ΣΕ ΕΙΔΑ

Ήρθες με τη μητέρα σου σε γνωστό ξενοδοχείο και ζήτησες τα περίφημα κέικ με λεμόνι από το shop. Ελπίζω να σε ξαναδώ είτε εδώ είτε στη Ρόδο 😉

Ήρθα περίπου στις 15:45 και με εξυπηρέτησες για να βρούμε ένα Vans που έψαχνα. Τελικά δεν μπορέσαμε να το βρούμε (μάλλον έχει εξαντληθεί). Θα ήθελα να πιούμε έναν καφέ... :)

Ήμασταν στο πλοίο Nissos Aegina και γυρνούσαμε Πειραιά Κυριακή βράδυ. Ήσουν με 2 φίλους σου και κοιταζόμασταν αρκετή ώρα (είσαι μελαχρινός κι εγώ η ξανθιά κοπέλα που καθόταν 2-3 τραπέζια μακριά). Στείλε μου αν το δεις.

Οδηγούσες ένα σκουτεράκι, λογικά γυρνούσες από ποτό. Ήσουν πολύ όμορφα ντυμένη από όσο πρόλαβα να δω. Είχες ξεχάσει το φλας για ώρα και μόλις σε πρόλαβα-έφθασα σου το είπα εν κινήσει και συνέχισα. Με ευχαρίστησες στο επόμενο φανάρι. Είχα βγει κι εγώ βόλτα με το σκούτερ μου να ξεχαστώ από κάτι δικά μου. Δεν είχα μυαλό να σου μιλήσω, έκανα βλακεία βέβαια! Τι χαμόγελο που είχες!

Ήσουν με τρεις φίλες σου στα C Gates, Πέμπτη 26/6 γύρω στις 21:00. Πέρασα από μπροστά σου, κοιταχτήκαμε και μου χαμογέλασες. Σου χαμογέλασα κι εγώ, νομίζω σε ερωτεύτηκα κεραυνοβόλα! Φορούσες ένα φόρεμα με λουλούδια και είχες σγουρά μαλλιά, ίσως άκουσα να σε αποκαλούν Ελένη. Φορούσα μια μαύρη φόρμα και μια μπλούζα Σούπερμαν. Το μετάνιωσα πολύ που δεν σου μίλησα και δεν έχω σταματήσει να σε σκέφτομαι!

Σάββατο πρωί στο Be Twins του Mall Athens. Στείλε αν το δεις...

Σάββατο στις έντεκα περίπου το πρωί στο Μετρό (μπλε γραμμή), κοιταζόμασταν... Εσύ με κατσαρά μαλλιά και ένα καροτσάκι για ψώνια. Κατέβηκα στο Σύνταγμα και καθώς έβγαινα σου λέω «Μακάρι να μπορούσα να το ξεκλειδώσω...», αναφερόμενος στην κλειδαριά που είχες. Γέλασες, αλλά δεν συνεχίσαμε την κουβέντα. Μακάρι να είχα μια ακόμη ευκαιρία.

Το όνομά μου και το τηλέφωνό μου, και δεν σ' το έδωσα... Είχα να διαχειριστώ και ένα τηλεφώνημα εκείνη την ώρα και κάπως ήρθε στο περιθώριο η προσέγγιση. Σίγουρα κοιταχτήκαμε αρκετές φορές και ναι μεν πήρα το θάρρος να το γράψω αλλά όχι να σ' το το δώσω, παρόλο που κατέβηκα στην ίδια στάση (Κοραή), δεν το τόλμησα! Ίσως είμαστε γείτονες και να ξαναβρεθούμε, ίσως πάλι και όχι! Έγινε στο διάστημα 20:30-21:00, μπροστινό μέρος του 4 από Κυψέλη, καθόσουν στις μπροστινές θέσεις και εγώ κοντά στον οδηγό δίπλα στο ακυρωτικό! Δ.

26/6 κατά τις 5:30 - 6 παρά το απόγευμα ήμουν μέσα στο μετρό Ανθούπολη - Ελληνικό και ήρθες κι έκατσες απέναντί μου. Μπήκες στη στάση Άγιος Αντώνιος. Δε σε είχα προσέξει από την αρχή, αλλά μόλις μύρισα το άρωμά σου, απευθείας ήθελα να σε κοιτάξω. Όταν γύρισα, ήδη με κοιτούσες εσύ έντονα. Φορούσες ένα σκούρο t shirt, μια τζιν βερμούδα και sneakers. Εγώ φορούσα ένα τιραντάκι πράσινο-λευκό, μια μαύρη παντελόνα και σανδάλια. Με κοιτούσες έντονα αρκετές στιγμές και ήθελα πολύ να σου δώσω κάποιο σημάδι. Άκουγες μουσική και καταλάβαινα πως ήθελες κάπως να μου μιλήσεις. Δεν υπήρξε όμως ο κατάλληλος χρόνος. Δύο στάσεις μετά κατέβηκα, στην Αττική. Έχεις μείνει πολύ στο μυαλό μου πάντως!

Σε ειδα σήμερα στις 27 Ιουνίου στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης. Οδηγούσες ένα ασημί αυτοκίνητο. Είχες την πιο ζεστή ματιά... Μου έφτιαξες την ημέρα.