Η αίθουσα είχε μισοαδειάσει, οι περισσότεροι βουλευτές είχαν ψηφίσει και όλα έδειχναν ότι δεν θα υπάρξουν απρόοπτα. Ετοιμαζόμουν να σηκωθώ από τον καναπέ όταν ήρθε η σειρά της συμπαθούς Βασιλικής Κατριβάνου που ακούστηκε να λέει τα παρακάτω:
Εν ολίγοις, όχι σε Κόφτη και Υπερταμείο. Λίγη ώρα αργότερα παρέδωσε την έδρα της, μετά από απαίτηση, όπως λέει το ρεπορτάζ, του Μεγάρου Μαξίμου.
Ποια είναι όμως η Βασιλική Κατριβάνου;
Είναι μια νέα γυναίκα, στα 49. Γεννήθηκε τη χρονιά της δικτατορίας (1967) και, καθώς προέρχεται από κεντρώα οικογένεια (ο πατέρας της, Ηλίας, ήταν πρώην βουλευτής και Υπουργός της Ένωσης Κέντρου και του ΠαΣοΚ), η λογική υπαγορεύει ότι γαλουχήθηκε με τις αξίες της μεταπολίτευσης.
Εξελέγη πρώτη φορά τον Ιούνιο του 2012 στη (δύσκολη) Β΄ Αθηνών και το βιογραφικό της στο site της Βουλής είναι αρκετά ενδιαφέρον.
Μεταξύ άλλων, αναφέρει ότι έχει ασχοληθεί πολύ με τα δικαιώματα των κρατουμένων: ένα γνωστό παράδειγμα είναι ότι είχε σταθεί στο πλευρό του Σάββα Ξηρού όταν εκείνος ζήτησε να εκτίσει την ποινή του κατ’οίκον, εξαιτίας της άσχημης κατάστασης της υγείας του.
Πάντως η Βασιλική Κατριβανου δεν διαφωνεί πρώτη φορά με την κεντρική ηγεσία του κόμματος της.
Είχε αντιδράσει, στη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας για το προσφυγικό, χαρακτηρίζοντας τη συμφωνία «κακή» και τονίζοντας ότι η Τουρκία δεν αποτελεί ασφαλή χώρα.
Παρόλα αυτά, η βουλευτής δεν ήρθε και σε πλήρη ρήξη, συμπληρώνοντας ότι «δεν υπήρχε άλλη λύση».
Το ίδιο αδιέξοδο σκιαγραφεί και στην απόφαση της να παραιτηθεί.
«Εφαρμόζουμε μέτρα και πολιτικές που έρχονται σε αντίθεση με τον πυρήνα των αξιών και της πολιτικής μας», παραδέχεται, όμως συμπληρώνει πως «αδυνατεί να σκεφτεί οποιαδήποτε αξιόπιστη εναλλακτική» για αυτό και παραιτείται.
Στο παρελθόν είχε επίσης διαφωνήσει έντονα με την υπουργοποίηση Δημήτρη Καμμένου, δηλώνοντας:
«Αισθάνομαι βαθιά ντροπή και λύπη που σε μια αριστερή κυβέρνηση, με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, υπουργοποιείται ο Δημήτρης Καμμένος, ο οποίος κάνει συστηματικά άθλια ομοφοβικά και αντισημιτικά σχόλια στο twitter του. Το περιεχόμενο και το ήθος τους ταιριάζουν μόνο σε ακροδεξιό, και προσβάλλουν βάναυσα όχι μόνο αυτούς στους οποίους στοχεύει, αλλά κάθε αξιοπρεπή άνθρωπο. Η αποπομπή του από την κυβέρνηση είναι αναγκαία και επείγουσα».
