Ένα καλοκαίρι που φεύγει (πέστε να με φάτε), οφείλει πάντα να συνοδεύεται από την κατάλληλη μουσική. Τραγούδια που θυμίζουν άδεια παραλία και χαρίζουν αυτή τη γλυκιά μελαγχολία του φθινοπώρου. Η αντίθεση της relax διάθεσης που ήσουν πριν λίγο καιρό, με τις υποχρεώσεις, που σου χτυπούν απειλητικά την πόρτα. Τα πρωτοβρόχια που είναι ένα κεφάλαιο από μόνο τους. Και αυτό το οικείο - απεχθές συναίσθημα, όταν το πλοίο πιάνει Πειραιά.
Your fun is soon over when Summer ends
Για το μπλε που φεύγει και το γκρι που έρχεται
Για τα αγόρια του καλοκαιριού, που πάντα φεύγουν.
Έλα να -ξανά-πάμε στο νησί η μάνα σου εγώ και εσύ.
Πολύ μπροστά για την εποχή του. Αγάπες καλοκαιρινές που είστε τόσο δυνατές, χαθήκατε στης πόλης τα στενά.
Γλυκιά μελαγχολία, άμμος στις πατούσες και η πρώτη ζακέτα σε ηλιοκαμμένο δέρμα.
Καλοκαιρινό love story που τελειώνει άδοξα, χαριτωμένο κυνηγητό στις πλατείες. Λαχάνιασα.
Και τώρα τι θα γίνουμε χωρίς καλοκαίρι;
Βρέχει στη φτωχογειτονιά, βρέχει και στην καρδιά μου.
Τα καλοκαίρια μας μικρά, ατέλειωτοι οι χειμώνες. Τέλος.
Bonus track: Το soundtrack του Game of Thrones. Γιατί το winter is coming είναι πάντα επίκαιρο.
16°
