Μίλα μου βρώμικα 487

Λοιπόν, Μυρτώ, γνώρισα που λες έναν τύπο μουσικό μέσω κοινών φίλων, ο οποίος με κυνήγησε πολύ και φρόντισε από πολύ νωρίς να μου δείξει τι θέλει από μένα. Εγώ ενώ στην αρχή είχα τους ενδοιασμούς μου και τον απέρριπτα, στην πορεία άλλαξα γνώμη, βρεθήκαμε πρώτη φορά αλλά δεν μου βγήκε. Τη δεύτερη φορά επιδίωξα εγώ να γίνει κάτι κι έτσι έγινε. Στην πορεία όμως μου προέκυψε παραπάνω ενδιαφέρον, αλλά έφαγα τα μούτρα μου πολλάκις. Έκτοτε η συμπεριφορά του έχει γίνει αδιανόητη, καθώς δεν μου λέει ξεκάθαρα ένα ναι ή ένα όχι, προσπαθεί επιδεικτικά και έντονα να με κάνει να ζηλέψω με κάθε λογής γυναικομάνι που βρίσκεται τριγύρω (σε σημείο να αναρωτιέμαι τι λιγούρι είναι αυτό;), αδιαφορώ και το παίζει στεναχωρημένος, χάνομαι για ένα διάστημα από το μαγαζί-στέκι που δουλεύει και το παίζει απογοητευμένος και ενώ στις αρχές επικοινωνούσαμε και μιλούσαμε αρκετά όποτε βρισκόμασταν, τώρα δεν λέμε πολλά πολλά, πάω να φύγω από δίπλα του και δεν με αφήνει, κάθομαι και απλά με κοιτάει, τον ρωτάω στα ίσια και δεν παίρνω απάντηση παρά μόνο κάτι άθλιες δημοσιεύσεις στο fb του τύπου «να θέλει κανείς να πει δυο λόγια σε κάποιον και να μην μπορεί»... Και γενικά τα όσα κάνει μου δίνουν την εντύπωση ότι θέλει να με έχει στο περίμενε για κάποιο άγνωστο και δυσνόητο λόγο. Εντωμεταξύ αυτή η μανία με τη ζήλια έχει αρχίσει να με κουράζει. Το ερώτημα είναι, τόσο δύσκολο είναι για κάποιον που φαινόταν φυσιολογικός αρχικά να πει μια κουβέντα ώστε να καταλάβουμε κι εμείς... και αν δεν είναι έτσι τα πράγματα αξίζει να ασχολούμαι ή να αρχίσω τα unfriend; Μαριλίνα

Σας έχει ερωτευτεί. Αλλά με έναν ευαίσθητο, αθώο και μοναδικό τρόπο. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, κάθεται σε ένα παγκάκι στην Πανεπιστημίου και περιμένει να φτάσει το λεωφορείο του. Κρατάει και ένα κουτί σοκολατάκια. Σε λίγο θα αρχίσει να αφηγείται σε διάφορους περαστικούς τη συγκινητική πορεία της ζωής του. Κάντε υπομονή. Όλο αυτό που σας συμβαίνει με το συγκεκριμένο άντρα στην πραγματικότητα είναι ένα ελπιδοφόρο μήνυμα για τη δύναμη της θέλησης. Κάποια στιγμή θα φτάσει και σε σας. Run Forrest, run.

Μυρτούδι! Πριν ένα δεκάμηνο περίπου, φλερτ και κάτι φιλιά. Είχε σχέση. Χώρισε. Και τυχαίνει να ξαναμιλάμε μετά από τόσο καιρό. Δεν ξέρω αν με βλέπει κάπως ή σαν το μικρό (γιατί γυναίκα που σαγηνεύει δεν με λες). Μπορώ να κάνω κάτι; Εκτός των άλλων, πρέπει μήπως να ανησυχώ που είμαι μόνη ουσιαστικά εδώ και 2 χρόνια περίπου, ενώ είμαι στα 23; Μήπως είμαι απαιτητική που ψάχνω κάτι να παθιάζομαι και μόνο σε αυτόν το έχω βρει τόσο καιρό; G 

Υ.Γ. Τα υποκοριστικά και οι προσφωνήσεις τύπου καλό μου ή αγάπη δεν είναι ενδεικτικά αδιαφορίας ουσιαστικά;

Σιγά μην είναι ενδεικτικά αδιαφορίας. Απλώς σας αρέσει πολύ κι έχετε ψαρώσει. Κουνήστε λίγο ουρίτσα και αφήστε το καλοκαίρι να κάνει τη δουλειά του.Υ.Γ. Χριστέ μου, είμαι πολύ κατίνα!

