Μυρτώ, γεια σου... θα μπω κατευθείαν στο ψητό. Του χρόνου δίνω πανελλήνιες και έχω φάει κόλλημα με ένα παιδί απ’ το φροντιστήριο το οποίο παλιότερα έδειχνε ενδιαφέρον και εγώ δεν έκανα απολύτως τίποτα. Συνεχώς τον προσγείωνα και δεν ήμουν τόσο δοτική. Τώρα κάνει κάτι με άλλη, δεν ξέρω αν έχουν σχέση και τι κάνουν, αλλά τώρα κατάλαβα το λάθος μου και θέλω μια δεύτερη ευκαιρία να ξαναγνωριστούμε... Θα ήθελα πολύ να κάνουμε μια σχέση γιατί είναι πολύ καλό παιδί, δεν ξέρω κατά πόσο αυτός θέλει μια τέτοια σχέση μεταξύ μας. Ίσως με βλέπει και σαν φίλη... έχω στεναχωρηθεί πολύ. Τι μπορώ να κάνω;
Μυρτώ, γεια σου… θα μπω κατευθείαν στο ψητό. Έχω φάει κόλλημα με ένα παιδί από το φροντιστήριο το οποίο παλιότερα με γούσταρε κι εγώ βαριόμουν και τον έγραφα στα παπάρια μου. Τώρα κάνει κάτι με άλλη, δεν ξέρω αν έχουν σχέση, αλλά ό,τι και να έχουν θέλω να τους το χαλάσω γιατί ζήλεψα φριχτά και μου γύρισαν τα μυαλά που τόλμησε να γκομενίσει αλλού ενώ το σενάριο έλεγε ότι θα σέρνεται στα πόδια μου μέχρι να σβήσει ο ήλιος. Ίσως δε με γουστάρει πια… έχω λυσσάξει. Τι μπορώ να κάνω για να στείλει στο διάολο τη μαλάκω που νταραβερίζεται και να ξαναρχίσει να τρέχει πίσω μου;
Γιατί είναι τόσο δύσκολο να βρω την αγάπη, Μυρτώ; Τον έρωτα που τόσο πολύ χρειάζομαι, όταν όλα έχουν καταρρεύσει γύρω μου και χρειάζομαι κάτι να με κάνει χαρούμενο; Να δώσει μια νότα χαράς και ελπίδας που τόσο απεγνωσμένα χρειάζομαι; Πλησιάζω τα τρία χρόνια μόνος, το μεγαλύτερο διάστημα μοναξιάς που έχω ζήσει στην ενήλικη ζωή μου και δεν ξέρω πόσο ακόμη θα διαρκέσει. Είσαι η διαφυγή μου, δεν με ενδιαφέρει αν θα δημοσιευθεί, ούτε καν αν θα απαντήσεις. Έπρεπε να τα γράψω γιατί έχω τρελαθεί. Έπρεπε κάπου να τα πω. Να τα βγάλω από μέσα μου. Βρήκα μια κοπέλα που πίστευα ότι θα βγει κάτι καλό, αλλά τελικά μάλλον θα χωρίσουμε. Είμαστε σε διάσταση μια βδομάδα τώρα μετά από μόλις μισό μήνα σχέσης και αυτό γιατί απολύθηκε από τη δουλειά της και θέλει χρόνο να ορθοποδήσει επαγγελματικά, μια που εκείνη συντηρεί την οικογένειά της. Το σέβομαι και το δέχομαι, αλλά γιατί με πονάει τόσο; Γιατί δεν καταλαβαίνω τι περνάει και επικεντρώνομαι στο τι περνάω εγώ; Γιατί με επηρεάζει στον ύπνο μου, τη διατροφή μου αλλά και τη δουλειά μου το ότι δεν τη βλέπω και δεν μιλάμε; Γιατί σκέφτομαι μόνο τις στιγμές που την είχα στην αγκαλιά μου στο κρεβάτι μας και δεν προχωράω τη ζωή μου; Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει. Προσπαθώ να χαλαρώσω, να ξεχαστώ και δεν μπορώ. Είμαι τόσο εγωιστής ή τόσο ερωτευμένος; Κατά 90% ούτε καν θα το διαβάσεις όλο αυτό, αλλά τη δουλειά του την έκανε το κείμενο. Νιώθω κάπως –ελάχιστα– καλύτερα. Καλή συνέχεια.
Εγωισμός και έρωτας, πολύ καλοί φίλοι γενικά. Μα πώς σας πέρασε απ’ το μυαλό πως όταν ερωτευόμαστε γινόμαστε γενναιόδωροι; Απορώ. Σας επηρεάζει στον ύπνο σας και στη διατροφή σας και στη δουλειά σας και επικεντρώνεστε στον εαυτό σας όπως θα κάναμε κι όλοι εμείς αν μας χωρίζανε στα καλά καθούμενα για εξωσχεσικούς λόγους – αν και δεν είμαι καθόλου σίγουρη ότι οι λόγοι είναι απολύτως εξωσχεσικοί. Και εξηγούμαι αμέσως: στις στραβές που μας σκάνε, συνήθως στηριζόμαστε απ’ τη σχέση μας, δε χωρίζουμε. Εκτός αν αισθανόμαστε ότι ο άλλος δεν είναι σε θέση να στηρίξει, όχι γιατί δε θέλει αλλά κυρίως γιατί δεν ξέρει πώς γίνεται, δεν έχει βασιστεί ποτέ πάνω του κανείς, δεν είχε ποτέ αποκλειστική ευθύνη για κάτι. Με τη στήριξη που λέω, δεν εννοώ καθόλου την τρυφερότητα, την αγκαλιά και το φιλί. Δυστυχώς. Σε τέτοιες λοιπόν κρίσιμες στιγμές, αναγκαζόμαστε να προχωρήσουμε χωρίς τον άλλο ο οποίος φυσικά δεν καταλαβαίνει τίποτα απ’ όλα αυτά. Πάντως στη δική σας περίπτωση μπορεί να παίζει απλώς το σοκ της απόλυσης και το άγχος που την ακολουθεί, οπότε ίσως η κοπέλα επιστρέψει κάποια στιγμή όταν ηρεμήσει. Ξέρω γω κιόλας;
Υ.Γ. 1 Παρ’ όλα αυτά μήπως να εστιάζατε στη μεγάλη σας ανάγκη να μιλήσετε σε κάποιον ασχέτως του θέματός σας με το κορίτσι;
Θεωρούμαι μεγάλη στα 20 μου, που δεν έχω φιλήσει ποτέ αγόρι; Νεφέλη
Αγαπητή Νεφέλη, τα αγόρια τα φιλάμε όταν και όποτε μας φαίνονται αξιοφίλητα. Σε άλλη περίπτωση το φιλί είναι από βαρετό ως αηδία. Φιλήστε ένα αγόρι τη στιγμή που μέσα σας θα παιανίζουν οι τρομπέτες της γιορτής του φιλιού, όχι η σιωπή του απόλυτου τίποτα.
Στείλε το γράμμα σου ταχυδρομικά ή στο fax της A.V. ή στο info@athensvoice.gr για τη στήλη Μίλα μου βρώμικα
17°
