ΣΕ ΕΙΔΑ

Σε είδα στον ηλεκτρικό Κυριακή νωρίς το μεσημέρι. Ήσουν καθιστή, εγώ όρθιος στην πόρτα. Κράταγες κινητό με κίτρινη θήκη αν θυμάμαι καλά. Ανταλλάξαμε ματιές και είχες όμορφο βλέμμα. Κατέβηκα δυστυχώς Νερατζιώτισσα. Εσύ συνέχισες προς Κηφισιά. Το παιδί με τα διάφανα γυαλιά, τη βερμούδα και την τσάντα στην πλάτη.

Μακάρι να σε είχα δει, απλώς ακόμα ελπίζω να σταθώ τόσο τυχερή που θα σε γνωρίσω μια μέρα.

Κύριε αστυνόμε, σε είδα εκείνο το απόγευμα που μας μοίραζες τα πρόστιμα απλόχερα, αλλά παρ' όλα αυτά, όταν μου χαμογέλασες, τα είδα όλα... Προσπάθησα να σε βρω αλλά δεν τα κατάφερα. Ελπίζω όντως η τύχη να ευνοεί τους τολμηρούς!

Ήταν πρωί, γραμμή Τ6 του τραμ, έβρεχε αρκετά. Εσύ στεκόσουν δίπλα μου. Μόλις ήρθε το τραμ και άνοιξε τις πόρτες, κάνω το πρώτο βήμα, γλιστράω, και βρίσκομαι ανάμεσα στο τραμ και στην αποβάθρα. Θυμάμαι να έρχεσαι, να με σηκώνεις και να φωνάζεις να μην ξεκινήσει το τραμ. Κι όμως τα καταφέραμε. Σε ευχαρίστησα και μπήκαμε μέσα. Ρώτησα το όνομά σου, με τι ασχολείσαι κλπ. Γεωργία, ήσουν η μοναδική που με βοήθησε, είσαι υπέροχο πλάσμα, υπέροχη εργοθεραπεύτρια, με μεγάλη καρδιά και αγάπη για τα παιδιά. Αν δεις αυτό το μήνυμα, σ’ ευχαριστώ, και να είσαι πάντα χαμογελαστή όπως σήμερα❤️

Σε είδα στο μπάτσελορ του φίλου σου, στην αυλή του Santiago, το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος στην Τήνο. Παίζαμε dare game & είχαμε & εμείς bachelorette. Σου μίλησα. Ο φίλος σου έκανε πρόταση γάμου σε μια κοπέλα απέναντι στο πλαίσιο του παιχνιδιού. Το όνομά σου αρχίζει από Α. Είσαι φυσικοθεραπευτής. Αν δεν έχεις κοπέλα & σου άρεσα στείλε μήνυμα!

Σε είδα στην Αντίπαρο και πίστεψα πως δε θα σε ξαναδώ ποτέ. Τελικά σε ξαναείδα στην Αθήνα και παραλίγο να πιστέψω πως θα σε βλέπω συνέχεια. Δε σε ξαναείδα δυο βδομάδες τώρα. Ψέματα, σε είδα χθες στον ύπνο μου. Αν δε θέλεις να με ξαναδείς, να ξέρεις, δε με πειράζει· το μόνο που με πειράζει είναι μήπως κάποτε ξεχάσω πώς είναι να σε βλέπει κανείς.

Σε ρώτησα αν ξέρεις πώς θα πάμε ως εκεί. Φορούσες ακουστικά και σε διέκοψα... Ήσουν ωστόσο η μόνη που έδωσες σωστές οδηγίες. Θέλω να σε γνωρίσω. Αν το δεις, στείλε μου κάτι να καταλάβω ότι είσαι εσύ.

Σε είδα, με είδες μέσα στο Smart σου, εγώ ένα ασημένιο Audi. Το πήγαινες τάπα, σε καταδίωξα για να σε προλάβω τόση ώρα και μετά πήγα δεξιά μπας και ακολουθήσεις. Μετά πάλι προσπάθησα μάταια αν και νομίζω ότι σε ξαναπέτυχα αλλά και πάλι πήρα λάθος δρόμο δύο φορές. Αφού έχασα την μπάλα, δεν ήξερα τι έκανα όταν σε είδα. Τι θα γίνει με την πάρτη σου; Έτσι θα με 'χεις πάνω κάτω 🤣🤣🤣; Στείλε αν το δεις.

Δεν μπορείς να πιέσεις τον άλλον να νιώσει, δεν μπορείς να του πεις γιατί δεν νιώθεις και επειδή ξέρεις ότι ξέρω ότι είσαι κάπου εδώ μέσα και πως κάποια στιγμή θα δεις το μήνυμά μου, είμαι η *Κατερίνα*, ξέρεις εσύ. Υ.Γ. Με αγάπη αυτήν από την οποία πήρες *εκδίκηση* και που έκλεψες τους δικούς μου φίλους για δικούς σου για να φανείς πως ήσουν ο ανώτερος.

Σε βλέπω κάθε μέρα, στη στάση μας, να στέκεσαι πάντα σοβαρός και αγέρωχος με τη φόρμα του πυροσβέστη, ενώ εγώ τρέχω σχεδόν πάντα να προλάβω το λεωφορείο των 7:20 από την αφετηρία. Μπορεί και να μην το δεις και ποτέ αυτό το σημείωμα, it's okay, απλά ήθελα να σου πω ότι μου φτιάχνεις τη μέρα όποτε σε βλέπω. P.S. κατεβαίνουμε επίσης στην ίδια στάση 🤭