Γεια σου Μυρτώ, εγώ είμαι πάλι, ποια εγώ δεν λέω για να μην καρφωνόμαστε κιόλας. Διασκέδαζα το 3ήμερο του Αγίου (οινο)Πνεύματος, που λες, σε γνωστό νησί του Αργοσαρωνικού με την παρέα μου και όλα καλά. Ξάφνου εμφανίζεται ένα κουκλί, από αυτά που πολύ μου αρέσουν και σπάνια τα πετυχαίνεις έξω και κάνανε καρδούλες τα ματάκια μου. Λίγο η καλή διάθεση, λίγο το ποτό, λίγο οι ωραίες μουσικές, μη στα πολυλογώ, γνωριστήκαμε με το αγόρι, συμπαθηθήκαμε, συνεχίσαμε με τις παρέες μας στο ίδιο μαγαζί (όχι τυχαία), φλερτάραμε, γελούσαμε, περνούσαν οι ώρες ωσάν λεπτά... ε, και κάποια στιγμή, δεν κρατήθηκε το αγόρι και είπε να με «ασπαστεί» –όχι φιλικά– μέσα στο μαγαζί και ενώ ξημέρωνε. Και εκεί που δεν πίστευα πόσο τυχερή είμαι και όλα τέλεια και αυθόρμητα και απρογραμμάτιστα... ένιωσα τον πρίγκιπα να μετατρέπεται σε βάτραχο! Για την ακρίβεια όχι βάτραχο... σαύρα-σαλαμάνδρα! Το αυτό της Σάρλοτ στο Sex and the city που είχε περιγράψει ως «βιασμός προσώπου»! Ευθύς αμέσως κατέρρευσαν όλα και έψαχνα την έξοδο γιατί καλά τα ερπετά, αλλά για να μας προστατεύουν από μύγες και κουνούπια. Και νταξ, το ξεπέρασα το σοκ, αλλά αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να είχε κοπέλες στη ζωή του και καμία να μην μπει στη διαδικασία να επιτελέσει το κοινωνικό καθήκον της προς τα άλλα κορίτσια και να του πει πόσο λάθος το κάνει. Δεν μπορώ να πιστέψω πως υπάρχει άνθρωπος που θα του άρεσε τέτοια τεχνική που μόνο με άπειρα σίελα σε αφήνει, τα σκουλαρίκια στο πάτωμα και κοκκινίλες ολούθε! Συγνώμη αν σας αηδίασα. Φιλιά (από τα κανονικά), καλά μαυρίσματα και καλό καλοκαίρι σε όλους!

Ξαφνικά μου ήρθε μια όρεξη για σαλιγκάρια κοκκινιστά. Υ.Γ. Πιστεύω πως όλα αυτά είναι οι πριν και μετά επιδράσεις της πρόσφατης πανσελήνου. Άντρες μεταμορφώθηκαν σε ερπετά, γυναίκες σε λυκανθρώπους, στρέιτ γίνανε γκέι (και το ανάποδο), ερωτευμένοι ξε-ερωτεύτηκαν, ψυχροί αλύχτησαν, κομήτες έπεσαν στις ταράτσες και κάποιοι –μέχρι πρότινος φυσιολογικοί– τάχθηκαν αιφνιδίως υπέρ της κυβέρνησης. Μεγάλες επιτυχίες.

Στείλε το γράμμα σου ταχυδρομικά ή στο fax της A.V. ή στο info@athensvoice.gr για τη στήλη Μίλα μου βρώμικα.