Athens Voices 631

Μέσα στο Notos, 35άρα με τον δικό της που βαριέται αφόρητα, χαζεύει χαλιά:

«…Γιώργοοο… Γιώργοοο… Γιώργοοο… Για δες αυτό το χαλί, ωραίο δεν είναι; Βέβαια, από την άλλη… άμα το πάρουμε, το λυπάμαι να το βάλουμε στο εξοχικό της μάνας σου… Ρε συ Γιώργο, μόνη μου μιλάω; (και συνεχίζει μονολογώντας) Και, ΝΑΙ, για ΑΚΟΜΗ μία φορά δεν με άκουσε ΠΟΤΕ».

(Χαυτεία, Τετάρτη απόγευμα)

---

Μετρό. Κύριος κοστουμάτος που μόλις αποβιβάστηκε δίνει το χρησιμοποιημένο εισιτήριό του σε νεαρό. Αυτός το παίρνει, λέει ευχαριστώ, προχωρά προς την εξέδρα, κοντοστέκεται λίγο και γυρνάει και λέει στον τύπο:

«Μα καλά, πας να με κάψεις; Μαλάκας είσαι; Μου έδωσες εισιτήριο μειωμένης διαδρομής; Πάλι καλά που το είδα, ρε τσίπη, ε τσίπη! Για κοίτα, ρε, τι μπορείς να πάθεις στα καλά καθούμενα…»

(Καλοκαίρι. Σταθμός Δουκίσσης  Πλακεντίας, απόγευμα)

---

Δύο 35άρηδες πάνε να καθίσουν σε γωνιακό τραπεζάκι σε café της Πλατείας Μαβίλη, δίπλα σε πρασινάδες. Κάτι δεν τους αρέσει, όμως:

-Ρε συ, κάτι μυρίζει άσχημα εδώ.

-Θα είναι τα κακά από τις γάτες, εδώ στους θάμνους.

-Πάμε να φύγουμε;

-Άραξε ρε, τι σε πειράζει; Χωριό. Σκέψου χωριό.

(Πλατεία Μαβίλη, Σάββατο πρωί)

---

Δύο φίλες 40άρες κατεβαίνουν την Ερμού, προσπερνούν έναν άστεγο, ναρκομανή. Η μία κάνει μεταβολή, ανοίγει το πορτοφόλι και γυρίζει και λέει στη φίλη της:

-Μαίρη, θα δώσω.

-Ναι, αλλά δεν θα τον σώσεις, απαντάει η άλλη.

(Μοναστηράκι, Παρασκευή απόγευμα)

---

Κύριος προσπαθεί να δώσει σε πωλητή βιβλιοπωλείου να καταλάβει ποιο βιβλίο ψάχνει:

«Εκδόσεις Ίκαρος. Κάτι σαν Μαρία στον τίτλο. Ιταλός συγγραφέας».

(Πολιτεία, Ασκληπιού, Σάββατο πρωί)