ΣΕ ΕΙΔΑ

Δεν θέλω να σε κρατήσω κοντά μου. Το φως ξέρεις διώχνει το σκοτάδι. Στις νύχτες μου όμως μπορείς να φέγγεις για μένα. Και εγώ θα σου στέλνω τ' αστέρια για συντροφιά.

Σε είδα στο opening του που κάνατε το bachelor του φίλου σου και αποχωριστήκαμε χωρίς να ανταλλάξουμε κάτι για να επικοινωνήσουμε ξανά. Εσύ Αθήνα, εγώ Πάτρα, εσύ στην τροχαία, εγώ έπαθα τη ζημιά τελικά. Δεν μπορώ να σε βγάλω από το μυαλό μου.

Έβαλα την ταμπέλιτσα «επόμενος πελάτης» για να ακουμπήσεις τις μπίρες σου και μου είπες ευχαριστώ χαμογελώντας. Και μετά μου είπες ότι σου αρέσει το τατουάζ μου. Έπρεπε να πω κι εγώ κάτι, αλλά δεν είπα. Είπα γεια φεύγοντας. Πώς θα γίνει άραγε να σε ξαναδώ που θέλω να σε ρωτήσω κάτι;

Πήγαινα στο νοσοκομείο να δω τη θεία μου και στο μετρό προς Μέγαρο είδα μια δίμετρη θεά με γαλαζοπράσινο φόρεμα και ψηλά τακούνια να στέκεται δίπλα μου. Ήταν μεσημέρι και η ώρα δεν δικαιολογούσε τέτοια εμφάνιση, αλλά, καθώς πέρασες και μύρισα το άρωμά σου, πήρα μια γεύση του Παραδείσου. Αν θες να βρεθούμε, στείλε μου.

Μία που το γράφω, μία που το ξεχνάω γιατί δεν δίνω πολλές πιθανότητες να το δεις. Περπατούσες κατά τη μία και κάτι τα ξημερώματα μόνος σου στην Καλλιδρομίου. Πέρασα μ' ένα λευκό αμάξι και 3 φίλους και τραγουδούσα Παπαρίζου. Φορούσες μαύρα και διασταυρώθηκαν τα βλέμματά μας. Γύρισα να σε κοιτάξω και με κοιτούσες κι εσύ μέχρι που απομακρύνθηκε τ' αμάξι. Επαναλαμβάνω, δεν είμαι τρελή, απλά ένιωσα κάτι «πεταλουδέ» μετά από χρόνια. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο. Είμαι χαζή που δεν είπα να σταματήσουμε να σου αφήσω τηλέφωνο.

Αθώα μέχρι αποδείξεως του εναντίου, έτσι δεν είπες, Ελίνα; Και όμως, με κατηγόρησες και θύμωσες και τώρα δεν μπορώ να σε βρω, έχω στείλει μέιλ, μήνυμα από το νέο μου νούμερο, τίποτα, τζίφος. Διακόπηκε απότομα η επικοινωνία μας τον Νοέμβρη γιατί έπαθα τροχαίο. Έχω λίγες ημέρες που βγήκα από το νοσοκομείο. Αν αλλάξεις γνώμη... ξέρεις πού θα με βρεις. Άλεξ.

Ήμασταν στο ίδιο λεωφορείο που πήγαινε από Λάρισα στον Βόλο την Πρωτομαγιά (2ο δρομολόγιο των 13:00). Καθόσουν 2 θέσεις μπροστά μου και διαγώνια. Είχαμε κοιταχτεί αρκετές φορές. Είμαι η κοπέλα με τα κοντά μαλλιά, τζιν μακριά φούστα και την άσπρη μπλούζα. Ήσουν με την παρέα σου (άλλα 3-4 άτομα). Είχες mullet τύπου μαλλί, ψηλός, μελαχρινός, φόραγες ένα κεραμιδί φούτερ νομίζω (ή κάποιο άλλο παρόμοιο χρώμα), μαύρο παντελόνι και adidas παπούτσια. Αν το δεις αυτό σε παρακαλώ, στείλε, έχω πάθει ζημιά!

Δουλεύεις σε φαρμακείο αρχές Πατησίων (Άνω Πατήσια). Πέρασα στις 14/5 το απόγευμα για να πάρω ένα Voltaren 100. Με ρώτησες αν ήθελα και κάτι άλλο και σου είπα όχι. Φυσικά και ήθελα, αφού πέρασα για εσένα, όμορφη σγουρομάλλα, αλλά κόλλησα να πω κάτι παραπάνω. Είμαι ο μελαχρινός μακρυμάλλης και περνάω συχνά απέξω, αλλά πάντα κολλάω να σου μιλήσω. Ελπίζω να το δεις και να στείλεις.

Τριγυρνάς στα όνειρά μου συνεχώς. Μου λείπεις.

Παράσταση Τρεις Αδελφές, 9/5, Εθνικό θέατρο, πλάγια σκηνή. Ήσουν η ταξιθέτρια της παράστασης, ήμουν η κοπέλα της πρώτης σειράς στο κέντρο με το ασπρόμαυρο τοπ που προσπαθούσε διακριτικά (όσο μπορούσα) να συναντήσει το όμορφό σου βλέμμα. Θα χαρώ να στείλεις.