Βέβαια, ειλικρινά γεννιέται η απορία, για την περίπτωση της κυρίας Κατριβάνου ως μέρος ενός γενικότερου συνόλου με τα ίδια χαρακτηριστικά:
Πώς ένας άνθρωπος με τέτοιες ευαισθησίες σαν τις παραπάνω, συμμετείχε στην Κ.Ο. ενός κόμματος που συγκυβερνά με τους Ανεξάρτητους Έλληνες;
Πώς ένας άνθρωπος που σημειώνει πως «το βαθύ αυτό αδιέξοδο δεν λύνεται μιλώντας για «προδότες» και «προδοσία»• αντίθετα, ένας τέτοιος λόγος όχι μόνο συσκοτίζει τα πράγματα, αλλά μας βυθίζει ακόμα πιο βαθιά στο τέλμα», πως αυτός λοιπόν ο άνθρωπος, συμμετείχε μέχρι χτες στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, του κόμματος που πολιτεύτηκε ΑΚΡΙΒΩΣ πάνω σε αυτή την ρητορική, και με αυτή συνέχισε να πορεύεται ακόμα και ως κυβέρνηση;
Γιατί δεν παραιτήθηκε στην ψήφιση του προηγούμενου μνημονίου, το οποίο ούτε ψήφισε ούτε καταψήφισε;
Ίσως, για να απαντήσω, θεώρησε και τότε, όπως και τώρα, πως δεν υπήρχε άλλη εναλλακτική...
Η δημοσίευση στο Facebook με την οποία γνωστοποιεί την παραίτηση της:
Το βιογραφικό της (αρκετά καλύτερο από διάφορα άλλα που έχουμε δει προσφάτως να παίρνουν θέσεις σε Υπουργεία κλπ):
Είναι (μάλλον ήταν) υπεύθυνη ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ. και συμμετείχε στο Τμήμα Δικαιωμάτων και στις επιτροπές για την Ψυχική Υγείας και τις Εξαρτήσεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Η ίδια σημειώνει ότι βασικοί τομείς στους οποίους παρεμβαίνει «σε κοινωνικό, κινηματικό και κοινοβουλευτικό επίπεδο είναι: τα δικαιώματα, το μεταναστευτικό, η καταπολέμηση του ρατσισμού, της ξενοφοβίας και του φασισμού, η αστυνομική βία, το σωφρονιστικό σύστημα, ζητήματα φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού, καθώς και η ψυχική υγεία».
Επάγγελμα:
Είναι μέλος της εκπαιδευτικής ομάδας στο κέντρο του Process Work στην Ελλάδα, καθώς και στο πρόγραμμα Diploma και Master Επίλυσης Συγκρούσεων και Οργανωτικής Αλλαγής του Process Work Institute στο Portland, Oregon. Έχει διδάξει σε σεμινάρια επίλυσης συγκρούσεων μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών, καθώς και με Ελληνοκύπριες και Τουρκοκύπριες γυναίκες και νέους πάνω στο Κυπριακό και σε ζητήματα φύλου. Έχει δουλέψει με ΜΚΟ στην Τσιάπας του Μεξικού και στην Παλαιστίνη σε θέματα ενδυνάμωσης και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Επίσης, με ομάδες σε ζητήματα πολέμου, δημοκρατίας και διαφορετικότητας στο Πόρτλαντ και στην Αθήνα γύρω από την Κρίση. Έχει συνεργαστεί για σειρά ετών με το Αθηναϊκό Κέντρο Μελέτης του Ανθρώπου. Ακόμα, έχει δουλέψει με εκπαιδευτικούς και εφήβους, σε προγράμματα πρόληψης του ΟΚΑΝΑ και του ΚΕΘΕΑ σε πολλές πόλεις, καθώς και με άστεγους (στο Πόρτλαντ) και μετανάστες (Mosaic, Bαβέλ).
Σπουδές:
Έχει σπουδάσει ψυχολογία (Diploma και Master στο Process Work, Process Work Institute, Portland, Oregon), επίλυση συγκρούσεων (Master, Portland State University), διεθνείς σπουδές (Bachelor, Portland State University) και έχει φοιτήσει στη Νομική Αθηνών. Έχει εκπαιδευτεί στη θεωρία των συστημάτων και στη δυναμική της ομάδας και της οικογένειας στο Αθηναϊκό Κέντρο Μελέτης του Ανθρώπου (ΑΚΜΑ).
13°
