Athens Voices 731

Κυρία κάπως νεόπλουτη, καλοντυμένη, με ρούχα-φίρμες κλπ., ψάχνει να αγοράσει άρωμα. Η πωλήτρια τη βοηθάει να διαλέξει:
-Σας προτείνω αυτό, είναι πάρα πολύ ωραίο. Διαρκεί αρκετά, είναι ξυλώδες άρωμα με νότες εσπεριδοειδών…
-Αχ, θα το πάρω. Μου αρέσουν πάρα πολύ αυτά με το ξηλώδες!
(Hondos, Αγία Παρασκευή, Δευτέρα πρωί)

Ταρίφας σε προπορευόμενο αυτοκίνητο που έστριψε άγαρμπα:
«Κυρία μου, γιατί δεν ανάβετε φλας; ΔΕΗ πληρώνετε;… Και μετά λένε για ’μας…»
(Κέντρο Αθήνας, Δευτέρα βράδυ)

«Είχα πάει διακοπές και του έστελνα φωτογραφίες και τελικά ήμουν στο χωριό του».
(Ώριμες, κομψές κυρίες, συνομιλούν βολτάροντας. Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, Πέμπτη μεσημέρι)

Στο σούπερ μάρκετ, κυρία γύρω στα 60 αντιμετωπίζει πρόβλημα με το καροτσάκι και φωνάζει έναν υπάλληλο για να τη βοηθήσει.
Υπάλληλος: Έχετε ένα ευρώ;
Κυρία: Έχω ένα ευρώ, αλλά αναπολώ τον καιρό που είχα μία δραχμή…
(Αγία Παρασκευή, Σάββατο πρωί)

«Μιχαήλ Ανδρόνικεεεε, έλα εδώ! Άσ’ το κάτω αυτό! Άσ’ το, αλλιώς θα σου βάλω το λουρί σου και δεν θα σε ξαναπάω βόλτα στο πάρκο!»
(Κυρία φωνάζει τον σκύλο της. Ανθούπολη, Περιστέρι, Σάββατο μεσημέρι)

«Μία χωριάτικη, μία μερίδα σκορδαλιά, πολύ ψωμί και μία πατάτες για να κάνω ντιπ».
(Παραγγελία Ιταλού τουρίστα σε ταβέρνα. Πανόρμου, Αμπελόκηποι, Σάββατο βράδυ)