Ο Γιώργος Θ. Παυριανός γράφει ένα ποίημα για τις διακοπές στην πόλη.
Καθόμαστε όλοι σαν χαζοί στη Χαριλάου Τρικούπη
λες και μας είχε επιτεθεί του Νείλου το κουνούπι
Είχαμε πάρει αυξήσεις, πριν, επίδομα αδείας
μα έβλεπες στα πρόσωπα μια έκφραση αηδίας
«Πάλι θα γίνεται χαμός σε αεροπλάνα, πλοία
πάλι θα ψάχνω Rooms to Let κι ήσυχη παραλία
πάλι σουβλάκια προ Χριστού και μπόμπες παγωμένες!
«Τα έχω πλέον βαρεθεί!» μονολογούσε ο Νένες
«Εμένα κάτι μ’ έπιασε και όλως περιέργως
θα κάνω διακοπές εδώ» μας είπε ο Μενέγος
«Κι εγώ δεν πάω πουθενά!» πετάχτηκε η Μανίνα
«Οι πιο καλές διακοπές είναι μες στην Αθήνα!»
Συμφώνησε ο Δημητρακό, η Αγγελική, η Ελίζα
κι ύστερα μίλησα εγώ γιατί είχα μπει στην πρίζα
«Παιδιά, μην το κουράζετε, ακούστε με όλες κι όλοι
είκοσι χρόνια διακοπές κάνω σ’ αυτή την πόλη
Εδώ αν βγεις τη βόλτα σου στον Εθνικό τον κήπο
σίγουρα θα συναντηθείς μ’ έναν ωραίο τύπο
ή άμα θέλεις λιάζεσαι στην Αίγλη του Ζαππείου
μέχρι να γίνει η πέτσα σου πιο μαύρη κι απ’ του Πίου!
Γουστάρεις θάλασσα και σεξ; Θα πας στη Βουλιαγμένη
ο λούτσος θα ’ναι στη στεριά και θα σε περιμένει!
Σουβλάκια από τον Κάβουρα ή σούσι στο Καβούρι;
Όπου κι αν πας θα αισθανθείς πολύ σπουδαία μούρη
Μαβίλη, Εξάρχεια, Ψυρρή, Κεραμεικό, Μπουρνάζι
κάποια μοναχική καρδιά θα βρεις ν’ αναστενάζει…»
«Πολύ ωραία όλα αυτά» μ’ έκοψε η Σταυρούλα
«Να μην ξεχάσω να σας πω μια υπενθυμισούλα:
3 Σεπτεμβρίου όλοι μας να έχουμε γυρίσει!
Άντε, καλές διακοπές, φεύγω για Λαγονήσι!»
Artwork: Από το project «Αthens as Island»
του Κων/νου Πανταζή και του γραφείου
Point Supreme Architects