Έχουμε πάει στον «Ζυγό» για να ακούσουμε τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα. Είμαστε μια χαρούμενη παρέα: Εγώ, που έχω κατεβάσει τα κρασάκια μου, η Μανίνα Ζουμπουλάκη (προ εγκυμοσύνης), η Άβα Γαλανοπούλου (αλλού-γιαλού) και η αγαπημένη μου Ελένη Μαχαιρίτσα, που όποτε τη βλέπω γεμίζω από θετική ενέργεια. Το πρόγραμμα αρχίζει και πρώτος βγαίνει ο Αλκιβιάδης (Κωνσταντόπουλος) για να ζεστάνει την ατμόσφαιρα. Είναι αυθεντικός, άνετος, επικοινωνιακός. Τραγουδάει ωραία και παίζει βιολί, ακορντεόν, κιθάρα, τρομπέτα, τα πάντα. Ο άνθρωπος ορχήστρα. «Πολύ καλός είναι αυτός» λέει η Μανίνα. «Και νόστιμος» συμπληρώνει η Άβα... «Είναι καταπληκτικό παιδί» μας ενημερώνει η Ελένη. «Ετοιμάζει τώρα τον καινούργιο του δίσκο. Βρε Γιώργο, δεν του δίνεις κάνα στίχο;» «Ελένη μου, κάθε βδομάδα δημοσιεύω ένα τραγούδι στην ATHENS VOICE. Δεν μπορεί να πάρει ένα να το μελοποιήσει;» απαντάω με παράπονο. «Να πάμε μετά την παράσταση να φάμε παρέα» προτείνει η Άβα και το ματάκι της γυαλίζει. Αργά το βράδυ ή νωρίς το πρωί, όπως θέλεις πέσ’ το, παραγγέλνουμε σούπες στο Kama Supa. Εκείνη τη βδομάδα έχει δημοσιευτεί στην ATHENS VOICE το τραγούδι «Γαμώ την καταδίκη μου». Ρωτάω τον Αλκιβιάδη αν το έχει διαβάσει, δεν το έχει, αρχίζω και απαγγέλλω: «Στο δυαράκι κρύωνα / σκεφτόμουνα δυσοίωνα / σε μια γωνιά τουρτούριζα / κι ένα σκοπό μουρμούριζα. / Γαμώ την καταδίκη μου / δεν πλήρωσα το νοίκι μου / δεν πλήρωσα το ρεύμα μου / και πάγωσε το αίμα μου / το σώμα και το πνεύμα μου…» κάνει μια απότομη κίνηση η Άβα και χύνει τη σούπα πάνω στο παντελόνι μου. Ζεματιέμαι, θέλω να την αρπάξω από το μαλλί, «Γούρι! Γούρι!» φωνάζουν εν χορώ η Μανίνα και η Ελένη, η Άβα μου ζητάει χίλια συγνώμη, ηρεμώ. «Γιώργο, αυτό το τραγούδι μιλάει για τη ζωή μου, ξέρω τι σημαίνει να μην έχεις να πληρώσεις το νοίκι σου, μου το δίνεις να το μελοποιήσω;» μου λέει ενθουσιασμένος ο Αλκιβιάδης. «Είναι δικό σου» απαντάω μεγαλόψυχα, ενώ η καυτή σούπα συνεχίζει να μου καίει τα αρχίδια.
Ένα χρόνο μετά, μιλάμε με τον Μαχαιρίτσα στο τηλέφωνο. «Ρε μαλάκα, έλα στο μαγαζί να δεις τι γίνεται με το τραγούδι σου». «Ποιο τραγούδι μου;» «Το “Γαμώ την καταδίκη μου!”, το λέει ο Αλκιβιάδης και γίνεται χαμός». «Θα έρθω». Η Μανίνα δεν μπορεί, είναι έγκυος, η Άβα έχει εξαφανιστεί, μόνο η Ελένη μπορεί. Πάμε και όντως, όταν ο Αλκιβιάδης βγαίνει και το λέει, γίνεται χαμός. Εντάξει, εγώ είμαι μεγάλος στιχουργός, αλλά κι αυτός το μελοποίησε τέλεια. Πάω στα καμαρίνια, αγκαλιές, φιλιά, με ενημερώνει ότι θα το βγάλει δίσκο, «μπράβο, μπράβο!» του λέω, γνωρίζοντας ότι από λεφτά θα πάρω αυτά που μου είχαν καεί στο Kama Supa.
Από τότε μου μπήκε η ιδέα να κάνω ένα δίσκο με τραγούδια που δημοσιεύτηκαν στη στήλη Greatest Hits. Το είπα σε μερικούς φίλους συνθέτες και τραγουδιστές και είναι μέσα. Μερικοί μάλιστα τα έχουν ήδη μελοποιήσει. Πρώτα ο θεός, την άνοιξη, δεν θα χορταίνετε να ακούτε «Τα τραγούδια της ATHENS VOICE». Τρέχω τώρα να βρω κάνα σπόνσορα. Εσείς μείνετε στους δέκτες σας, ακολουθούν διαφημίσεις.
Ο δίσκος του Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλου «Γαμώ την καταδίκη μου» κυκλοφορεί από την εταιρεία 7, η οποία ανήκει στη Legend. Παραγωγός είναι ο Ηλίας Μπενέτος.
16°
