Είχαμε μεγάλες προσδοκίες για το φιλμ του Σουηδού Άλφρεντσον («Άσε το κακό να μπει», «Ο κλήρος έπεσε στον Σμάιλι») αλλά τελικά δεν κατάφερε να μας κερδίσει. Ο βασικός λόγος πάντως δεν έχει να κάνει τόσο με τις δικές του σκηνοθετικές αστοχίες όσο με το υπερβολικό και αδικαιολόγητο από ένα σημείο και μετά σενάριο που υπογράφουν οι Χοσέιν Αμινί και Πίτερ Στρόαν. Το σημείο δηλαδή που θεωρητικά ήταν το μεγάλο όπλο της ταινίας, καθώς η γραφή του Τζο Νέσμπο έχει χιλιάδες οπαδούς σε όλο τον κόσμο. Πρόσφατα διάβασα τον «Κοκκινολαίμη» του Νορβηγού και διαπίστωσα ιδίοις όμμασι την ικανότητά του να συνθέτει κινηματογραφικές εικόνες με μυθιστορηματική φαντασία. Στο μικρόκοσμο του ήρωά του Χάρι Χόλε χωράνε πολλά περισσότερα από μια αστυνομική πλοκή και τον αναμενόμενο εντοπισμό ενός δολοφόνου. Ο σχεδιασμός ενός κόσμου παιδικής αθωότητας και κοινωνικού πλούτου – τι πιο ειδυλλιακό από το χιονισμένο Όσλο που καλωσορίζει το χειμώνα με τους πρώτους χιονανθρώπους και ετοιμάζεται να γιορτάσει την ανάληψη των χειμερινών ολυμπιακών αγώνων;– μετατρέπεται με λεπτούς χειρισμούς σε τοπίο φρίκης και κοινωνικής παρακμής από τον Άλφρεντσον, αλλά μέχρι εκεί. Όλο το δεύτερο μέρος αναλώνεται σε ένα προβλέψιμο και flat κυνηγητό γάτας και ποντικού, χωρίς πνοή και σκηνοθετικό νεύρο, όπου αρκετοί χαρακτήρες δεν αναλύονται σε βάθος ενώ υπάρχουν και κάποιες χτυπητά κακές ερμηνείες (Βαλ Κίλμερ, Σαρλότ Γκενσμπούρ) που αποδυναμώνουν ακόμη περισσότερο την ταινία. Αντί λοιπόν ο Άλφρεντσον να χτίσει την αφήγησή του στην οξύτητα της κοινωνικής κριτικής ή την καταγραφή της δυσοίωνης ατμόσφαιρας που χαράζει ανεπανόρθωτα τη ζωή του ήρωα, στρέφεται σε μια δίχως έμπνευση σκηνοθεσία γύρω από τον εντοπισμό της ταυτότητας του δολοφόνου. Αν δεις την ταινία χωρίς περαιτέρω απαιτήσεις, εστιάζοντας μοναχά στο κομμάτι του αστυνομικού θρίλερ, μπορεί και να την απολαύσεις. Όμως δεν παύει να είναι μια χαμένη ευκαιρία για το σαρκασμό και την απομυθοποίηση της επίπλαστης εικόνας ευτυχίας στον παγωμένο ευρωπαϊκό βορρά. Εκεί που πίσω από τη βιτρίνα καθωσπρεπισμού κρύβονται σημάδια που όχι μόνο δεν επιτρέπουν διαλείμματα αισιοδοξίας, αλλά επιπλέον δικαιώνουν την ύπαρξη και τη δράση (βλέπε αυτοδικία) μιας ειδικής κατηγορίας ανθρώπων με σοβαρά ψυχολογικά και συναισθηματικά προβλήματα που χρίζουν άμεσης ιατρικής βοήθειας.
INFO
- ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Τόμας Αλφρεντσον
- ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Μάικλ Φασμπέντερ, Τζέι Κέι Σίμονς, Ρεμπέκα Φέργκιουσον, Σαρλότ Γκενσμπούργκ, Κλόι Σεβινί, Βαλ Κίλμερ
- χρονολογια: 2017
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Το «Animal» της Σοφίας Εξάρχου στην τελική πεντάδα
Το αφιέρωμα της Ταινιοθήκης της Ελλάδας είναι μια πολύ καλή αφορμή για να ξαναθυμηθούν οι παλιοί το καυστικό χιούμορ του σκηνοθέτη αλλά και να ανακαλύψουν οι νεότεροι σινεφίλ το ξεχωριστό σύμπαν του.
Το επιδραστικό φιλμ των Άλμπερτ και Άλεν Χιουζ θα προβληθεί μετά τα εγκαίνια της έκθεσης «Κάνα δυο φωτογραφίες» του Δημήτρη Μουγκού
Ξεκινούν σύντομα τα γυρίσματα - Διασκευάζει μυθιστόρημα για τη μεγάλη οθόνη
H αληθινή ιστορία του 29χρονου Γιαμαγκούτσι που επέζησε και από τις δύο ατομικές βόμβες στην Ιαπωνία
«Να ερμηνεύω έναν άνθρωπο που θαυμάζω πραγματικά και ευελπιστώ να του μοιάσω είναι τρομερό προνόμιο»
H ταινία του Ρομπ Ράινερ γυρίστηκε πριν 35 χρόνια
Ο Πορτορικανός ράπερ στο πλευρό του Adam Sandler
Πώς από κομπάρσος κατέληξε να φοιτά στη σχολή του Σακελλάριου, από όπου αποφοίτησε μάλιστα με άριστα
Ο Νίκος Περάκης και εκλεκτοί προσκεκλημένοι θα προλογίσουν τις ταινίες του
600 αντικείμενα θα παρουσιαστούν από το κοστούμι της Catwoman, στο φόρεμα της Wednseday
Το μεγάλο αφιέρωμα του φετινού φεστιβάλ με τίτλο «Εμείς το Τέρας»
Η πρωταγωνίστρια του «Σκαθαροζούμης Σκαθαροζούμης» εμπνέεται από το σινεμά του Ντράγιερ
Το συγκλονιστικό film του Peter Weir στο μικροσκόπιο
«Αυτός είναι ο τελευταίος μου χορός»
Ήδη έχει βραβευθεί στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σαγκάης (βραβείο καλύτερης σκηνοθέτιδας) ενώ έχει πολλές συμμετοχές σε άλλα φεστιβάλ
Τι τον ενέπνευσε για την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, τι τον δυσκόλεψε και τι κάνει στις δύκολες στιγμες; Ο σκηνοθέτης απαντά
Τα ονόματα που απαρτίζουν την επιτροπή - Ποιοι αντικαθιστούν τους παραιτηθέντες
Ποτέ το χολιγουντιανό «κακό» δεν είχε τόση σαγήνη - Η πατρική φιγούρα του Χόλιγουντ
Ο μύθος του Φάουστ συναντά εκείνον της Περσεφόνης, σε ένα φορτωμένο από εφέ και κάπως φλύαρο φιλμ που το παρακάνει με το στιλιζάρισμα
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.