Παρόλο που έχουν τη φήμη των κρεατοφάγων, κάποιοι Νεάντερταλ ήταν χορτοφάγοι και φαίνεται πως χρησιμοποιούσαν φυτικά αναλγητικά και τον μύκητα της πενικιλίνης για τη θεραπεία μολύνσεων και την ανακούφιση από διαφόρων ειδών άλγη.
Μια διεθνής ομάδα επιστημόνων από την Ισπανία, την Αυστραλία, τη Βρετανία, με τη συμμετοχή και της διακεκριμένης Ελληνίδας παλαιοανθρωπολόγου Κατερίνας Χαρβάτη, καθηγήτριας του γερμανικού Πανεπιστημίου του Τίμπιγκεν, ανέλυσε γεννητικό υλικό που βρέθηκε στην πέτρα της οδοντοστοιχίας τεσσάρων Νεάντερταλ, οι οποίοι ζούσαν πριν από περίπου 42.000 έως 50.000 χρόνια στην περιφέρεια των Αστούριας στην Ισπανία. Οι εν λόγω οδοντικές πλάκες είναι οι αρχαιότερες που έχουν ποτέ αναλυθεί γενετικά.
Τα υπολείμματα τροφών στα δόντια τεσσάρων «ξαδέλφων» του σύγχρονου ανθρώπου αποκάλυψαν στους επιστήμονες πόσο παρεξηγημένο και πόσο ισορροπημένο ήταν τελικά το διαιτολόγιό τους. Οι επιστήμονες διέκριναν άγρια μανιτάρια, κουκουνάρια, φλοιούς δέντρων και βρύα και καθόλου υπολείμματα κρέατος σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό, Nature. «Ήταν αναπάντεχο το γεγονός ότι δεν βρήκαμε υπολείμματα κρέατος στους Νεάντερταλ της Αστούριας, οι οποίοι πιστεύαμε πως ήταν κατά βάση κρεατοφάγοι. Διαπιστώσαμε ότι η διατροφή τους είχε αρκετή ποικιλία και συμπεριελάμβανε μια ευρεία γκάμα φυτών. Μάλιστα, κάποια από αυτά τα φυτά πρώτα τα μαγείρευαν και μετά τα έτρωγαν», λέει ο δρ. Αντόνιο Ρόσας μέλος της ερευνητικής ομάδας και του Μουσείου Φυσικών Επιστημόνων της Ισπανίας.
Ο επικεφαλής της έρευνας, καθηγητής Άλαν Κούπερ, διευθυντής του Αυστραλιανού Κέντρου Αρχαίου DNA του Πανεπιστημίου της Αδελαΐδας, αναφέρεται σε μια άλλη σημαντική ανακάλυψη: «Βρήκαμε ότι ένας από τους Νεάντερταλ έτρωγε ασπιρίνη και ανακαλύψαμε τον μύκητα της πενικιλίνης μέσα του. Η χρήση αντιβιοτικών είναι άκρως εντυπωσιακή. Ασφαλώς τα ευρήματά μας έρχονται σε αντίθεση με την μάλλον απλοϊκή εικόνα που έχει σχηματισθεί για τους αρχαίους συγγενείς μας στη λαϊκή φαντασία», σχολίασε ο καθηγητής.
Οι Νεάντερταλ φαίνεται να γνώριζαν ότι υπάρχουν γύρω τους φυτά με αναλγητικές, αντιφλεγμονώδεις και άλλες θεραπευτικές ιδιότητες. Μπορούσαν μάλιστα να ανακουφίσουν με αυτά ένα στομαχόπονο ή κάποιον πονόδοντο.
18°
