Η Google, σε ρυθμούς... Halloween, αφιερώνει το σημερινό της doodle σε αυτήν τη γιορτή, όπου ο τρόμος συναντά τη διασκέδαση.
Κολοκύθες με φως και χαμόγελο που κόβει την ανάσα, τοποθετημένες στις αυλές των σπιτιών. Αράχνες και νυχτερίδες να κρέμονται από δοκάρια. Ανθρώπινοι σκελετοί, φαντάσματα και μάγισσες με σκουπόξυλα γεμίζουν τους δρόμους, την ώρα που μασκαρεμένα παιδιά γυρνούν από σπίτι σε σπίτι, ζητώντας κέικ ή ζαχαρωτά. Τι τέλος, πάντως, συμβαίνει κάθε χρόνο το βράδυ της 31ης Οκτωβρίου σε πολλές χώρες της Δύσης.
Είναι το Halloween (Χάλογουιν) -μια από τις δημοφιλέστερες γιορτές στη Βόρεια Αμερική, στην οποία η Google αφιερώνει το σημερινό της doodle. Σύμφωνα με τη Στατιστική Υπηρεσία των ΗΠΑ, 36,1 εκατομμύρια παιδιά συμμετείχαν την περασμένη χρονιά, χτυπώντας το κουδούνι σε 108 εκατομμύρια σπίτια. Το Halloween έχει και ένθερμους υποστηρικτές στην Ευρώπη.
Θυμίζει καρναβάλι και κάλαντα μαζί,όπου ο φόβος δύσκολα ξεχωρίζει από το γέλιο και ο τρόμος από το ξεφάντωμα. Είθισται τη σημερινή ημέρα πλήθος κόσμου να παρακολουθεί ταινίες τρόμου. Κινηματογραφικό φιλμ - σημείο αναφοράς είναι το θρίλερ τρόμου Halloween, παραγωγής 1978, σε σκηνοθεσία Τζον Κάρπεντερ, με πρωταγωνιστές τους Ντόναλντ Πλέζανς και Τζέιμι Λι Κέρτις.
Πώς προέκυψε το Halloween
Ο όρος Halloween είναι συνεπτυγμένη μορφή των λέξεων All-Hallow-even και σημαίνει το «Βράδυ πριν από την Ημέρα των Αγίων Πάντων», που γιορτάζεται την 1η Νοεμβρίου στις καθολικές χώρες. Η γιορτή χάνεται στα βάθη των αιώνων. Έχει ειδωλολατρικές ρίζες και σχετίζεται με τη λατρεία των Δρυίδων από τους Κέλτες στην Ιρλανδία.
Το doodle της Google για το Halloween
Ειδικότερα, για τους Κέλτες η ημέρα αυτή σήμαινε το τέλος της συγκομιδής και την αρχή του χειμώνα. Ταυτόχρονα, η αλλαγή της εποχής ήταν... μια γέφυρα - ένα σταυροδρόμι ανάμεσα στον πάνω και τον κάτω κόσμο, όπου οι νεκροί μπορούσαν -υπό προϋποθέσεις- να έχουν πρόσβαση.
Πιστεύεται ότι οι ψυχές των ανθρώπων που πέθαναν κατά τη διάρκεια του έτους ψάχνουν να μπουν σε ένα σώμα για να κερδίσουν την αθανασία. Οι ζωντανοί, σε μια προσπάθεια να... γλιτώσουν, ντύνονται με παράξενα κοστούμια και κάνουν θόρυβο, προσπαθούν να φοβίσουν και να διώξουν τα πνεύματα. Τη γιορτή έφεραν στην Αμερική Ιρλανδοί μετανάστες κάπου στα μέσα του 19ου αιώνα.
Οι χριστιανικές οργανώσεις αντιδρούν, θεωρώντας ότι το έθιμο έχει ειδωλολατρικές ρίζες και σατανιστική χροιά. Το Βατικανό το βλέπει σαν ένα παιδικό παιχνίδι και γι' αυτό δεν λέει τίποτα.
Στους κερδισμένους της σημερινής ημέρας, οι ζαχαροπλάστες. Ο τζίρος από τα γλυκά και τα ζαχαρωτά «ζαλίζει», ξεπερνώντας τον αντίστοιχο των Χριστουγέννων και του Αγίου Βαλεντίνου.
Το έθιμο της κολοκύθας έχει ρίζες σε έναν παλιό ιρλανδικό μύθο, αυτόν του τσιγκούνη και κατεργάρη Τζακ. Μετά τον θάνατό του, μην μπορώντας να βρει κάποιο μέρος να αναπαύσει την ψυχή του, περιπλανιόταν σε διάφορα μέρη, καθώς δεν είχε γίνει δεκτός ούτε στον παράδεισο (κρίθηκε ότι ήταν κακός) αλλά ούτε στην κόλαση (είχε κοροϊδέψει τον διάβολο).
Ο Τζακ χάραξε ένα γογγύλι και -καθώς είχε κρύο και ήταν σκοτεινά- τοποθέτησε ένα κάρβουνο σε αυτό, προκειμένου να ζεσταίνεται και να βλέπει.Στο Halloween, οι Ιρλανδοί αρχικά σκάλιζαν γογγύλια, έβαζαν μέσα ένα κερί και τα τοποθετούσαν κοντά σε παράθυρα, προκειμένου να κρατήσουν μακριά τα κακά τα πνεύματα και κυρίως το πνεύμα του Τζακ.
Κατά τον 19ο αιώνα, όταν η παράδοση έφτασε στη Βόρεια Αμερική, ο κόσμος άρχισε να χρησιμοποιεί κολοκύθες, καθώς ήταν πιο εύκολο να τις σκαλίσει, φτιάχνοντας διάφορα σχήματα.
