιατρός, «δόκτωρ» Ιατροδικαστικής, παθιασμένος με την ανθρώπινη ανατομία, αλλά αδιάφορος για την ανθρώπινη ύπαρξη.

Πώς επιδρά η τελειομανία, η στείρα εξειδίκευση, η υπέρμετρη συγκέντρωση, ο αυστηρός αυτοπεριορισμός πάνω στον καλλιτέχνη;

Η τέχνη, η επιστήμη, ακόμη και η σχέση γονιού και παιδιού, αποδεικνύονται ανεπαρκείς και καταστροφικές για την πλήρωση των ανθρώπινων αναγκών. Ο Μπέρνχαρντ μετατρέπει την ιατρική σε επιστήμη της αποσύνθεσης και τη μουσική σε τέχνη της αποπροσωποποίησης και της καταστροφής. Ο μεγάλος Αυστριακός συγγραφέας επιστρατεύει το γκροτέσκο και «χολερικό» χιούμορ του για να υπογραμμίσει το υπαρξιακό άγχος των ηρώων του. Μια άγρια κωμωδία για την τραγωδία της τέχνης, της επιστήμης και της γονεϊκής χειραγώγησης.